نام پژوهشگر: محمدامین سمیع
سید جواد طباطبایی فرد محمدامین سمیع
چکیده: کرم گلوگاه انار ectomylois ceratoniae zell. (lep.: pyralidae) مهم ترین آفت انار در ایران است. جهت بررسی اثر جیره های غذایی مصنوعی مختلف روی پارامترهای رشدی کرم گلوگاه انار این پژوهش در سال های 1389-1388 در مدیریت حفظ نباتات استان فارس انجام شد. کلیه آزمایش ها در شرایط ثابت ( حرارت 2±28 درجه سانتی گراد، رطوبت 5±60% و 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی) در ژرمیناتور ساخت شرکت گروک انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا" تصادفی با چهار جیره غذایی که ترکیبات مشترک آن ها شامل سبوس گندم، شکر، گلسیرین و آب مقطر بوده با 60 لارو سن 1 کرم گلوگاه انار انجام شد. هر واحد آزمایشی شامل ظروف یک بار مصرف به قطر 5 سانتی متر، که حاوی یک لارو و جیره غذایی به مقدار کافی بود. بازدید ها به صورت منظم انجام و پارامترهای رشدی از قبیل دوره رشدی کامل، وزن شفیره، اندازه لاروسن 5 (برای سه نسل) و دروه لاروی، دوره شفیرگی،درصد تفریخ حشرات و دوره تخم (برای دو نسل) ثبت گردید. با نگرش به جیره های مناسب، پرورش انبوهی آفت انجام و شفیره های بدست آمده با دزهای 160، 200، 300 و 400 گری توسط دستگاه گاما سل پژوهش گاه هسته ای کشاورزی– صنعتی کرج توسط اشعه گاما پرتودهی شده و با اندازه گیری پارامترهای رشدی از قبیل درصد تفریخ، درصدحشرات ناقص، درصد مرگ ومیر حشره، تعداد تخم گذاشته شده، تعداد تخم سالم و تعداد تخم عقیم مقایسه های لازم انجام شد.. نتایج نشان داد که اثر جیره های غذایی برای هرنسل روی دوره رشدی کامل، وزن شفیره، دروه لاروی معنی دار بود اما برای سه نسل برای کلیه پارامترها معنی دار نبود و در طی سه نسل چهار جیره تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. البته بیش ترین میانگین اندازه لارو سن 5 (104/0±04/16 میلی متر)، بیش ترین وزن شفیره (327/1±23/38 میلی گرم)، کم ترین دوره لاروی (581/0±32/19 روز) و کم ترین دوره رشدی کامل حشرات (643/0±51/32 روز) روی جیره الف بدست آمد که برتری نسبی این جیره را نسبت به سایر جیره ها نشان داده و به عنوان یک جیره جدید می توان از آن در پرورش استفاده کرد. جیره های آزمایش شده براساس شاخص طول دروه رشدی به ترتیب از کم ترین تا بیش ترین دوره عبارتند از الف، ج، ب و د و براساس تعداد تخم برای هرماده (در نسل سوم ) عبارتند از ب، د، الف و ج است. بررسی چهار دز 160، 200، 300، 400 گری جهت عقیم سازی شفیره های کرم گلوگاه نشان داد که رنج اشعه بین 300<دز<200 بهترین میزان برای عقیم سازی کامل حشرات ماده و sub-sterility حشرات نر است به طوری که در این رنج حشرات ماده کاملا" عقیم و حشرات نر 95 تا 97% عقیم می شوند و 5 تا 3% از آنها sub-sterility که قادر به تولید نتاج عقیم کامل در نسل بعدی هستند بنابراین برای عقیم سازی کرم گلوگاه این رنج توصیه می شود . واژگان کلیدی: کرم گلوگاه انار، جیره مصنوعی، پرورش انبوه، اشعه گاما، عقیم سازی، نرعقیمی
مرضیه خلیلی پوررکن ابادی محمدامین سمیع
کرم گلوگاه انار، ectomyelois ceratoniae zell. (lep.: pyralidae) مهم ترین عامل کاهش کمی و کیفی درختان انار بوده و خسارت آن سبب ریزش گل و میوه انار در ابتدای بهار می شود. به انگیزه ی بررسی اثر عصاره صمغ آنغوزه و فرومون جنسی طبیعی این آفت بر کنترل آن، این پژوهش در سال های 1390-1389 در باغ انار مرکز تحقیقات کشاورزی یزد روی درختان 18 ساله، رقم ملس یزدی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. بر این اساس، قطعه ای به مساحت 4 هکتار انتخاب و 3 بلوک با فاصله 60 متر از یکدیگر و 4 تیمار در هر بلوک شامل، آنغوزه پاشی، تله فرومون جنسی طبیعی کرم گلوگاه انار، آنغوزه + تله فرومونی (پوش-پول) و شاهد با 5 نمونه (درخت) یک درخت در وسط و 4 درخت دیگر در پیرامونش