گامبورو از جمله بیماری های ویروسی مهم و خطرناک طیور می باشد که سالیانه خسارات و صدمات فراوانی به مرغداری های کشور و سایر نقاط جهان وارد می کند. واکسن های مختلفی برای این بیماری موجود است که از نظر ایمنی زایی ، تضعیف ایمنی ، اثر بر روی اندام های لنفاوی ، میزان تلفات و تأثیر بر روی ضریب تبدیل با یکدیگر متفاوتند. در این مطالعه واکسن های حدت متوسط و حدت متوسط مثبت ، از نظر ایمنی زایی و اثر بر روی اندام های لنفاوی ، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. 150 جوجه ی یک روزه گوشتی سویه ی راس خریداری و به طور تصادفی به 3 گروه مساوی 50 قطعه ای تقسیم شدند. جوجه های گروه a با واکسن حدت متوسط در دو نوبت 15 و 22 روزگی و جوجه های گروه b با واکسن حدت متوسط مثبت در یک نوبت 15 روزگی واکسینه شدند. جوجه های گروه c به عنوان شاهد غیرواکسینه نگه داری شدند. قبل از واکسیناسیون و روزهای 7 ، 14 ، 21 و 35 بعد از واکسیناسیون ، به طور تصادفی از 10 قطعه جوجه ی هر گروه خون گیری از ورید بال به عمل آمد. همچنین در پایان آزمایش (49 روزگی) ، 5 قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و وزن آن ها اندازه گیری شد. سپس آسان کشی شدند و بورس ، تیموس و طحال آن ها جدا گردید و توزین شد و نسبت وزن این اندام ها به وزن بدن محاسبه گردید. نتایج این مطالعه نشان داد عیار پادتنِ سرم خون جوجه های واکسینه شده با واکسن حدت متوسط مثبت نسبت به جوجه های واکسینه شده با واکسن حدت متوسط و گروه شاهد در سنین 28 ، 35 و 49 روزگی به طور معنی داری بیشتر بود (05/0>p) و نسبت وزن بورس به وزن بدن در گروه واکسینه شده با واکسن حدت متوسط مثبت به طور معنی داری از دو گروه دیگر کمتر بود (05/0>p). بنابراین می توان گفت واکسن حدت متوسط مثبت بیماری گامبورو با یکبار واکسیناسیون قادر به ایجاد ایمنی زایی بهتری نسبت به واکسن حدت متوسط بیماری گامبورو می باشد ولی منجر به آتروفی بورس فابریسیوس می شود.

کوکسیدیوز بیماری مهم طیور است. این بیماری نوعی عفونت روده ای است که به وسیله انگل های تک یاخته داخل سلولی متعلق به گونه های مختلف آیمریا ایجاد می شود. این بیماری ضربه اقتصادی مهمی به پرورش دهندگان و به صنعت جهانی طیور دارد. با توجه به این حقیقت که تشخیص گونه های آیمریا در هر منطقه در پیش گیری، کنترل و یا به کارگیری سیاست های درمانی مناسب حائز اهمیت است، لذا هدف از بررسی حاضر شناسایی عوامل مولد کوکسیدیوز تحت بالینی در مرغان بومی اهواز می باشد. بدین منظور 103 قطعه مرغ بومی از نواحی مختلف شهر اهواز خریداری و آسان کشی شدند و پس از جداسازی اُاُسیست های انگل از پرندگان آلوده، اسپوروزوئیت ها از اُاُسیست ها و دیواره اسپوروسیست ها با سونیکاسیون آزاد شدند و اسپوروزوئیت ها با استفاده از کیت استخراج کیاژن مطابق دستور کارخانه سازنده جداسازی شد. dna سپس واکنش زنجیره ای پلی مراز با هدف شناسایی ژن its-1 برای 5 گونه آیمریا انجام شد. نتایج میکروسکوپیک نشان داد 63 قطعه از پرندگان (1/61 درصد) به آیمریا آلوده بودند. آیمریا آسرولینا، آیمریا ماگزیما، آیمریا برونتی و آیمریا میتیس در pcr مورد تشخیص قرار گرفتند. بررسی حاضر بیان گر این بود که مرغ های بومی نقش مهمی در اپیدمیولوژی و انتشار آلودگی آیمریا در مزارع مرغ های صنعتی دارند.

مطالعه اخیر جهت تعیین شیوع عفونت ناشی از ویروس پاراآنفلوآنزا، در سگ های شهری و روستایی منطقه اهواز، انجام شده بود. سگ هایی شهری از بین سگ های ارجاعی (خانگی) به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه اهواز و سگ-های روستایی از روستاهای اطراف انتخاب شده بودند. نمونه ها از ترشحات تنفسی 172 سگ مبتلا به بیماری تنفسی، در فاصله خرداد ماه 1387 تا مهر ماه 1388 بدست آمدند. سگ های مورد مطالعه به دو گروه سنی (کمتر و بیشتر از 6 ماه) و بر اساس محیط نگهداری نیز به دو گروه (باز و بسته) تقسیم بندی شدند. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون مربع کای و آزمون دقیق فیشر مورد آنالیز قرار گرفتند. میزان شیوع عفونت ناشی از ویروس پاراآنفلوآنزا در سگ ها 97/6 درصد، با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی بدست آمد. عفونت شیوع بیشتری در سگ هایی که دسترسی به محیط باز داشتند (54/17 درصد)، در مقایسه با محیط بسته (73/1 درصد)، دارا بود و تفاوت بین 2 گروه از نظر آماری معنی دار بود (05/0>p). شیوع عفونت در سگ های کمتر از 6 ماه (33/8 درصد)، در مقایسه با سگ های بالاتر از 6 ماه (26/5 درصد)، بیشتر بود، اما تفاوت از نظر آماری بین 2 گروه معنی دار نبود (05/0 <p). میزان عفونت در جنس نر97/6 درصد و در جنس ماده نیز به همین شکل بود. میزان شیوع عفونت در سگ های نژاد مخلوط 75/7 درصد، در ژرمن شفرد 55/5 درصد و در دوبرمن پینچر 11/11 درصد بود. هیچ گونه تفاوت معنی داری نیز بین جنس و نژادهای مختلف دیده نشد (05/0 <p). جداسازی ویروس از 50 نمونه (12 نمونه مثبت و 38 نمونه منفی) در سلو ل های کلیه سگ، انجام شد. اما تمامی نمونه ها، آثار تخریب سلولی را در سلول های مورد نظر ایجاد نکردند. این مطالعه نشان داد که ویروس پاراآنفلوآنزا می تواند به عنوان یک فاکتور خطر، به ویژه برای سگ هایی که در تماس با یکدیگر هستند در محیط باز و کنل (لانه سگ) مطرح باشد.

