.آبهای زیرزمینی مهمترین بخش از منابع آبی مورد استفاده بشر می باشند. شرایط مختلف هیدرولوژیکی، توزیع بارش و شرایط توپوگرافی هر منطقه نشان دهنده این است که از منابع آبی فراوان برخوردار است و یا اینکه با کمبود منابع آبی مواجه می باشد. در تحقیق حاضر، بررسی آزمایشگاهی بر روی جریان آبهای زیرزمینی انجام شده و اثرات شرایط مختلف توپوگرافی، هیدرولیکی و ژئولوژی بر روی رژیم جریان آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. گرادیان هیدرولیکی عامل اصلی جریان آبهای زیرزمینی برای مصارف شرب و کشاورزی است که باعث حرکت طبیعی آب در آبخوان ها شده و یا در صورت برداشت از چاه حرکت آب به سمت این زهکش ها را موجب می شود.شیب سنگ بستر نیز می تواند عامل موثری بر حرکت آبهای زیرززمینی باشد زیرا جریان آبهای زیرزمینی بر روی بستری با شیب بیشتر با سهولت بیشتری صورت می گیرد. دانه بندی خاک نیز نقش به سزایی در حرکت آبهای زیرزمینی دارد.در تحقیق حاضر تأثیر گرادیان هیدرولیکی طبیعی آبخوان، شیب سنگ بستر و دانه بندی خاک بر روی آبدهی چاه برای حالتی که فقط برداشت از یک چاه صورت می گیرد و نیز حالتی که برداشت از دو چاه متوالی داریم بررسی شده است. مطالعات با انجام آزمایش بر روی یک مدل به نام دستگاه هیدرولوژی به طول 2 متر ،عرض 1 متر و20 سانتیمتر ضخامت خاک بوده و نتایج نشان دادند که با افزایش گرادیان هیدرولیکی و شیب سنگ بستر، آبدهی نسبی چاه در آبخوان(نسبت دبی خروجی از چاه به دبی کل جریان آبهای زیرزمینی) کاهش یافته ولی ضریب هدایت هیدرولیکی روند خاصی را نشان نمی دهد.

ایران سرزمینی نیمه خشک است و بارندگی در ایران کمتر از یک سوم مقدار بارندگی در سطح دنیاست. علاوه بر این زمان ریزش نزولات جوی و محل ریزش آن ها نیز با بخش کشاورزی که مصرف کننده اصلی آب در کشور می باشد، مطابقت ندارد.اکثر شهرهای ایران هم در مناطقی قرار دارند که به رودخانه هایی که جریان آب آن ها مستقیماً از رواناب حاصله از بارندگی ها تامین شده باشد دسترسی ندارند.بنابراین باید پذیرفت که باید خود را با این مساله سازگاری دهیم نه اینکه به مقابله با آن بپردازیم.یکی از راه های سازگاری با کم آبی استفاده بهینه از منابع آب و افزایش بهره وری آب است. اما این کار عملی نخواهد بود مگر با شناخت عوامل موثر بر جریان های ایجاد شده توسط باران واستفاده اصولی از این جریان ها. اجرای دقیق طرح های حفاظت آب و خاک نیز باید متکی به نتایج تحقیقات و بررسیهای علمی باشد. در سال های اخیر روش های جدیدی برای کنترل فرسایش در پیش گرفته شده است که با تغییراتی بر حسب شرایط منطقه ای در طرح ها و برنامه های اجرایی می تواند به مورد اجرا گذاشته شود. هدف از این تحقیق، بررسی آزمایشگاهی اثر دامنه های مرکب بر جریان های سطحی وزیر سطحی، برای تعیین زمان شروع و زمان تمرکز جریان سطحی و زیر سطحی و همچنین میزان دبی پیک این دامنه ها می باشد. آزمایش های انجام شده شامل دو بخش می باشد: بخش اول، آزمایش های مقدماتی شامل تعیین درصد رطوبت خاک، تعیین دانه بندی مصالح، تعیین درصد چگالی ویژه، تعیین ضریب مانینگ،محاسبه ضریب تخلیه سرریز، کالیبراسیون روتومتر و سرریزمی باشد. بخش دوم شامل آزمایش های اصلی جهت بررسی تاثیر دامنه های مرکب بر جریان های سطحی و زیر سطحی است و پارامترهای مورد بررسی در این آزمایش ها شامل زمان شروع جریان، زمان تمرکز جریان ، دبی پیک جریان و همچنین تاثیر شیب دامنه بر روی این پارامترها می باشد. به طور خلاصه نتایج به دست آمده حاکی از این است که پلان همگرا باعث تمرکز جریان سطحی و زیرسطحی می گردد در حالیکه پلان واگرا باعث تفریق جریان سطحی و زیرسطحی می گردد. زمان تمرکز جریان نیز در دامنه های همگرا از دامنه های واگرابیشتر است.همچنین پروفیل محدب نیز آستانه شروع جریان کوتاه تری نسبت به دامنه صاف و دامنه صاف آستانه شروع جریان کوتاه تری نسبت به دامنه مقعر دارد.