انتخاب شد. در آزمایش دیگر تاثیر غلظت های 2، 3، 4 و 5 میلی لیتر بر لیتر عصاره صمغ آنغوزه ferula assa-foetida l. (apiaceae) بر میزان پارازیتیسم و تلفات زنبور (hym.: trichogrammidae) trichogramma brassicae در دمای 2±25 درجه نسبی و رطوبت نسبی 5±55 درصد و دوره نوری:تاریکی 8:16 بررسی شد. نتایج نشان داد که بین اثر تیمار ها روی متغیرهای درصد انارهای جمع آوری شده از زیر درختان (007/0p= 06/4 =836 و 3 f)، انارهای پوسیده محتوی لارو (007/0p= 04/4 =836 و 3 f)، درصد انارهای آفت زده ترک خورده (008/0 p= 4 =836 و 3 f) و درصد مجموع انارهای پوسیده و ترک خورده آفت زده (002/0p= 01/5 =836 و 3 f) در سطح 1 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد و بین متغیرهای درصد انار های ترک خورده (015/0p= 5/3 =836 و 3 f) و انارهای ترک خورده محتوی لارو (04/0p= 79/2 =836 و 3 f) در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج نشان می دهد که برای تمام پارامترها تیمار شاهد بیشترین میزان و تیمار پوش پول دارای کمترین مقدار است و نسبت به دو روش دیگر اثر بیشتری در کاهش خسارت آفت داشته است. نتایج نشان داد که استفاده از عصاره صمغ آنغوزه در راهبرد راندن و ربودن برای مبارزه با کرم گلوگاه انار اثر منفی بر فعالیت زنبور پارازیتوئید تریکوگراما برای کنترل بیولویک کرم گلوگاه انار ندارد. استفاده از فرومون جنسی و آنغوره در کنار هم علاوه بر اینکه باعث کاهش خسارت کرم گلوگاه انار می شود، یک ترکیب ایمن برای طبیعت است و می توان با جلب کردن آفت در یک نقطه پیش بینی شده هزینه مبارزه و استفاده از مواد شیمیایی را کاهش داد.
ریحانه صادقی جنت آباد کامران مهدیان
پسیل معمولی پسته، agonoscena pistaciae (hem.: psyllidae)، به عنوان آفت کلیدی درختان پسته در ایران شناخته شده است. و به صورت حشره کامل زمستان گذرانی می کند. در این تحقیق، تاثیرات کشندگی و فیریولوژیکی سموم پیری پروکسی فن و نیمارین روی پوره های سن پنج این حشره در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. هم چنین به منظور بررسی اثر تغییرات دمای محیط روی میزان ذخایر غذایی حشرات کامل زمستان گذران این حشره، حشرات کامل زمستان گذران طی ماه های مهر تا اسفند سال 1389 از باغ های پسته شهرستان رفسنجان جمع آوری شدند. نتایج حاصل از تجزیه داده های به دست آمده مربوط به اثر آفت کش ها روی پوره های سن پنج پسیل پسته نشان می دهد که نیمارین با مقدار lc50 کمتر ، سمیت بیشتری در مقایسه با پیری پروکسی فن با lc50 بیشتر ، روی پوره های سن پنج پسیل دارد. نتایج مربوط به اثرات این سموم روی فیزیولوژی پوره های سن پنج نشان می دهد که این دو سم کاهش معنی داری در میزان قندکل با هم و با شاهد بعد از 72 ساعت ایجاد کردند. میزان گلیکوژن دارای کاهش معنی داری نسبت به شاهد بعد از 48 و 72 ساعت بود، اما میزان چربی و پروتیین تغییر معنی داری نسبت به شاهد نداشت. در طول مدت زمستان گذرانی، در میزان پروتئین و چربی حشرات کامل تغییرات معنی داری مشاهده نشد، اما گلیکوژن در ماه مهر دارای بیشترین میزان خود بود و با کاهش دما در دی ماه به کمترین میزان خود رسید. تغییرات در قندکل برعکس تغییرات گلیکوژن بود و از کمترین میزان خود در ماه مهر به بیشترین میزان خود در ماه دی رسید. وجود رابطه منفی بین تغییرات قندکل با گلیکوژن، بیانگر تبدیل شدن گلیکوژن به سایر ترکیبات قندی است که این قندها سبب کاهش نقطه انجماد بدن حشره و تحمل دمای پایین توسط این حشره می شود. گلیکوژن فرم ذخیره ای انرژی است، بنابراین با بالا رفتن دما دوره رشد و نمو کوتاه، سرعت متابولیسم بالا و میزان ذخایر غذایی نیز بالا می رود. میزان قندهای الکلی ترهالوز، سوربیتول و میواینوزیتول از کمترین میزان خود در ماه مهر به بیشترین میزان خود در ماه دی رسید، اما میزان گلوکز تفاوت معنی داری نداشت.