گاومیش رودخانه ای (بوبالوس بوبالیس) دامی با توانایی بالای تولید شیر و گوشت نقش مهمی ‏در اقتصاد روستایی کشور بازی می کند. عمده ترین مشکل این گونه دامی برونده تولیدمثلی ‏بسیار پایین آن است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات هم کشتی سلول های کومولوس گاو ‏بر بلوغ و تکامل پس از لقاح گاومیش می باشد. تخمدان های گاومیش از کشتارگاه اهواز فراهم و ‏در دمای 37-30 به آزمایشگاه منتقل شدند. تخمک ها از فولیکول های 8-2 میلی متر بزل و ‏پس از ارزیابی ظاهری تخمک های درجه ‏a ‎‏ و ‏b‏ به سه گروه درمانی تقسیم شدند. آزمایش ‏اول: گروه 1 (تعداد=80) تخمک ها به برنامه بلوغ معمول آزمایشگاه شامل استفاده از محیط ‏tcm-199‎، 5% ‏fcs، 5% ‏bff، ‏?g/ml‏ 10‏‎ lh، ‏?g/ml‏ 10‏‎ ‎‏ ‏fsh‏ قرار گرفتند. گروه ‏‏2 (تعداد=72) تخمک سالم (همراه با سلول های کومولوس) گاومیش بر روی کشت تک لایه ‏سلول های کومولوس گاو در محیط ‏tcm-199‎‏ و 5 %‏‎ fcs‏ قرار گرفتند. گروه 3 ‏‏(تعداد=52) تخمک های درجه ‏a‏ و ‏b‏ گاومیش که برهنه شدنه بودند همانند گروه 2 بر روی ‏کشت تک لایه سلول های کومولوس گاو قرار گرفتند. پس از 24 ساعت انکوباسیون در در ‏محیط با دمای 5/38 درجه سانتی گراد و 5 % ‏co2‎‏ و 95% رطوبت، تخمک ها تثبیت و با رنگ ‏معمول استو-اورسئین وضعیت بلوغ هسته در آن ها ارزیابی شد. متوسط درصد بلوغ 6/66، ‏‏3/85 و 70 به ترتیب در گروه های 1، 2 و 3 (05/0< ‏p‏) ثبت گردید. آزمایش دوم هم شبیه ‏آزمایش اول طراحی شد (گروه 1: تعداد=52، گروه 2: تعداد=71 و گروه 3: تعداد=55) با این ‏تفاوت که تخمک ها پس از زمان انکوباسیون بلوغ برنامه ‏ivf‏ بر روی آن ها انجام می شد و 3 ‏و 6 روز پس از لقاح وضعیت تکامل جنین گاومیش در مراحل تسهیم و بلاستوسیست مورد ‏بررسی قرار می گرفت. میزان تسهیم 3 روز پس از لقاح 3/41، 2/48 و 9/32 درصد به ترتیب ‏در گروه های 1، 2 و 3 (05/0< ‏p‏) ثبت گردید. در هیچ یک از گروه ها بلاستوسیست به دست ‏نیامد. نتایج این مطالعه اثر بسیار مطلوب هم کشتی سلول های کومولوس گاو را بر بلوغ تکامل ‏پس از لقاح تخمک گاومیش نشان داد. ‏

مارکرهای dna از جمله مواد رایج در بیولوژی مولکولی می باشند.استانداردهای وزنی مولکولی dna ترکیبی از قطعات dna (دو رشته ای یا تک رشته ای) با اندازه شناخته شده می باشند. به صورت معمول، نمونه dna و یک مارکر در حفرات مجاور هم در ژل آگارز بارگذاری می شوند. dnaبه وسیله الکتروفورز در ژل جداشده و اندازه قطعات نمونه به وسیله مقایسه میزان حرکت با باندهای شناخته شده مارکر، معین می گردد. هدف از مطالعه حاضر تهیه مارکر 100bp با دو روش pcr و کلونینگ بود. در روش pcr، 10 جفت پرایمر برای تکثیر قطعاتdna درمحدوده 100 تا bp1000، طراحی گردیدند. بعنوان dna الگو در pcr از پلاسمید باکتریایی pmal-c2x استفاده شد. محصولات pcr با استفاده از محلول فنل-کلروفرم استخراج شده و با اتانول رسوب داده شدند و سپس جذب نوری آنها در طول موجnm 260 آنالیز گردید. در آخر، محصولات pcr برای بدست آوردن محصول نهایی (مارکر) با یکدیگر ترکیب شده و مارکر بدست آمده با یک مارکر تجاری خریداری شده از شرکت های بیوتکنولوژی مقایسه گردید. در روش کلونینگ، مجددا قطعات 100 تاbp 1000 با استفاده از ده زوج پرایمر جدید در pcrتکثیر گردیدند.این پرایمرها دارای محل برش برای آنزیم های eco321، bamhiو bgliiبودند.هر محصول pcr به صورت جداگانه با آنزیم های bamhi و bglii که نواحی انتهایی را برش می دادند هضم گردید و وارد پلاسمید ptz57r که آن نیز با آنزیم bamhi برش داده شده بود، گردید. محل های محدود شده bamhiو bglii اجازه اتصال قطعات در جهت و نظم مناسب را می دادند. محل های eco321 برای رهاسازی مطلوب قطعات از پلاسمید حاصل شده استفاده گردید. در نهایت پلاسمید نوترکیب با آنزیم eco321 هضم و بعنوان مارکر با یک مارکر تجاری مقایسه گردید.