چکیده امروزه با توجه به توسعه فنون و روشهای نوین کنترل آب های زیرزمینی کاربرد دیواره آب بند در پروژه های مختلف رو به گسترش می باشد. یکی از کاربردهای دیواره آب بند احداث آن به منظور افزایش آبدهی چاه می باشد که نمونه ای از آن سدهای زیرزمینی می باشند. دیواره آب بند به صورت ترکیبی با چاه های پمپاژ در خشک اندازی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین در این تحقیق به بررسی این دو حالت با استفاده از مدل فیزیکی پرداخته شده است. در حالت نخست با قرارگیری دیواره آب بند در اعماق نفوذ و فواصل مختلف از چاه بالادست و پایین دست تأثیر این دو عامل بر آبدهی چاه مورد بررسی قرار گرفته است. در حالت دوم نیز با قرارگیری دیواره آب بند در اعماق نفوذ و فواصل مختلف و برداشت از چاه با دبی های مختلف به بررسی تأثیر این عوامل بر میزان افت سطح آب و آبدهی چاه پرداخته شده است. به منظور بررسی تأثیر نفوذپذیری خاک، آزمایش های فوق برروی سه نوع خاک با نفوذپذیری مختلف انجام شده است. آزمایش ها با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی به نام دستگاه هیدرولوژی که قابلیت مدل سازی جریان آب های زیرزمینی و چاه های برداشت را دارد انجام شده است و در انتها نیز نتایج به صورت نمودار و رابطه ارائه شده است و در حالت خشک اندازی نیز یک راهکار به منظور طراحی سیستم بهینه ارائه شده است. همچنین با انجام این تحقیق این نتایج بدست آمد که با قرارگیری دیواره آب بند در بالادست چاه آبدهی چاه کاهش می یابد که این کاهش در خاک های با نفوذپذیری بیشتر، کمتر است و با افزایش فاصله دیواره آب بند تا چاه آبدهی چاه کاهش می یابد. با احداث دیواره آب بند در پایین دست چاه می توان آبدهی چاه را افزایش داد که میزان افزایش در خاک های با نفوذپذیری کمتر، بیشتر است و با افزایش فاصله دیواره آب بند افزایش آبدهی چاه کم می شود و هر چه نفوذپذیری خاک بیشتر با شد تأثیر دیواره آب بند کمتر می شود. کلیدواژه ها: دیواره آب بند، سپرکوبی، خشک اندازی، سدزیرزمینی، آبدهی چاه، مدل فیزیکی

تخمین هندسه ی چاله فرسایش در پایین دست سدها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. چاله ای که در پایین دست سرریز ایجاد می شود باعث به خطر افتادن پایداری سد، سرریز و سازه-های وابسته می شود. نظر به ماهیت مساله از روش های تجربی مدل سازی مختلفی برای تخمین هندسه ی چاله فرسایش استفاده شده است. با توجه به کارآمدی روش های هوش مصنوعی، در این پایان نامه از تعدادی از این مدل ها جهت پیش بینی هندسه ی چاله فرسایش استفاده شده است. جهت اطمینان از طراحی سرریز پرتابی، پیش بینی حداکثر عمق چاله فرسایش پایین-دست سرریز پرتابی با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی صورت می گیرد. این تحقیقات نشان داده که عمق چاله فرسایش به پارامترهای مختلفی از قبیل: دبی واحد عرض، ارتفاع ریزش جریان، عمق پایاب، اندازه ی ذرات بستر، زاویه ی برخورد جت ورودی به حوضچه و در مواردی به شعاع جام پرتابی بستگی دارد. محققین با استفاده از مدل های آزمایشگاهی، رابطه های گوناگونی را با دقت های مختلف برای پیش بینی حداکثر عمق چاله فرسایش پایین دست سرریز پرتابی ارائه نموده اند. مدل های پیشنهادی توسط یک سری داده های بدست آمده از نتایج آزمایشگاهی و یک سری داده های سدهای واقعی مورد آزمایش قرار گرفته است، که نتایج بدست آمده برتری شبکه ی پسخور المن را با توجه به تحلیل های آماری، در مقایسه با روش های دیگر نشان می دهد.