مرجان بمانی گلناابادی کامران مهدیان
پروانه پوستخوار میوه پستهarimania comaroffi ragonot, 1893 (lep: pyralidae) یکی از آفات پسته میباشد که زمستان را به شکل شفیره سپری میکند. در این تحقیق، تغییرات فاکتورهای بیوشیمیایی مختلف، میزان تحمل سرمایی و نقطه انجماد بدن شفیرهها نسبت به نوسانات دمای محیط در طول دورهی زمستانگذرانی (از مهرماه تا اسفندماه) و همچنین تفاوت فاکتورهای ذکر شده بین شفیرههای زمستانگذران و غیرزمستانگذران در سال 1389، بررسی شد. برای اندازهگیری میزان قندکل بدن، چربی و گلیکوژن از روش واربرگ و یووال (1996)، پروتئین از روش لوری و همکاران (1951)، قندها از روش خانی و همکاران (2007)، نقطه انجماد بدن و تحمل سرمایی از روش خانی و محرمیپور (2007)، استفاده شد. میزان قندکل بدن شفیره ها با سرد شدن دمای محیط، افزایش یافت به نحوی که در سردترین ماه (دی ماه)، در بالاترین حد خود قرار داشت. تغییرات گلیکوژن نسبت مستقیم با دما داشت یعنی با کاهش دما کاهش یافت و در دی ماه در پایین ترین حد خود قرار گرفت. چربی و پروتئین بدن شفیره ها در دوره زمستان گذرانی و بین شفیره های زمستان گذران و شفیره های غیرزمستان گذران تفاوت معنی داری نداشت. ترهالوز، سوربیتول و مایواینوزیتول نیز در دوره زمستان گذرانی افزایش یافتند و بین شفیره های زمستان گذران و شفیره های غیرزمستان گذران تفاوت معنی داری داشتند اما گلوکز در این دو برهه تغییر معنی داری نکرد. نقطه انجماد بدن شفیره های تابستان-گذران به طور معنی داری بالاتر از شفیره های زمستان گذران بود. نقطه انجماد بدن شفیره ها به تدریج در طول پاییز کاهش یافت و در اواسط زمستان به پایین ترین حد رسید. تغییرات تحمل سرمایی شفیره ها عکس تغییرات نقطه انجماد بدن بود یعنی در تابستان در پایین ترین حد بود و به تدریج با سرد شدن هوا تحمل سرمایی افزایش یافت و در زمستان به بالاترین حد رسید. تبدیل شدن گلیکوژن به قندهای ساده و الکلی سبب بالا رفتن تحمل سرمایی شفیرهها میشود. تبدیل شدن گلیکوژن به ترهالوز، هنگامی که شفیره در معرض دمای پایین قرار می گیرد، به علت فعال شدن آنزیم گلیکوژن فسفوریلاز می باشد و زمانی که شفیره در معرض دمای بالا قرار می گیرد عمل متقابل آن با فعال سازی آنزیم گلیکوژن سینتتاز صورت می گیرد. رابطه عکس غلظت گلیکوژن و ترهالوز نشان می دهد که گلیکوژن یک منبع کربن برای ساخته شدن ترهالوز و قندهای دیگر است. سم پیری پروکسی فن موجب کاهش قندکل، گلیکوژن، ترهالوز و سوربیتول در شفیره ها شد. در حالی که میزان چربی کل، پروتئین، مایواینوزیتول و گلوکز هیچ گونه تغییری نکردند. اگرچه این سم از تحمل سرمایی این آفت کم می کند اما با توجه به افزایش طول دوره لاروی، به-کاربردن این گروه از سموم روی این آفت منطقی به نظر نمی رسد.