عفونت های متاپنوموویروس پرندگان موجب به هم خوردن آرامش پرندگان و خسارت اقتصادی شدید به خصوص در گله های بوقلمون تجاری می شود. بوقلمون ها و ماکیان در هر سنی به عنوان میزبان طبیعی ویروس متاپنوموویروس پرندگان شناخته شده اند. بررسی حاضر به منظور مطالعه ی سرولوژیک عفونت متاپنوموویروس پرندگان در جوجه های گوشتی کشتار شده در کشتارگاه اهواز انجام گرفت. بدین منظور 184 نمونه سرم خون از 18 گله ی جوجه ی گوشتی کشتار شده در کشتارگاه اهواز جمع آوری شد. پادتن ویژه عفونت متاپنوموویروس پرندگان به روش الیزا و با استفاده از کیت شرکت ایدکس اندازه گیری شد. این مطالعه نشان داد 10 گله (55/55%) به عفونت متاپنوموویروس پرندگان آلوده بودند. پادتن ویژه عفونت متاپنوموویروس پرندگان به میزان متفاوتی در 104 نمونه سرم خون از بین 184 نمونه سرم خون جمع آوری شده وجود داشت. این بررسی نشان داد. علیرغم عدم واکسیناسیون ضد متاپنوموویروس در جوجه های گوشتی‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏، ویروس متاپنوموویروس بین گله های گوشتی حضور دارد و می تواند عملکرد گله های گوشتی را تحت تأثیر قرر دهد.

چکیده پایان نامه نام خانوادگی: سینا نام: مهرداد عنوان پایان نامه: مقایسه واکسن های نیوکاسل محتوی سویه های لنتوژنیک و روده ای بدون نشانه در جوجه های گوشتی استاد راهنما: دکتر منصور میاحی درجه تحصیلی: دکتری عمومی رشته: دامپزشکی گرایش:دامپزشکی دانشگاه: شهید چمران اهواز دانشکده: دامپزشکی تاریخ فارغ التحصیلی: آذر ماه تعداد صفحه:54 کلید واژه ها: نیوکاسل، واکسن زنده، واکسن کشته، واکسن b1، واکسن کلون سی، واکسن اونیو این بررسی تلاش دارد تعدادی از متداول ترین برنامه های واکسیناسیون در برابر بیماری نیوکاسل که در مزارع گوشتی استان به کار می روند را در شرایط مشابه مورد مقایسه قرار دهد تا بهترین روش را تعیین و به پرورش دهندگان توصیه نماید. بدین منظور تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی 1 روزه به طور تصادفی به 10 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان گروه شاهد هیچ واکسنی دریافت نکرد. در 9 روزگی گروه های 2 و 4 واکسن b1 را به روش قطره چشمی، گروه 3 به روش آشامیدنی، گروه های 5 و 6 واکسن کلون سی را به ترتیب به روش قطره چشمی و آشامیدنی، گروه های 7 و 8 واکسن اونیو را به ترتیب به روش قطره چشمی و آشامیدنی و گروه های 9 و10 واکسن b1 را به روش قطره چشمی به همراه واکسن کشته به روش تزریقی دریافت کردند. در 18 روزگی گروه های 2 و3 واکسن b1 را به روش آشامیدنی، گروه های 4 و10 واکسن لاسوتا را به روش آشامیدنی، گروه های 5 و 6 واکسن کلون سی را به روش آشامیدنی، گروه های 7 و8 واکسن اونیو را به روش آشامیدنی دریافت کردند. جوجه های گروه 9 در 18 روزگی هیچ واکسنی دریافت نکردند. این بررسی نشان داد یک نوبت واکسیناسیون جوجه های گوشتی در 9 روزگی با هر نوع واکسن زنده و به هر روش و همچنین ترکیب واکسن زنده و کشته منجر به ایجاد پادتن محافظت کننده کافی در پرندگان واکسینه نمی شود. بهترین پاسخ به یک نوبت واکسیناسیون توسط واکسن کلون سی و به روش قطره چشمی ایجاد می شود. میانگین عیار پادتن سرم خون جوجه های گوشتی نشان داد 2 بار واکسیناسیون با واکسن زنده به استثنای روش قطره چشمی b1 و لاسوتای آشامیدنی منجر به ایجاد ایمنی محافظت کننده نمی شود. بین جوجه های واکسینه بهترین ایمنی محافظت کننده در جوجه های واکسینه شده با ترکیب واکسن زنده نیوکاسل b1 به روش قطره چشمی و واکسن کشته روغنی ایجاد می شود.

فاسیولا ژیگانتیکا ترماتود معمول کبدی است که می تواند طیف وسیعی از میزبان های مهره دار را آلوده کند. اغلب در نشخوارکنندگان اهلی مانند گاو، بز و گوسفند یافت شده است. عفونت فاسیولا ژیگانتیکا باعث ایجاد خسارات اقتصادی در سراسر جهان می شود. تشخیص عفونت های فاسیولا بر پایه آزمایش مدفوع و شمارش تخم یا آزمایش های سرولوژیکی که بعضی از آنها بر مبنی شناسایی آنتی ژن است صورت می گیرد. در صورت جستجوی برخی ازآنتی ژن های خاص انگل تشخیص زود هنگام بیماری امکان پذیر می گردد. پروتئین 3-3-14 فاسیولا به عنوان یکی از آنتی ژنهای تشخیصی برای استفاده در آزمایشات تشخیصی و مطالعات مرتبط با واکسن می باشد. هدف از این تحقیق کلون کردن ژن 3-3- 14انگل فاسیولا ژیگانتیکا در وکتور pmal-c2x و بررسی بیان آن در اشرشیا کلی سویهtg1 بود. بدین منظور ابتدا توالی نوکلئوتیدی 3-3-14 فاسیولا ژیگانتیکا از منابع اطلاعاتی بانک ژن استخراج و مورد بررسی قرار گرفت تا پرایمرهای مناسب برای تکثیر این ژن در آزمایش rt-pcr طراحی گردد. سپس با استفاده از پرایمرهای طراحی شده ژن 14-3-3 با روشrt-pcr تکثیر گشت. عمل برش وکتور و ژن مورد نظر توسط آنزیم های تعیین حدود bamh i و hiniii و ecori و sali الحاق آنها به همدیگر با استفاده از آنزیم t4 لیگاز صورت گرفت. این ساختار سرانجام به باکتری e. coli سویه tgi منتقل شد و بیان پروتئین 3-3-14 با استفاده از روش -page sds بررسی گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که پلاسمید نوترکیب تهیه شده به خوبی موجب بیان این ژن می شود .