یکی از مهم ترین انواع لوله های تحت فشار آب، مانیفلد نام دارد. مانیفلد لوله انتقال آبی است که در امتداد خود چند ورودی یا خروجی دارد و می تواند جمع کننده یا توزیع کننده آب باشد. مانیفلدهای توزیع کننده جریان آب می توانند خصوصیات ویژه ای از خود نشان دهند بطوریکه، شیب تغییرات آبدهی روزنه های آن با توجه به مشخصات مانیفلد، می تواند، متغییر باشد. از این رو، 3 لوله گالوانیزه مخصوص آب بطول 5/4 متر، در سه قطر مختلف 5/2 ،4 و 6 سانتیمتر تهیه شد و10 روزنه با قطرهای 5، 6و 7 میلیمتر با فواصل مساوی، در سه نوبت بر روی آن تعبیه گردید. این آزمایشات در پنج دبی مختلف 20، 30 ،40 ،50 و 60 لیتر در دقیقه انجام شد و به بررسی پارامترهای موثر بر تغییرات آبدهی روزنه ها و همچنین تغییرات زاویه خروجی آب از آن ها پرداخته شد، بطوریکه افزایش قطر روزنه و دبی جریان و همچنین کاهش قطر لوله مانیفلد، باعث افزایش شیب تغییرات آبدهی روزنه ها و همچنین افزایش شیب تغییرات زاویه خروج آب از آن ها شد.

امروزه مسئله نشت درصنعت آب و فاضلاب یک موضوع مهم و حیاتی است. نشت ها به عللی مانند سوراخ شدن لوله ها در اثر خوردگی، نصب غیراصولی اتصالات و یا صدمات وارده به لوله ها ایجاد می شوند و نشت های بزرگ معمولاً با افت فشار در سیستم همراه هستند. برای مکان یابی نشت درلوله های مدفون روش های مختلفی وجود دارد. اکثر روش های نشت یابی در تعیین محل نشت در لوله های پلاستیکی ناکارآمد هستند. تکنولوژی راداری، روشی جدید است که برای تعیین محل نشت در لوله های مدفون آب شهری به ویژه لوله های پلاستیکی استفاده می شود؛ در این روش، که یکی از آن ها روش رادار نفوذ کننده زمینیgpr می باشد، با فرستادن امواج به داخل زمین توسط آنتن فرستنده و انعکاس و دریافت امواج توسط آنتن گیرنده پروفیلی از مقطع زمین برداشته شده که به کمک آن می توان محل نشت را با تقریبی بسیار مناسب نسبت به روش های دیگر تعیین کرد. اکثر مطالعاتی که در رابطه با این روش برای آشکار سازی نشت در لوله ها انجام شده، به صورت مدل های آزمایشگاهی می باشد و در این مدل-ها شبیه سازی نشت انجام شده است. در شبیه سازی آزمایشگاهی محل و عمق نشت و جنس لوله مدفون از قبل مشخص است. اما در نمونه واقعی پروفیل تولید شده از سطح زمین با آنچه که درمدل آزمایشگاهی برای یک شرایط خاص فراهم شده متفاوت است؛ به این دلیل تفسیر در مورد پروفیل بدست آمده از سطح زمین مشکل است. مسئله ای که در ارتباط با استفاده از دستگاه gpr وجود دارد این است که الگویی در خصوص مشخص کردن محل نشت در شرایط مختلف وجود ندارد و نتایج آزمایشگاهی که توسط افراد مختلف و در شرایط خاص و معین بدست آمده است را نمی توان برای شرایط واقعی تعمیم داد زیرا طبعاً با تغییر جنس لوله و نوع خاک اطراف آن، پروفیل بدست آمده از دستگاه دستخوش تغییراتی می شود. هدف از انجام این مطالعه این است که الگوی مناسبی ارائه شود که بتواند متخصصان آب و فاضلاب را در تشخیص درست و دقیق محل نشت با توجه به تصویر برداشت شده توسط دستگاه gpr راهنمایی کند. نتایج این تحقیق به کاربران دستگاه های لوله یابی وآشکار سازی نشت در لوله های مدفون کمک شایانی خواهد کرد. امروزه، که از روش های راداری برای نشت یابی استقبال می شود، نتایج بدست آمده از این پژوهش می تواند استفاده از روش gpr در سطح کشور را گسترش داده و از خسارت های وارده جلوگیری کند.