رعنا فرزان حمزه ایزدی
براساس آمار سازمان های بین المللی هر سال بخش قابل توجهی از تولیدات کشاورزی توسط آفات در انبارها از بین می روند. برای مبارزه با آفات انباری به طور معمول از سموم تدخینی استفاده می شود، اما آگاهی از خطرات باقی مانده این سموم روی محصولات انباری و نیز افزایش مقاومت به این سموم اتخاذ یک روش مبارزه مناسب تر را ایجاب می کند. ترکیبات آفت کش با منشاء گیاهی به دلیل این که از نظر زیست محیطی مشکلات کمتری دارند و همچنین خطرات کمتر برای جانوران خون گرم می توانند جایگزین مناسبی باشند. استفاده از نانوذرات به عنوان آفت کش گزینه دیگری است که در این تحقیق به آن پرداخته می شود. نانوذرات سیلیکا و اکسیدمس به کار رفته در این بررسی با روش سونوشیمی و با استفاده از دستگاه التراسونیک تهیه گردیدند. برای انجام آزمایش، جیره غذایی حشرات با غلظت های مختلف آفت کش نیمارین و نانوذرات تیمار شد، سپس مراحل زیستی مختلف آفات داخل هر تیمار قرار داده شدند و مرگ ومیر حشرات بعد از مدت زمان معینی ثبت شد. برطبق نتایج حاصل از زیست سنجی روی بید غلات نانوسیلیکا در پایین ترین و بالاترین غلظت (150 و 650 پی پی ام) به ترتیب حدود 83/80 و 100 درصد مرگ ومیر ایجاد کرد، پایین ترین و بالاترین غلظت نیمارین (2000 و 5500 پی پی ام) به ترتیب حدود 67/31 و 67/76 درصد مرگ ومیر ایجاد نمود، در حالی که نانواکسیدمس حتی در بالاترین غلظت کشندگی مناسبی به همراه نداشت. همچنین میزان تلفات لاروهای 3 روزه شب پره آرد در اثر کاربرد نانوسیلیکا در پایین ترین و بالاترین غلظت (200 و 850 پی پی ام) به ترتیب حدود 5/27 و 33/78 درصد بعد از 21 روز ثبت شد. پایین ترین و بالاترین غلظت نیمارین (2500 و 7000 پی پی ام) به ترتیب حدود 17/44 و 33/93 درصد مرگ ومیر بعد از 21 روز در لاروهای شب پره آرد ایجاد نمود. بررسی اثر نیمارین بر شاخص های تغذیه ای لاروهای شب پره آرد نشان داد که این آفت کش اثرات ضدتغذیه ای بالایی روی لاروهای این آفت دارد. میزان تأثیر نیمارین و نانوذرات بر مرگ ومیر شپشه آرد کمتر از تأثیر آن بر شب پره های مورد آزمایش بود. مقدار lc50 نیمارین برای بید غلات 3659 پی پی ام، برای شب پره آرد 3144 پی پی ام (بعد از 21 روز) و برای شپشه آرد 4192 پی پی ام (بعد از 21 روز) محاسبه شد. lc50 نانوسیلیکا برای بید غلات 108 پی پی ام، برای شب پره آرد 518 پی پی ام (بعد از 21 روز) و برای شپشه آرد 1549 پی پی ام (بعد از 14 روز) محاسبه شد. براساس نتایج به دست آمده از این بررسی آفت کش نیمارین و نانوذرات سیلیکا از قابلیت نسبتاً مناسبی برای کنترل آفات انباری مورد آزمایش برخوردارند.