بیماری سقط آنزئوتیک میش ها که توسط کلامیدوفیلا ابورتوس ایجاد می شود، به عنوان یکی از رایج ترین بیماری های کلامیدیایی در حیوانات ضررهای اقتصادی فراوانی را متوجه صنعت دامپروری ساخته است. کلامیدوفیلا ابورتوس (کلامیدوفیلا پسی تاسی، سروتیپ 1) یک باکتری گرم منفی داخل سلولی می باشد که اخیرا در جنس کلامیدوفیلا از خانواده کلامیدیاسه طبقه بندی شده است و علاوه بر خسارات اقتصادی در دامپزشکی، یک خطر زئونوز برای زنان باردار محسوب می شود. اگر چه مشاهده مستقیم پاتوژن یک روش تشخیصی اصلی می باشد، اما روش های سرولوژیکی برای غربالگری تعداد زیاد دام ها مناسب تر می باشند. روش های متعددی به منظور ارزیابی سرولوژیکی کلامیدیایی گسترش یافته اند، که اختصاصی ترین آنها بر پایه پروتئین های پلی مورفیک غشای خارجی (pomp90) می باشد. هدف از این مطالعه تولید سه قطعه پروتئین نوترکیب از پروتئینpomp90 و طراحی الیزا توسط آن ها بود. به این منظور نواحی ژنی کد کننده قطعات مورد نظر ازdna ژنومی باکتری کلامیدوفیلا ابورتوس سویه ی 3/26 با pcr تکثیر و با استفاده از وکتور بیانی- پروکاریوتی pgex-4t-1 در باکتری اشریشیا کولی سویه ی bl21 کلون گردید. پروتئین های نوترکیب بیان شده در اشریشیا کولی با کمک ستون کروماتوگرافی گلوتاتیون آگارز خالص و به عنوان آنتی ژن های تشخیصی در طراحی الیزای غیر مستقیم اختصاصی گونه، برای بررسی آنتی بادی های تولید شده بر ضد باکتری کلامیدوفیلا ابورتوس در گوسفند مورد استفاده قرار گرفت. الیزاهای طراحی شده با هر سه قطعه، با یکدیگر و با کیت تجاری کلامیدوفیلا ابورتوس نشخوارکنندگان ساخت institute pourquier مقایسه شدند. بهترین توافق (91/92%) بین الیزای طراحی شده با قطعه ی 3 و کیت تجاری مشاهده شد (858/0=k). بنابراین الیزای طراحی شده با قطعه ی 3 برای تشخیص آنتی-بادی در سرم میش های آلوده به کلامیدوفیلا ابورتوس، مشابه کیت تجاری عمل می کند و نشان دادن تعداد کمتری از موارد مثبت با الیزای طراحی شده می تواند ناشی از بالاتر بودن ویژگی آن باشد، نه پایین تر بودن حساسیت آن.

بیماری سل ماهی یک بیماری باکتریایی است که در اثر آلودگی به مایکوباکتریوم ها ایجاد می گردد و از بیماری-های مشترک انسان و ماهی به حساب می آید که در جهان گسترش داشته و در بهداشت آبزیان اهمیت بسزایی دارد. علی رغم اهمیت این بیماری، تا کنون تحقیق قابل استنادی در رابطه با غربالگری ماهیان منطقه نسبت به مایکوباکتریوم ها صورت نگرفته است. هدف از انجام تحقیق بررسی آلودگی به این بیماری با آزمایش pcrبود. در این تحقیق تعداد 150 قطعه ماهی از 5 گونه ی ماهی آکواریومی، شامل: اسکات (scatophagusargus)، اسکار (astronotusocellatus)، نئون تترا (paracheirodoninnesi) ، ماهی سورم (herosseverus) و ماکرو (caesioteres sp.) از فروشگاه های ماهیان آکواریومی سطح شهر اهواز تهیه گردید. برای این کار از هر گونه به تعداد 30 نمونه به آزمایشگاه منتقل شده و به روش pcr مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج این بررسی وضعیت ظاهری اکثر ماهیان مورد مطالعه نسبتاَ طبیعی بوده و فقط در چند مورد زخم های جلدی در ناحیه باله سینه ای و مواردی از بی اشتهایی، بی توجهی به اطراف و لاغری مشاهده شد. در بررسی کالبدگشایی ماهیان هیچ موردی مشاهده نشد. از 5 گونه ماهی آزمایش شده در این مطالعه، تنها در یک قطعه ماهی سورم (herosseverus) وجود مایکوباکتریوم مثبت تشخیص داده شد. در بررسی ماهی اسکار،ماکرو، نئون تترا و ماهی اسکات آلودگی به مایکوباکتریوم ها مشاهده نشد.

