این مطالعه، پژوهشی بنیادی است که تلاش کرده است تا بین علوم شناختی، روان پزشکی و روان شناسی بالینی پل بزند. هدف از انجام این مطالعه، اعتبار یابی خصیصه ی دقت در جزییات در مبتلایان به اختلال شخصیت وسواسی با استفاده از آزمون فلیکر و تمیز این افراد از گروه بهنجار بود. شرکت کننده ها 25 نفر از گروه اختلال شخصیت وسواسی و 25 نفر از گروه بهنجار را شامل می شدند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. به منظور غربال کسانی که به اختلال شخصیت مبتلا بودند، از مصاحبه ساختاریافته بالینی برای اختلالات محور دو scid-ii استفاده شد. آزمون فلیکر شامل 34 تصویر بود که یکبار بدون تغییر و یکبار با تغییر در یکی از اجزا، توسط کامپیوتر ارایه می شد. برای پاسخ دهی لازم بود تا شرکت کننده، ابتدا دکمه فاصله بر روی صفحه کلید، را فشار دهد و سپس جزء تغییر یافته را به آزمونگر اعلام کند. تعداد پاسخ های درست، غلط، از دست رفته، تکرار هر کوشش آزمایشی و زمان واکنش بر روی کل آزمون، محاسبه شد. نتایج آزمون مانکوا نشان داد در افراد ocpd، تعداد پاسخ های درست، بیشتر از افراد عادی، و تعداد پاسخ های غلط و از دست رفته کمتر از افراد عادی بود. اما افراد ocpd، کوشش های آزمایشی بیشتر و زمان واکنش طولانی تری از افراد عادی داشتند. نتیجه آن که آزمون فلیکر برای تفکیک افراد مبتلا به شخصیت ocpd از عادی، اعتبار افتراقی دارد. بر اساس متن dsm، عملکرد متفاوت افراد ocpd، نسبت به افراد عادی، می تواند از خصیصه توجه زیاد به جزییات و کمال گرایی آن ها ناشی شده باشد.