محبوبه خواجه حسینی صالح آباد محمدامین سمیع
یکی از دشمنان طبیعی مهم حشرات آفت بالتوری سبز، (chrysopidae: neuroptera) chrysoperla carnea (stephens) می باشد. در پژوهش حاضر اثرات جانبی عصاره های ریشه روناس (rubia tinctorum l.)، بذر شوید (aniethum graveolens l.) و بذر باریجه (ferula gummosa boiss.) و حشره کش تیامتوکسام روی فراسنجه های زیستی بالتوری سبز، به عنوان شکارگر معمولی پسیل پسته، agonoscena pistaciae، در دمای 2 ± 25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره روشنایی به تاریکی 8 : 16 ساعت بررسی شد. در این بررسی، لارو سن اول به روش برج پاشش تیمار شد. اثر عصاره ها و حشره کش تیامتوکسام روی طول دوره لارو سن اول، طول دوره پیش از بلوغ و طول دوره حشرات کامل معنی دار بود. حشره کش تیامتوکسام بیشترین مرگ و میر را در دوره لارو سن دوم و شفیرگی ایجاد کرد. نتایج نشان داد که عصاره ها نسبت به شاهد و حشره کش اثر مثبت روی مراحل رشدی پیش از بلوغ و گاهی اثر منفی روی مرحله بلوغ بالتوری سبز داشت. بنابراین اثر حشره کش در مراحل ابتدایی رشد بیشتر بود و با گذشت زمان اثر آن کاهش یافت. بنابراین عصاره ریشه روناس طول دوره های رشدی پیش از بلوغ را کاهش داده و تعداد تخم به ازای هر ماده را همچون شاهد نسبت به حشره کش و باریجه افزایش داد. پارامتر های جدول زندگی طبق جدول زندگی دو جنسی ویژه سن آنالیز شد. پارامترهای جمعیّت در تیمار لاروهای سن اول نشان داد که بین متغیر نرخ ناخالص تولید مثل (grr)، نرخ خالص تولید مثل (nrr یا r0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیّت (r)، نرخ متناهی افزایش جمعیّت (λ) و متوسط مدّت زمان یک نسل (t) به روز اختلاف معنی دار (01/0(p< وجود داشت. میانگین نرخ ناخالص تولید مثل از بیشترین تا کمترین مقدار به ترتیب در شوید، روناس، تیامتوکسام و باریجه مشاهده شد. مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیّت، نرخ متناهی افزایش جمعیّت در شوید بیشترین و در تیامتوکسام کمترین مقدار بود، لذا پس از شوید، عصار ی روناس دارای مصونیت بیشتری بودند در حالی که تیامتوکسام و باریجه اثر منفی بر پارامترهای جمعیّت داشتند. حشره کش تیامتوکسام و عصاره ریشه روناس در غلظت lc25 باعث مهار آنزیم استراز شده و در غلظت lc50 باعث افزایش فعّالیّت این آنزیم گردید. عصاره گیاهی بذر باریجه در غلظت lc50 روی آنزیم استراز اثر مهارکنندگی داشت.
سعیده السادات فاطمی دهج محمدامین سمیع
زیستشناسی و کارایی کفشدوزک menochilus sexmaculatus (fabricius) در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. میانگین طول دورهی رشدی از تخم تا حشره کامل در دماهای 5/17، 20، 5/22، 25، 5/27 و 30 درجهی سلسیوس با تغذیه از شتهی سبز انار aphis punicae pass. به ترتیب 618/0 ± 83/26، 238/0 ± 35/19، 16/0 ± 02/16، 121/0 ± 66/11، 201/0 ± 45/10 و 332/0 ± 35/13 روز بود. نتایج نشان داد که طول دورهی رشد و نمو با افزایش درجه حرارت کاهش مییابد. کمترین میزان مرگ و میر در دمای 5/22 و 25 درجه مشاهده شد. بین اثر دما بر طول هر یک از دورههای رشدی کفشدوزک اختلاف معنیداری وجود داشت و دمای 25 تا 5/27 درجهی سلسیوس دمای بهینه برای پرورش این کفشدوزک بود. همچنین مشخص شد که میزان بقای کفشدوزک با فاصله گرفتن از دمای بهینه، در دماهای بالاتر و پایینتر کاهش مییابد. آستانههای پایین رشد برای مرحلهی تخم، لارو، شفیره و کل دورهی تخم تا حشرهی کامل با تغذیه از شتهی سبز انار به ترتیب 45/11، 22/12، 83/12 و 55/11 درجهی سلسیوس بهدست آمد و ثابت دمایی برای مراحل رشدی بالا به ترتیب 25/32، 33/83، 33/33 و 66/166 روز- درجه تخمین زده شد. نرخ شکارگری لارو سن چهار ماده 09/179 و لارو سن چهار نر 08/188 به دست آمد. جدول زندگی دو جنسی کفشدوزک با تغذیه از شته سبز انار بررسی شد که نرخ ذاتی و نرخ متناهی افزایش جمعیت با تغذیه از شته سبز انار به ترتیب 210/0 و 234/1 تعیین شد. نوع واکنش تابعی به وسیله رگرسیون لجستیک و پارامترهای قدرت جستجو با استفاده از رگرسیون غیر خطی تعیین شد. نتایج نشان داد که نوع واکنش تابعی در دماهای مختلف مورد آزمایش در تمامی مراحل مختلف سنی کفشدوزک به تراکم های مختلف پوره های سن سه و چهار شته نوع دوم بود. 35 درصد از مناطق استان کاملأ مناسب و مناسب برای رهاسازی کفشدوزک زیگزاگی شش لکه ای از نظر پتانسیل درجه حرارت، میزان رطوبت، میزان بارندگی، ارتفاع و میزان تغذیه می باشند.
