در این تحقیق، با استفاده از اطلاعات 158 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال های 1382 تا 1387، الگوهای سه گانه طبقه بندی بندی مالیات بر درآمد پرداختی (الگوی طبقه بندی مجزا، تفکیکی یا تجمیعی)، از نظر محتوای اطلاعاتی (توان توضیح دهندگی بالاتر بازده سهام) و نیز توان پیش بینی (انحرافات کمتر در پیش بینی جمع جریان های نقدی دوره بعد) مورد آزمون قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می هد که در سطح کل صنایع و همچنین در سطح 7 صنعت مورد بررسی، الگوی طبقه بندی تفکیکی به لحاظ کارآمدی محتوای اطلاعاتی در رتبه اول و الگوهای طبقه بندی تجمیعی و همچنین طبقه بندی مجزا به ترتیب، در رتبه های بعدی جای دارند. هرچند قدرت تبیین الگوهای طبقه بندی تجمیعی یا تفکیکی تا حدودی به یکدیگر نزدیک می باشند. نتایج بدست آمده درخصوص توان پیش بینی الگوهای مختلف طبقه بندی مالیات بر درآمد پرداختی، برای کل صنایع و همچنین 7 صنعت مورد بررسی، حاکی از برتری الگوهای طبقه بندی تفکیکی و تجمیعی نسبت به طبقه بندی مجزا دارد. اما تفاوت خطای پیش بینی الگوهای سه گانه از نظر آماری معنی دار نمی باشند. آزمون معنی داری تفاوت توان پیش بینی الگوهای یاد شده نشان می دهد که در سطح کل صنایع این تفاوت معنی دار نبوده و تنها در صنایع خودروسازی و صنایع غذایی تفاوت معنی دار وجود دارد؛ که در صنایع یاد شده نیز به ترتیب، الگوی طبقه بندی مجزا نسبت به طبقه بندی تفکیکی و طبقه بندی تجمیعی و تفکیکی نسبت به طبقه بندی مجزا از توان پیش بینی بالاتری برخوردار می باشند.