امروزه صنعت گردشگری، که سطح بالایی از توسعه را برای بخش اقتصادی اکثر کشورها در سطح جهان فراهم ساخته است، به عنوان بخش پایه¬ای توسعه¬ی اقتصادی در نظر گرفته می¬شود. در این میان، ویژگی یا ویژگی¬های منابع گردشگری مقصد است که مردم را برای انجام فعالیت¬های گردشگری، به سوی مقصد هدایت می¬نماید. از سویی دیگر پیچیدگی و تراکم موجود در زندگی شهری عده زیادی از مردم را متوجه طبیعت می¬کند و در این میان مناطقی که دارای توان¬های طبیعی با ارزش¬تری باشند بیشتر موردتوجه قرار می¬گیرند. امروزه بخش بسیار مهمی از فعالیت¬های گردشگری در دنیا مبتنی بر بهره¬مند شدن از طبیعت است که اکوتوریسم نام گرفته است. در این پژوهش به معرفی و بررسی علل مؤثر بر توسعه اکوتوریسم (طبیعت¬گردی) در روستاهای بخش برزک پرداخته شده است. بخش برزک یکی از چهار بخش تابع شهرستان کاشان است که در قسمت جنوب¬غربی کاشان قرار گرفته و دارای 11 روستا می¬باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و ابزار اصلی گردآوری داده¬ها پرسشنامه محقق ساخته می¬باشد. جامعه آماری مردم ساکن روستاها و کارشناسان و مسئولان آشنا به منطقه هستند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه ساکنین محلی از آزمون¬های تحلیل عاملی و فریدمن در نرم¬افزارspss استفاده شده است و نتایج پرسشنامه کارشناسان و مسئولان با استفاده از تکنیک dematel وanp در نرم¬افزار matlabو superdecisions تحلیل شده¬اند. نتایج تحلیل عاملی نشان می¬دهد عوامل مؤثر بر توسعه طبیعت¬گردی از دیدگاه ساکنین محلی در 5 دسته کلی قابل تقسیم شدن هستند که متغیرهای بار شده بر عامل خدمات و برنامه¬ریزی دولتی با 78/15 درصد واریانس بیشترین همبستگی را با یکدیگر دارند. در زمینه رتبه¬بندی عوامل از نظر تأثیر، عوامل چشم¬انداز و جاذبه¬های طبیعی و آب و هوای مطلوب بیشترین تأثیر را دارا هستند. همچنین عوامل نزدیکی به شهرستان کاشان، اصفهان و ... و نیز وجود و حمایت از کارگاه¬های گلابگیری در منطقه از عوامل علت و تأثیرگذار در توسعه طبیعت¬گردی از دیدگاه کارشناسان شناخته شده¬اند. اولویت¬بندی روستاها جهت توسعه و با توجه به وضع موجود نیز نشان داد روستای مرق نسبت به سایر روستاها در وضعیت مناسبتری قرار دارد. روستاهای سادیان و ویدوجا در رتبه¬های بعدی قرار دارند.

با افزایش بی رویه ی جمعیت به ویژه جمعیت شهرنشین در چند دهه ی اخیر در کشور ایران مسأله فضا و توسعه پایدار فضایی از اهمیتی قابل توجه برخوردار گردیده است. در ایران رشد جمعیت شهری با توسعه ی ناموزون افقی شهر و از بین بردن منابع کشاورزی و طبیعی اطراف شهرها همراه بوده است. این در حالی است که بسیاری از شهرها دارای منابع فضایی با ارزش اما فرسوده ای هستند که راهگشای بسیاری از مشکلات بوجود آمده ی شهرها در حال حاضر می باشد. از همین جا مسأله بهسازی و نوسازی این فضاهای با ارزش مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا رویکرد رشد هوشمند که در ایالات متحده امریکا به عنوان مدل مدیریت رشد تعریف شده، توجه ویژه ای به ظرفیت های درونی شهر دارد. در این رویکرد اصول و ابزارهایی برای مدیریت زمین تعریف شده و در نظام برنامه ریزی شهری این کشور اعمال می شود. بر این مبنا، ایده ی اصلی تحقیق حاضر؛ توسعه ی درونی شهر با تأکید بر توسعه ی مجدد بافت های فرسوده می باشد. بنابراین در این پژوهش با استفاده از مدل منطقه-بندی فرم محور که یکی از ابزارهای اجرایی رویکرد رشد هوشمند می باشد، با پهنه بندی شهر برازجان در مناطق شش گانه از لحاظ توان و استعداد توسعه، به بررسی پتانسیل بافت های فرسوده جهت توسعه ی درون زای شهر برازجان، پرداخته شده است. این تحقیق از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی- پژوهشی بوده و از نظر روش جزء تحقیقات توصیفی- تحلیلی و اسنادی- میدانی می باشد. در روند تحقیق تعریف و اصول و راهکارها مورد بررسی قرار گرفته و به انجام مطالعات بر روی بافت فرسوده در زمینه های جمعیتی، کاربری، کالبدی و دسترسی پرداخته شده است. طبق مدل منطقه بندی فرم محور، مشخص گردید بافت های فرسوده شهر برازجان از پتانسیل لازم جهت توسعه ی درونی شهر برخوردار هستند و در نهایت طبق این مدل، دو الگوی (tnd) و (rcd) برای توسعه ی بافت های فرسوده مشخص گردید.

این پژوهش به منظور توسعه اکوتوریسم شهرستان سرخس برای کاربری اکوتوریسم براساس اصول آمایش سرزمین و با روش سیستمیک دکتر مخدوم پهنه بندی آمایشی انجام شده است. بدین منظور ابتدا معیارها و زیر معیارهایی برای توسعه اکوتوریسم مشخص شد. سپس برای وزن دهی به معیارها از روش تصمیم گیری anp و نرم افزار سوپردسیژن کمک گرفته شد و بعد از تشکیل ماتریس مقایسات، تاثیر گذاری هر شاخص بر شاخص دیگر، وزن معیارها و زیر معیارها محاسبه شد. در مرحله بعد برای پهنه بندی آمایشی، نقشه های پارامترهای اکولوژیکی تاثیرگذار در محیط gis تهیه و بر اساس مدل اکولوژیکی توان سرزمین طبقه بندی شدند

چکیده ندارد.