ارزشیابی توصیفی، یکی از نوآوری های آموزشی در ده? حاضر در نظام آموزشی دوره ابتدایی کشور است. این نوآوری در بسیاری از عناصر و اجزای خود با ارزشیابی سنتی و رایج در تضاد است. از این رو ارائه این الگوی جدید ارزشیابی در بدن? نظام آموزشی، نیازمند نیروهای مجرب و آگاه و تمهیدات و دوراندیشی ها و نظارت های بالینی عالمانه است. لذا مساله ی اساسی پژوهش حاضر این است که عوامل اثر گذار بر کار آمدی ارزشیابی توصیفی را بازشناسی نموده و با واکاوی آسیب های موجود در هر یک از عوامل اثر گذار بر کارآمدی این مدل ارزشیابی را بهبود بخشد. این پژوهش با استفاده از مستندات، مکتوبات و تجارب و بازخوردها و اظهار نظرهای ارائه شده 6 ساله ی ارزشیابی توصیفی در دوره ابتدایی و بر اساس اطلاعات حاصله از 210 معلم از طریق پرسشنامه 25 گویه ای محقق ساخته بوده است .نتایج پژوهش نشان داد که به ترتیب ارتقای نگرش، دانش، مهارت، توانمندی، تنوع در شیوه های تدریس و گردآوری اطلاعات از وضعیت تحصیلی دانش آموزان، بیشترین تأثیر را بر کارآمدی ارزشیابی توصیفی داشته اند. پژوهشگر در پایان پیشنهادهایی برای اجرای بهینه برنامه ارزشیابی توصیفی در مدارس دوره ابتدایی ارائه داده است .