ایمان رمضانی محمدامین سمیع
زیستشناسی و کارایی کفشدوزک hippodamia variegata(goez)در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. میانگین طول دورهی رشدی از تخم تا حشره کامل در دماهای 5/17، 20، 5/22، 25، 5/27 و 30 درجهی سلسیوس با تغذیه از شتهی سبز انار aphis punicae به ترتیب 37541/1 ±01/46 ، 311/0 ±77/23 ، 226/0 ±29/19 ،302/0 ±51/13، 283/0 ±59/12و 731/0 ±01/17 روز بود..نتایج نشان داد که بین اثر دما بر طول هر یک از دورههای رشدی کفشدوزک اختلاف معنیداری وجود دارد آستانههای پایین رشد برای مرحلهی تخم، لارو، شفیره و کل دورهی تخم تا حشرهی کامل با تغذیه از شتهی سبز انار به ترتیب 16/11، 67/12، 43/14، 34/13 درجهی سلسیوس بهدست آمد. نرخ شکارگری در دمای 25 درجه سلسیوس لارو سن چهار 75/68 ، حشرات نر 73/46 و حشرات ماده 62/76 و در دمای 5/27 درجه سلسیوس نرخ شکارگری لارو سن چهار 85/77 ، حشرات نر 63/55 و حشرات ماده 15/86 به دست آمد.
حسین رییسی حمزه ایزدی
چکیده ندارد.
محمدامین سمیع
چکیده : مناطق سردسیری جنوب استان اصفهان (سمیرم علیا و سفلی) در طی سالهای 70 -69 ازنظر گونه های جنس aphis l. مورد بررسی قرار گرفت . در این بررسیها 26 گونه از این جنس جمع آوری گردیده و گزارش میشود . این گونه ها از نظر مناطق انتشار نباتات میزبان در تاریخ های مختلف مطالعه گردید. در بررسیهای آزمایشگاهی مشخصات مرفولوژیکی گونه ها شرح داده شده و نقاشیهای مختلف تغییرات نقوش شکمی را در جمعیت بعضی گونه ها نشان میدهد. باتوجه به نمونه های جمع آوری شده از منطقه و کلیدهای منتشر شده برای گونه های جنس آفیس ، کلیدی برای شناسائی 26 گونه aphis spp. بالغ بی بال و بکرزای سمیرم و کلیدی برای شناسائی فرم بالدار و بکرزای aphis spp.در ایران تهیه شده است . علاوه بر گونه های آفیس سه زیر گونه از a. fabae و دو زیرگونه از a. frangulae kalt. گزارش میشود . دو گونه a. fabae scop. و a.craccivorae koch . از نظر شناسائی و طول دوره های پوره گی در شرایط درجه حرارت 20+5 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرا گرفت چهار سن پوره گی برای این دو گونه بدست آمده است که شکل پوره سن سوم و چهارم فرم بالدار و بی بال بالغ متفاوت است . طول دوره پوره گی در حرارت 20+5 درجه سانتی گراد و رطوبت 55-65 درصد بطور متوسط 11 تا17 روز است . در فهرست گونه ه و زیر گونه های جمع آوری شده از منطقه سمیرم آنهائی که با علامت یک ستاره * مشخص شده، برای اولین بار از جنوب اصفهان و آنهائی که با علامت دو ستاره * مشخص شده است برای اولین بار از ایران گزارش میشود .