با احداث یک پل در مسیر رودخانه معمولاً عرض طبیعی جریان کاهش می یابد و لذا مانعی در برابر جریان به وجود می آید. برای اینکه عبور جریان از میان پایه های پل با حداقل انرژی مخصوص ممکن گردد، عمق آب در بالادست پل افزایش پیدا خواهد کرد. این افزایش عمق را فراآب می نامند و تغییرات آن با فاصله از بالادست پل را پروفیل برگشت آب می نامند. تحقیقات نشان می دهد که هر چه پهنای دهانه پل نسبت به عرض مجرا کمتر باشد، میزان فراآب و برگشت آب بیشتر خواهد بود. به عبارت دقیق تر، آب بیشتر بالا خواهد آمد و هم چنین این اثر تا فاصله دورتری از بالادست پل ادامه پیدا خواهد کرد. اهمیت موضوع هنگامی مشخص می گردد که بخواهیم مناطق خاص و مهمی در بالادست پل را از سیلاب محافظت نماییم. قبل از احداث پل باید برآورد مناسبی از میزان فراآب بدست آید و بر اساس این میزان پیش بینی شده، هزینه عملیات ساماندهی در بالادست پل بررسی گردد. یکی از پارامترهای بسیار مهم در طراحی پل ها، همین میزان فراآب می باشد. بررسی مطالعات انجام گرفته در زمینه فراآب گویای این واقعیت است که اطلاعات جامع و کاملی در این زمینه وجود ندارد و در اکثر تحقیقات انجام شده، پارامترهای موثر بر روی فراآب بهطور کامل و دقیق در نظر گرفته نشده اند. با توجه به این موضوع، مطالعات آزمایشگاهی حاضر به منظور بررسی دقیق تر پارامترهای موثر بر روی فراآب و نحوه ارتباط آن ها با فراآب انجام گرفته است. با توجه به مطالعات گذشته در مورد فراآب، می توان نشان داد که پارامترهایی نظیر عدد فرود، نسبت انقباض ، زاویه محور پایه پل با جهت جریان و شکل پایه پل در میزان فراآب موثر می باشند. در این تحقیق آزمایشگاهی، چهار شکل مختلف برای پایه پل انتخاب گردید. کار در فلومی به طول دوازده متر انجام گرفت. برای هر شکل بجز پایه استوانه ای شکل سه نسبت طول به عرض و برای هر نسبت طول به عرض چهار عدد پایه در نظر گرفته شد. با انجام آزمایشات مربوطه، هدف اصلی تحقیق پیرامون نحوه ارتباط نسبت طول به ضخامت پایه پل و مقدار فراآب می باشد. در کنار این هدف نحوه ارتباط دیگر متغیرها با میزان فراآب نیز مورد بررسی دقیق قرار گرفت. نتایج حاصله ? نشان می دهد که با افزایش عدد فرود، مقدار فراآب زیاد می شود و نیز با افزایش تعداد پایه ها در مسیر جریان، عدد فرود باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. با افزایش زاویه محور پایه پل با جهت جریان، فراآب بیشتری خواهیم داشت که در زوایای بالاتر روند افزایشی فراآب نسبت به زیاد شدن زاویه بیشتر می شود. علاوه بر این در شرایط برابر هر چه نسبت انقباض کمتر باشد، یا به عبارت دیگر تعداد پایه های واقع در مسیر جریان بیشتر باشد، فراآب بیشتری ایجاد می گردد و نیز پایه با نسبت طول به ضخامتبزرگ تر، فراآب بیشتری تولید می کند. تجزیه و تحلیل داده های آزمایشگاهی منجر به ارائه رابطه جدیدی جهت برآورد مقدار فراآب شد.