دفاع بدن در برابرمیکروارگانیسم ها توسط سیستم ایمنی انجام می پذیرد که نخست با مکانیسم های ایمنی ذاتی آغاز شده و سپس پاسخ های ایمنی اکتسابی بوجود می آیند. سیستم کمپلمان از عمده ترین مکانیسم های اجرایی در ایمنی زایی است که آن را پلی میان ایمنی ذاتی و اکتسابی نامیده اند. کمپلمان بیش از 30 پروتئین با گستره متنوعی از عملکردهای بیوشیمیایی را تشکیل می دهد و هر یک از اجزای کمپلمان با عدد (c1، c2) یا عدد به همراه حروف (c1q، c3b) نشان داده می شوند. سه مسیر فعال شدن در کمپلمان وجود دارند که عبارتند از مسیرهای کلاسیک، آلترناتیو و لکتین. c3 فراوانترین جزء کمپلمان، پروتئینی کلیدی و فاکتور عمده ایمنی همورال در دفاع میزبان در سیستم کمپلمان می باشد. پژوهش های گوناگون در سرتاسر جهان نشان داده اند که همراهی سه نسخه از c3d (آخرین جزء ناشی از شکست c3) در واکسن های dna به فعالیت پرتوان ادجوانتی انجامیده است. واژه «ادجوانت» در تعریف به ماده ای گفته می شود که اگر با یک آنتی ژن همراه شده و تزریق گردد، ایمنی زایی آن آنتی ژن را به عنوان واکسن تقویت کرده و افزایش می دهد .ادجوانت ها اغلب برای تقویت پاسخ ایمنی زمانی که یک آنتی ژن ایمـنی زایی اندک داشته یا زمانی که میزان کمی از یک آنتی ژن در دسترس بوده و مقدار ایمنی زایی آن محدودیت دارد استفاده می شوند. در پژوهش حاضر دو نسخه از ژن c3d گاوی به منظور ساخت یک وکتور ادجوانتی جهت کاربردهای واکسیناسیون کلون گردید.

غده پروستات بزرگترین غده جنسی ضمیمه دستگاه تناسلی نر است و در باروری جنس نر نقش دارد. آندروژن ها نقشی مهم در تنظیم رشد پروستات از طریق تحریک تکثیر و بقاء سلول های پوششی غده دارند. اثرات آندروژن ها روی پروستات با واسطه فاکتورهای رشد پپتیدی است. igf-i تحریک کننده تکثیر سلولی و tgf?1 مهارکننده تکثیر سلولی در پروستات است. آندروژن ها نقش مهمی در ایجاد اختلالات غده پروستات از جمله هیپرپلازی خوش خیم و سرطان پروستات دارند. عصاره ریشه گزنه یکی از رایج ترین داروهای گیاهی است که به طور وسیعی در سراسر جهان به منظور برطرف کردن علائم بالینی بزرگی پروستات استفاده می شود. اثرات ضدتکثیری آن روی سلول های پوششی پروستات نیز گزارش شده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات تستوسترون و عصاره گزنه بر ساختار پروستات و نیز میزان بیان ژن های igf-i وtgf?1 در بافت پروستات موش های صحرایی انجام شد. در تحقیق حاضر 40 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: گروه اول به عنوان گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت کرد، گروه دوم mg/kg 3 روغن بادام دریافت نمود، گروه سوم mg/kg 3 تستوسترون انانتات دریافت نمود، گروه چهارم که mg/kg 50 عصاره ریشه گزنه دریافت نمود و گروه پنجم که mg/kg 3 تستوسترون انانتات و mg/kg 50 عصاره ریشه گزنه به صورت همزمان دریافت نمود. تمامی حیوانات به مدت 30 روز دارو دریافت نمودند و طی این مدت تمام ملاحظات اخلاقی رعایت شد. در روز سی و یکم حیوانات آسان کشی شدند و پس از باز نمودن حفره شکمی- لگنی به سرعت نمونه گیری مولکولی انجام شد. پس از آن، پروستات هر حیوان با دقت و به سرعت جدا شده و پس از تعیین وزن و حجم، نمونه هایی به ضخامت 5 میلی متر از لوب شکمی پروستات در محلول فرمالین بافر تثبیت شد. سپس از نمونه ها به روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی، برش هایی به ضخامت 6-5 میکرومتر تهیه گردید و مورد مطالعه بافت شناسی و میکرومتری قرار گرفت. تغییرات بیان ژن های igf-i و tgf?1 در بافت پروستات نیز با کمک روش real-time pcr ارزیابی شد. نتایج نشان داد که وزن پروستات و نسبت وزن پروستات به وزن بدن در گروه دریافت کننده تستوسترون نسبت به گروه های شاهد تغییری نکرد در حالی که پارامترهای فوق در گروه دریافت کننده همزمان تستوسترون و گزنه به صورت معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود( 05/0 p<). تجویز گزنه به تنهایی وزن پروستات و نسبت وزن پروستات به وزن بدن را کاهش داد (05/0 p<). همچنین نتایج حاصل از مطالعه بافت شناسی و میکرومتری نمونه ها نشان داد که گروه دریافت-کننده تستوسترون از نظر بافتی با گروه های شاهد تفاوت معنی داری نداشت. گروه دریافت کننده تستوسترون و گزنه به صورت معنی داری متفاوت از سایر گروه ها بود و مشخصه های هیپرپلازی به صورت معنی داری در این گروه بیشتر از سایر گروه ها بود(05/0 p<) که نشان می دهد تجویز همزمان گزنه با تستوسترون روی غده اثرات تحریک کنندگی رشد و تکثیر سلولی داشته است. تجویز گزنه به تنهایی جمعیت سلول های پوششی را کاهش داد به طوری که ارتفاع بافت پوششی و میزان چین خوردگی های آن به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود(05/0 p<). بیان ژن igf-i در گروه دریافت کننده همزمان تستوسترون و گزنه578/3 برابر گروه شاهد بود که به صورت معنی داری افزایش یافته بود(05/0 p<). بیان ژن tgf?1 در هیچ کدام از گروه ها نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی دار نداشت. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده می توان چنین نتیجه گیری کرد که اثرات گزنه روی بافت پروستات به میزان آندروژن موجود در خون و متعاقب آن آندروژن موجود در پروستات بستگی دارد؛ بدین صورت که تجویز گزنه در مردانی که میزان آندروژن خون آنها در حد طبیعی باشد اثرات کاهندگی تکثیر دارد در حالی که در حضور مقادیر زیاد آندروژن اثرات تحریک کنندگی تکثیر دارد و منجر به هیپرپلازی پروستات می شود. لذا تجویز آن در مردان باید با احتیاط صورت گیرد.