نگهداری، حفاظت و مرمت آثار تاریخی از اهمیت بسزایی برخوردار است. از میان آثار تاریخی مختلف بناهای خشتی بیشتر در معرض تهدید عوامل مخرب محیطی مانند باران، رطوبت، آلودگی هوا، تنش های ناشی از حرکت زمین (زلزله) و تنش های مکانیکی و حرارتی ناشی از تغییرات دما می باشند. بنایراین تقویت خاک به منظور بهبود ویژگی های مهندسی خاک، این نوع ساختمان ها را بخصوص در مقابل زلزله ایمن نگه خواهد داشت. هدف این پایان نامه افزودن نخ اکریلیک با طول ها و درصدهای متفاوت در خاک برای بهبود خواص آن جهت بناها می باشد. در این پایان نامه نمونه های کاهگل معمولی و مخلوط با نخ اکریلیک در قالب هایی با ابعاد معین مربوط به آزمایشات خمشی، کششی و فشاری تهیه شده است. عواملی که در این پایان نامه مورد بحث قرار گرفته اند عبارتند از طول نخ و درصد سهم نخ به کاه که تاثیرشان بر روی خواص مکانیکی کامپوزیت خاک با استفاده از تجزیه و تحلیل های آماری (spss) بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از نخ اکریلیک در کاهگل تاثیر چندانی روی مقاومت فشاری نداشته در صورتی که به میزان قابل توجهی مقاومت خمشی و کششی کاهگل مخلوط با نخ را نسبت به کاهگل معمولی بهبود بخشیده است. یادآور می گردد که خاک مقاومت فشاری مناسبی داشته و مقاومت کششی و خمشی نسبتا کم آن در زلزله باعث خرابی آن می شود که با افزودن نخ اکریلیک بهبود قابل توجهی پیدا کرده است.

با توجه به قدرت کششی انواع پارچه ها و امکان تقویت مصالح ساختمانی به کمک آن ها و کاربرد فراوان گچ به عنوان یکی از متداول ترین مصالح برای پوشش دیوارهای داخلی با وجود معایب گچ از قبیل خاصیت شکنندگی، مقاومت کششی و خمشی پایین آن، می توان با به کارگیری پارچه های مناسب، میزان ایجاد و گسترش ترک های سطحی را در گچ محدود کرد، هم چنین تاثیر مستقیمی بر بهبود عملکرد، دوام، افزایش عمر، عدم خوردگی و از هم پاشیدگی و کاهش خسارت در زلزله ها را برای لایه ی گچ فراهم نمود. این پایان نامه به بررسی تاثیر کاربرد پارچه های شبکه ای بر مقاومت خمشی، کششی و فشاری گچ پرداخته است. برای این منظور از سه نوع پارچه ی از جنس نخ شیشه ای با بافت لنو و در دو جهت تقویت کنندگی تار و پود پارچه در ملات گچ استفاده و در مجموع 126 نمونه تهیه شد. آزمون های خمشی، کششی و فشاری بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشانگر تاثیر معنادار پارچه ها در بهبود خواص مکانیکی گچ و افزایش مقاومت نمونه ها در برابر گسیختگی، در اثر بارهای وارده به آن می باشد.

در این تحقیق به مطالعه آزمایشگاهی ارتباط شدت بارندگی با آستانه حرکت ذرات خاک با در نظر گرفتن دانه بندی آن پرداخته شده است. آزمایشات با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی به نام دستگاه هیدرولوژی که قابلیت شبیه سازی باران بر روی بستر خاک را دارد انجام شده است. مطالعات بر روی پنج نوع خاک غیر چسبنده با دانه بندی مختلف و بدون در نظرگرفتن پوشش گیاهی، در شیب های مختلف و شدت بارش های شبیه سازی شده متفاوت انجام گرفته است. زمان بارش ها در تمام تست ها، 30 دقیقه پس از اشباع کامل خاک، در نظر گرفته شده است. با استفاده از میزان رسوب جمع آوری شده در هر تست و درصد وزنی ذرات موجود در بازه مواد تشکیل دهنده خاک و بررسی اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss بهترین منحنی برازش هر خاک برای ارتباط بین شدت و مقدار کل رسوب، در شیب های یکسان در شدت های مختلف بدست آمد. از روی این توابع با در نظر گرفتن 5% مقدار کل خاک فرسایش یافته در هر شیب برای هر نوع خاک را معیاری برای آستانه حرکت آن خاک در نظر گرفته و به شدت بارش آستانه رسیدیم. نهایتاً نتایج تست ها در یک نمودار به صورت تغییرات شیب، شدت بارندگی و دانه بندی (نوع خاک)، ارائه شده است.

به دلیل پر هزینه بودن شبکه های جمع آوری و دفع فاضلاب و نقش کلیدی که این سیستم ها در زندگی ساکنین شهرها دارند، بهینه نمودن هزینه های ساخت و اجرای این شبکه ها نقش اساسی در اجرای هر چه بیشتر این طرح ها در سراسر کشور خواهد داشت.بیشتر روش های بهینه سازی پیچیده بوده و احتیاج به کدنویسی های پیچیده و وقت گیر دارند و امکان استفاده از آنها در کارهای اجرایی نیست، و به دلیل همین پیچیدگی و وقت گیر بودن اغلب مهندسان مشاور از بهینه کردن طرح هایشان سر باز می زنند، به همین دلیل ارائه طرحی بهینه که هزینه محاسباتی زیادی نداشته باشد ضروری به نظر می رسد.در این تحقیق از یک نرم افزار جدید با نام genetik برای بهینه سازی استفاده شده که تغییری در کدنویسی آن برای افزایش متغیرهای تصمیم انجام شد.در این بهینه یابی متغیر تصمیم شکل شبکه در نظر گرفته شد و سعی شد برای شیب های 0.006، 0.007، 0.008 و 0.009شکل شبکه ای به دست آید که کمترین هزینه را داشته باشد.

یکی از قسمت های مهم و اساسی در مجموعه سازه های انتقال آب، حوضچه های رسوب گیر ابتدایی در شبکه های انتقال آب آبیاری است. از آنجایی که وجود بیش از حد رسوبات برای مصارف کشاورزی و پرورش آبزیان و... مضر است و باعث کاهش کارایی در بهره وری محصولات مرتبط می شود، اهمیت این سازه ها بیشتر می شود. این سازه ها در واقع نقش کنترل کننده و کاهش دهنده رسوبات به شبکه های آبیاری را ایفا می کنند. تاکنون شیوه های مختلفی در طرح حوضچه های رسوب گیر به کار گرفته شده است. لیکن استفاده از حوضچه های رسوب گیر ساده که با صرف هزینه کم بتواند اهداف مورد نظر را تأمین نماید، بیشتر مد نظر طراحان است. حوضچه های رسوب گیر مستطیلی با تیغه های هدایت کننده جریان می توانند گزینه مناسبی در افزایش راندمان تله اندازی باشند. چنانکه می توان در حوضچه با طول کمتر با نصب تیغه های هادی جریان طول مسیر حرکت جریان را افزایش داده و به راندمان تله اندازی بیشتری دست یافت. به منظور بررسی تأثیر مشخصه های هندسی و هیدرولیکی حوضچه ترسیب و تیغه های هادی بر میزان راندمان تله اندازی مجموعه ای از آزمایشات در شرایط مختلف عمق و