تخمدان های 49 ماهی کپور معمولی مولد از فروردین تا مهرماه 1389 نمونه گیری شدند. جهت انجام بخش بافت شناسی تحقیق، قطعات کوچکی از تخمدان ها در محلول ثبوتی بوئن و فرمالین 10% قرار داده شدند. مقاطع بافتی به ضخامت 6- 5 میکرون تهیه شده و توسط h&e، pas، سودان سیاه و تری کروم ماسون رنگ آمیزی شدند. جهت بررسی میزان بیان ژن های igf-1 و tgf-?1 به روشreal- time pcr، قطعات 20- 15 میلی گرمی از تخمدان ها در محلول rna later قرار گرفتند. rna کل بر طبق دستوالعمل کیت استخراج گردید. سپس ساخت cdna از نمونه های rna استخراج شده صورت گرفت. پرایمرهای خاص هر ژن توسط نرم افزار طراحی شدند. مخلوط pcr طبق دستوالعمل کیت در دستگاه real-time pcr قرار گرفت. نتایج توسط نرم افزارrest 2009 آنالیز شدند. فراوانی رونوشت های mrna ژن های igf-1 و tgf-?1 با بتا اکتین به عنوان ژن خانه زاد نرمالیزه شدند. نتایج مشاهدات هیستولوژیک و هیستومتریک تخمدان ماهی کپور معمولی نشان دادند که دوره تولیدمثلی در این ماهی در شرایط آب و هوایی استان خوزستان حداقل 7 ماه به طول می انجامد و تخم ریزی از فروردین تا مهرماه ادامه پیدا می کند. به نظر می رسد که مرحله پیش زرده ای و زرده سازی در این منطقه کوتاه می باشد و ماهیان کپور معمولی به سرعت وارد مرحله بلوغ می شوند. بنابراین به نظر می رسد که این ماهیان در شرایط آب و هوایی استان خوزستان سه بار در سال توانایی تخم ریزی داشته باشند. کمترین و بیشترین قطر فولیکول ها به ترتیب در فولیکول های کروماتین- نوکلئولوس و زرده سازی ثانویه مشاهده شد. زونا پلاسیدا در فولیکول های کورتیکال آلوئولوس ظاهر شده و در فولیکول های زرده سازی ثانویه به بیشترین ضخامت خود رسید. قطر هسته به تدریج افزایش پیدا کرده و در فولیکول های زرده سازی اولیه به بیشترین قطر خود رسید. تعداد فولیکول های در مرحله زرده سازی، درصد پارانشیم و شاخص gsi از مرحله پیش زرده سازی به سمت مرحله زرده سازی و بلوغ به طور معنی داری افزایش پیدا کرد. آنالیز نتایج real-time pcr نشان دادند که میزان بیان ژن هر دو فاکتور رشد igf-1 و tgf-?1 در مرحله پیش زرده سازی به طور معنی داری نسبت به مرحله بلوغ بیشتر بود. به نظر می رسد که هر چند igf-1 در هر سه مرحله از سیکل تولیدمثلی در رشد و نمو تخمدان ها نقش دارد، اما این نقش در مرحله پیش زرده سازی بیشتر از مراحل زرده سازی و بلوغ می باشد. افزایش معنی دار میزان بیان tgf-?1 در مرحله پیش زرده سازی، با یافته های محققین پیشین در خصوص نقش این فاکتور رشد در ممانعت از بلوغ تخمک ماهی مطابقت دارد.

متاپنوموویروس پرندگان (ampv) عامل بیماری رینوتراکئیت در بوقلمون ها می باشد و می تواند منجر به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و سندرم تورم سر در ماکیان شود. مطالعات نشان داده است که عفونت به ampv باعث زیان های اقتصادی قابل توجه در صنعت طیور می گردد، بر این اساس، این مطالعه به منظور ردیابی آلودگی به ampv در گله های مرغ گوشتی در استان خوزستان به روش rt-pcr انجام شد. 50 گله مرغ گوشتی با استفاده از سواب های نایی در طی عملیات کشتار در کشتارگاه نمونه گیری شدند (به ازای هر 10000 مرغ از جمعیت هر گله، 10 نمونه گرفته شد). rna با استفاده از محلول rnx-plus tm (شرکت سیناژن)، به طور مستقیم از سواب ها استخراج شد. هر 10 سواب متعلق به یک گله در نهایت تبدیل به یک نمونه شدند. dna مکمل (cdna)، در طی مرحله rt با استفاده از اولیگونوکلئوتید random hexamer و آنزیم نسخه بردار معکوس m-mulv ساخته شد. تکنیک pcr بر اساس ژن n (nd/nx)، با استفاده از پرایمرهای جهانی که قادر به ردیابی تمام تحت تیپ های شناخته شده ampv بود، انجام شد. محصولات pcr با استفاده از الکتروفورز ژل و نمایان شدن در اثر رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید، مورد آنالیز قرار گرفتند. در نهایت، صحت نتایج مثبت با استفاده از semi-nested pcr اثبات شد. در پایان مطالعه، آلودگی به ampv در 28% نمونه ها (14 از 50) ردیابی شد و نتایج نشان داد که آلودگی به این ویروس در خوزستان وجود دارد. این یافته با تنها مطالعه قبلی در منطقه که آلودگی به ampv را با استفاده از الایزا اثبات کرده بود مطابقت دارد. اپیدمیولوژی آلودگی به ampv به طور وسیعی در ایران مورد مطالعه قرار نگرفته است که تا اندازه ای به دلیل به راحتی در دسترس نبودن کیت های الایزای تجاری ampv می باشد. امروزه، انجام آزمایشات تشخیصی مولکولی ، در بسیاری از آزمایشگاه ها معمول می باشد. ردیابی مولکولی برای تشخیص آلودگی های ampv و شناسایی تحت تیپ های آن در کشورهای مختلف دنیا مثل ایالات متحده آمریکا، ایتالیا، اردن و کره انجام شده است. بر اساس اطلاعات ما این مطالعه اولین گزارش از تشخیثص آلودگی به ampv با استفاده از تکنیک مولکولی (rt-pcr) در ایران می باشد، که می تواند به شناسایی تحت-تیپ(های) این ویروس در کشور و در نهایت، کنترل و پیشگیری دقیق آن منتهی شود.