دبی جریان، غلظت رسوبات و تعداد و زاویه تیغه ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش در عمق و حوضچه و کاهش در دبی جریان راندمان تله اندازی افزایش یافت. همچنین میزان غلظت رسوبات نیز رابطه مستقیم با راندمان تله اندازی دارد. راندمان در یک زاویه خاص نتایج مطلوب تری نسبت به دیگر زوایا دارد و در نهایت افزایش تعداد تیغه ها سبب افزایش در میزان راندمان تله اندازی می شود. همچنین در بررسی عملکرد دو پارامتر به صورت همزمان بر میزان راندمان تله اندازی نتایج متفاوتی به دست آمد. بر طبق این نتایج در مواقعی که دبی جریان آب و رسوبات زیاد است، تأثیر پارامترهای دیگر بر روی راندمان بیشتر می شود تا زمانی که دبی اندک است. همین طور برای غلظت هم نتایج نشان داده است که وقتی غلظت زیاد است نقش پارامترهای دیگر بر روی راندمان کمتر است از زمانی که غلظت رسوبات ناچیز است. به عنوان مثال زمانی که غلظت رسوبات بسیار زیاد است، با تغییرات در تعداد تیغه جریان میزان راندمان تغییرات بسیار اندکی دارد. ولی زمانی که غلظت رسوبات کاهش پیدا می کند و اصطلاحاٌ آب رقیق است، تأثیر تغییرات تعداد تیغه بر روی راندمان تله اندازی بسیار محسوس است. البته این روند در مورد تأثیر همزمان تعداد تیغه و زاویه آن بر روی راندمان صدق نمی کند.کی از قسمت های مهم و اساسی در مجموعه سازه های انتقال آب، حوضچه های رسوب گیر ابتدایی در شبکه های انتقال آب آبیاری است. از آنجایی که وجود بیش از حد رسوبات برای مصارف کشاورزی و پرورش آبزیان و... مضر است و باعث کاهش کارایی در بهره وری محصولات مرتبط می شود، اهمیت این سازه ها بیشتر می شود. این سازه ها در واقع نقش کنترل کننده و کاهش دهنده رسوبات به شبکه های آبیاری را ایفا می کنند. حوضچه های رسوب گیر مستطیلی با تیغه های هدایت کننده جریان می توانند گزینه مناسبی در افزایش راندمان تله اندازی باشند. چنانکه می توان در حوضچه با طول کمتر با نصب تیغه های هادی جریان طول مسیر حرکت جریان را افزایش داده و به راندمان تله اندازی بیشتری دست یافت. به منظور بررسی تأثیر مشخصه های هندسی و هیدرولیکی حوضچه ترسیب و تیغه های هادی بر میزان راندمان تله اندازی مجموعه ای از آزمایشات در شرایط مختلف عمق و دبی جریان، غلظت رسوبات و تعداد و زاویه تیغه ها انجام گرفت.

ظهور علم نانو در عصر حاضر، منجر به تحولات اساسی در حوزه های مختلف از جمله مصالح ساخت و به تبع آن، معماری شده است. لازم به ذکر است که ظهور پدیده های نوین به دلیل عدم آگاهی و اشراف انسان ها می تواند بر زندگی انسان هایی که در ظرف محیط رشد می کنند، تأثیرات نامطلوب بگذارد. بنابراین شناخت و استفاده اگاهانه از علم نانو به عنوان علمی نوین ، وجود پایگاه ها و مراکز وابسته به خود را ضروری می سازد. در این راستا پایان نامه حاضر درصدد طراحی مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی در دانشگاه یزد می باشد که از دو بخش کلی تشکیل شده است. بخش اول به شناخت موضوع و در بخش دوم به ایده و طراحی پرداخته شده است. بخش شناخت موضوع به تعریف تحقیق و تبیین ویژگی های مراکز تحقیقاتی، شناخت علم نانو و نمود نانومصالح در معماری پرداخته و در آخر به تأملی بر تعامل ادراکی انسان و مصالح تشکیل دهنده محیط متمرکز می شود. در بخش دوم نیز با توجه به شناخت ضوابط طراحی مراکز تحقیقات نانوتکنولوژی به برنامه ریزی ارائه ی ایده های طراحی، می پردازد.

سرریزها، سازه های هیدرولیکی ساده ای هستند که به منظور کنترل سطح آب و اندازه گیری جریان در جریان های باز مانند کانال ها و فلوم ها، در اَشکال مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. سرریز مرکب یکی از انواع سرریزها است که از دو قسمت، سرریز مرکزی در پایین و سرریزی در بالای خود تشکیل شده است. در جریان های کم، قسمت مرکزی سرریز به صورت منفرد عمل کرده و اندازه گیری جریان را با توجه به نوع شکل سرریز در قسمت مرکزی با دقت و حساسیت مناسبی انجام می دهد. در جریان های زیاد، دهانه بالایی مانع افزایش زیاد سطح آب در بالادست سرریز شده و اندازه گیری دبی را با دقت قابل قبولی امکان پذیر می سازد. قسمت مرکزی و بالایی به شکل های مختلفی نظیر مستطیل، مثلث، ذوزنقه و ... طراحی می شوند. از نقطه نظر ضخامت سرریز در امتداد جریان، سرریزها به دو گروه سرریزهای لبه تیز و لبه پهن تقسیم می شوند. هدف از این تحقیق آزمایشگاهی، ارزیابی ظرفیت جریان بر روی سرریز لبه تیز مرکب ذوزنقه ای- ذوزنقه ای است که متأثر از متغیرهایی نظیر ارتفاع سرریز، ابعاد مقطع ذوزنقه ای و زوایای مختلف مقطع ذوزنقه ای می باشد. در این پژوهش مدل های سرریز لبه تیز مرکب ذوزنقه ای-ذوزنقه ای با تغییراتی در ابعاد و زوایا ساخته و مورد آزمایش واقع شده است. کلیه نتایج بدست آمده از این آزمایشات با معادلات دبی حاصل از پژوهش های گذشته مقایسه و بررسی شده است که برای سرریز لبه تیز ساده ذوزنقه ای روش هندرسن کمترین خطا و روش سوویس بیشترین خطا را از دبی اندازه گیری داشته، و برای سرریز لبه تیز مرکب ذوزنقه ای-ذوزنقه ای روش سوویس کمترین خطا و روش فرانسیس بیشترین خطا را نسبت به دبی اندازه گیری شده داشته اند. در ادامه توسط تحلیل ابعادی و نرم افزار کاربردی spss، معادله ی دبی برای سرریز لبه تیز ساده ذوزنقه ای و نیز معادله ی دبی برای سرریز لبه تیز مرکب ذوزنقه ای-ذوزنقه ای استخراج گردید که نسبت به دبی اندازه گیری شده خطای زیر 4/0 درصد داشته اند. سپس از روابط بدست آمده مقایسه هایی میان ضریب دبی و ارتفاع، ابعاد و زوایای سرریز صورت گرفته است.

یکی از اجزای اصلی سیستم های تحت فشار و انتقال آب، مانیفلد می باشد که در طول خود دارای ورودی ها و خروجی های متعدد است در این پژوهش با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی سعی در بررسی هیدرولیک مانیفلد ها گردیده است. مانیفلد مورد بررسی در این پژوهش از نوع دارای خروجی های روزنه ای مدور بوده است و موارد ذیل مورد ارزیابی قرار گرفته اند: افت هد طولی در لوله پلی اتیلن، افت هد موضعی در تعدادی از اتصالات پلی اتیلن، افت هد موضعی ناشی از روزنه ها، پیش بینی دبی خروجی از هر روزنه، تعیین ضریب تخلیه روزنه های دایره ای شکل و پیش بینی زاویه جت جریان خروجی از روزنه ها در پایان رابطه تعیین افت هد موضعی ناشی از روزنه¬ها، رابطه تعیین زاویه تمایل جت خروجی از روزنه¬ها، رابطه تعیین میزان دبی خروجی از هر روزنه مانیفلد و نحوه حل هیدرولیکی مانیفلد و پیش بینی خصوصیات هیدرولیکی آن ارائه شده است.