ویروس آنفلوانزا ایجاد کننده ی همه گیری های وسیعی در سراسر دنیا است. میزبان های اختصاصی و میزبان های واسط بسیاری، در اثربیماری زایی به وسیله ی ویروس هایی نوترکیب، وجود دارند. فرضیه هایی مبنی بر ارتباط سندرم افت تولید شیر و بیماری زایی با منشاء ویروس آنفلوانزا در گاوها وجود دارد. در این پژوهش میزان شیوع آلودگی گاو و گاومیش با دو تحت تیپ h1n1 وh3n2 ویروس آنفلوانزا مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 200 نمونه سرم، از 100رأس گاو و 100 رأس گاومیش به مدت سه ماه( اسفند ماه الی اردیبهشت) از کشتارگاه اهواز جمع آوری گشت. پس از جمع آوری نمونه های خون به مدت 20 تا 30 دقیقه در دمای محیط قرار داده شده و سپس به مدت 10 دقیقه با دور 3000 سانتریفوژ شده و در دمای 20- درجه ی سانتی گراد تا زمان بررسی ذخیره شدند و سپس با ماده ی کائولین تحت درمان قرار گرفته و همه ی سرم ها در آزمایش hi مورد بررسی قرار گرفتند. برای اطمینان از نتایج بدست آمده، تعداد محدودی از سرم های مثبت در آزمایش وسترن بلاتینگ با پروتئین نوترکیب np نیز مورد بررسی مجدد قرار گرفتند، نتایج بدست آمده با یکدیگر منطبق بودند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون chi square بررسی گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که،87% گاوان(5/83% نرها و 9/93% ماده ها) و 75% گاومیش ها(6/68% نرها و1/86% ماده ها) h3n2 مثبت، 21% گاو ها)9/14% نر ها و 3/33% ماده ها) و 27% گاومیش ها(8/21% نرها و 1/36% ماده ها) از نظر آلودگی به هر دو سویه مثبت بودند. و نمونه های آلوده به h1n1 21% گاو ها)9/14% نر ها و 3/33% ماده ها) و 27% گاومیش ها(8/21% نرها و 1/36% ماده-ها)بودند. 13% گاوان و25%گاومیش ها از نظرآلودگی به هر دو سویه منفی بود. مطالعه ی حاضر نشان داد که سویه های h3n2 و h1n1 آنفلوانزای جنس a پتانسیل آلوده ساختن گاو ها و گاومیش ها را در منطقه داراست. تحقیقاتی در زمینه ی آنفلوانزای جنسa با محوریت بررسی نشانه های بالینی و اثرات اقتصادی ناشی از آلودگی با این ویروس باید صورت پذیرد.

اسهال ویروسی گاوان (bvd) با یک انتشار جهانی، یکی از بیماری های مهم اقتصادی در گاو می باشد. ویروس اسهال ویروسی گاوان (bvdv) متعلق به خانواده فلاوی ویریده و جنس پستی ویروس، یکی از مهمترین پاتوژن های ویروسی گاو است که باعث بروز سندرم های بالینی مختلفی می شود. دام های مبتلا به شکل عفونت پایدار با ویروس اسهال ویروسی گاوان، به عنوان منبع اصلی حفظ و انتشار ویروس بین گله ها محسوب می شوند، بنابراین تعیین و حذف حیوانات دارای عفونت پایدار در کنترل این بیماری و ریشه کنی ویروس ضروری است. معمولا علائم کلینیکی مشخصی در عفونت با ویروس bvd وجود ندارد، بنابراین تشخیص آن بر پایه روش های سرولوژی و جداسازی ویروس می باشد. از نظر ژنتیکی و آنتی ژنی، erns (گلیکوپروتئین 48) و ns3 (پروتئین غیر ساختمانی 3) به عنوان پروتئین های ایمنی زای ویروس bvd، بین جدایه های مختلف ویروس محافظت شده می باشند. بنابراین این پروتئین ها در طراحی الیزا به منظور مطالعات سرولوژیکی یا شناسایی حیوانات pi، به عنوان یک آنتی ژن انتخابی هستند. هدف از این مطالعه تولید آنتی بادی مونوکلونال ضد پروتئین های نوترکیب ernsو ns3 بود. بدین منظور یک قطعه از ژنوم ویروس bvd(سویه nadl) که مسئول کد کردن سکانس erns بود، با استفاده از rt-pcr تکثیر و در ناقل بیانی pmalc2x تحت کنترل پروموتور lac کلون گردید. بعد از تعیین توالی ژن، پروتئین نوترکیب در باکتری اشریشیا کلیbl-21 بیان و به وسیله sds-page و وسترن بلات آنالیز گردید. پروموتور قدرتمند ناقل pmalc2x، امکان بیان بالای پروتئین نوترکیب mbp-erns را فراهم نمود. پروتئین نوترکیب mbp-ns3 نیز به طور همزمان در آزمایشگاه تولید گردید. پروتئین های نوترکیب mbp-erns و mbp-ns3 بیان شده در اشرشیا کلی با کمک ستون کروماتوگرافی رزین آمیلوز خالص و به عنوان آنتی ژن برای تولید آنتی بادی مونوکلونال استفاده شدند. پس از ایمن سازی موش های balb/c با آنتی ژن های نوترکیب، موشی که با استفاده از الیزای غیر مستقیم بیشترین عیار آنتی بادی ضد erns یا ns3را نشان داد برای استحصال طحال و فیوژن انتخاب گردید. سلول های طحالی موش های ایمن توسط پلی اتیلن گلیکول (peg) با سلول های میلوما sp2/0ادغام شدند. مخلوط سلولی فیوژن یافته در محیط hat وارد و در پلیت 96 خانه تقسیم گردیدند. سپس مایع رویی کلون های اولیه توسط الیزای غیر مستقیم غربالگری شدند. کلون های مثبت بعد از 3 بار کلونینگ، انتخاب و واکنش پذیری آنتی بادی های مونوکلونال با آنتی ژن های نوترکیب و طبیعی از طریق وسترن بلاتینگ تایید شدند. بر اساس این نتایج به نظر می رسد آنتی ژن های نوترکیب erns و ns3 و آنتی بادی های اختصاصی تولید شده بر ضد آن ها، به منظور طراحی روش های تشخیصی آزمایشگاهی مفید باشند.

بیماری اسهال ویروسی گاو (bvd)، یکی از بیماری‎های مهم گاو است که با اسهال، سقط جنین، مرده‎زایی، بازگشت به فحلی و کاهش تولید شیر، خسارت‎های اقتصادی هنگفتی را سبب می‎شود. این بیماری توسط ویروس اسهال ویروسی گاو (bvdv) از خانواده فلاوی‎ویریده و از جنس پستی‎ویروس‎ ایجاد می‎شود. برنامه‎های مراقبتی مناسب مانند جستجوی سرولوژیکی آنتی‎بادی‎های تولید شده بر ضد ویروس bvd، اهمیت زیادی در پیشگیری و کنترل این بیماری دارند. تشخیص سرمی بر اساس بررسی آنتی‎بادی‎های تولید شده بر ضد پروتئین غیرساختمانی 3 (ns3) ویروس که در میان سویه‎های ویروس bvd حفاظت شده است، می‎تواند برای نشان دادن آلودگی دام‎های گله با این ویروس استفاده گردد. هدف از انجام این مطالعه کلونینگ و بیان قطعات متوالی هم‎پوشان پروتئین ns3 و بررسی میزان ایمنی‎زایی و حساسیت و ویژگی آن‎ها در الایزا و بررسی احتمال وجود قطعه‎ای از پروتئین ns3 بود که دارای مشخصات ذکر شده قابل مقایسه با پروتئین کامل ns3 باشد، تا بتوان امکان استفاده از این ناحیه از ns3 را به جای مولکول کامل ns3 به عنوان آنتی‎ژن الایزا برای تشخیص آنتی‎بادی‎های ضد ویروس bvd مورد آزمایش قرار داد. بدین منظور توالی کامل کدکننده پروتئین ns3 ویروس bvd سویه nadl از نوکلئوتید 5423 تا 7471 (2049 جفت‎ باز، 683 اسید آمینه) با آزمایش rt-pcr تکثیر و به درون وکتور بیانی پروکاریوتی pmal-c2x کلون شد و به داخل باکتری اشریشیا کلی سویه bl21 ترانسفورمه گردید. پس از تعیین و تأیید توالی پلاسمید نوترکیب حاوی توالی کدکننده ns3، 6 قطعه متوالی هم‎پوشان ns3 با استفاده از پلاسمید خالص شده به عنوان الگوی dna و روش pcr تکثیر داده شدند، به درون وکتور بیانی پروکاریوتی pmal-c2x کلون شدند و به داخل باکتری اشریشیا کلی سویه bl21 ترانسفورمه گردید. کلیه‎ی پروتئین‎های نوترکیب بیان شده در اشریشیا کلی با کمک ستون کروماتوگرافی رزین- آمیلوز خالص شدند و قطعات بیان شده ns3 در کنار پروتئین کامل آن در الایزا ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که قطعه چهارم (f4) پروتئین ns3 از بیشترین ایمنی‎زایی نسبت به دیگر قطعات برخوردار است، هرچند حساسیت این قطعه در مقایسه با پروتئین کامل ns3 بسیار کمتر بود. با استفاده از پروتئین‎های نوترکیب ns3 کامل و قطعه f4 به عنوان آنتی‎ژن تشخیصی، دو الایزای مختلف جهت بررسی حضور آنتی‎بادی‎های تولید شده بر ضد ویروس bvd در سرم گاوها، طراحی گردید و به ترتیب تعداد 400 و 94 نمونه سرمی با این الایزاها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نتایج بدست آمده از این الایزاها با یکدیگر و با نتایج حاصل از بررسی همین نمونه‎های سرمی با کیت الایزای تجاری و تست خنثی‎سازی ویروس مقایسه شدند. نتایج آزمون‎های آماری نشان داد که میزان توافق و حساسیت و ویژگی نسبی الایزای طراحی شده با ns3 کامل در مقایسه با تست خنثی‎سازی ویروس و کیت الایزای تجاری، بسیار بیشتر از الایزای طراحی شده با قطعه f4 در مقایسه با این دو روش می‎باشد. با توجه به نتایج آزمون‎های کیفی و کمی ارائه شده، نشان داده شد که علی‎رغم مطلوب بودن شاخص‎های نسبی الایزای f4، این الایزا نسبت به الایزای طراحی شده ns3، از حساسیت و ویژگی لازم برای تشخیص عفونت bvdv برخوردار نیست و از آنجا که پروتئین نوترکیب ns3 تولید شده نیز به کمک mbp به صورت محلول و به میزان مطلوبی، به راحتی در سیستم پروکاریوتی تولید شد، استفاده از پروتئین کامل ns3 و الایزای طراحی شده با آن نسبت به الایزای f4، کاملاً ارجحیت دارد. این یافته‎ها حاکی از آن بود که الایزای طراحی شده ns3، آزمایشی حساس و اختصاصی است و می‎تواند به عنوان یک کیت الایزای تشخیصی تولید داخل کشور، در امر تشخیص و بررسی‎ سرواپیدمیولوژیکی بیماری bvd به منظور پیشگیری و کنترل این بیماری و کاهش و یا جلوگیری از خسارات اقتصادی ناشی از آن به صنعت دامداری و دامپروری کشور مورد استفاده قرار گیرد.

ویروس آنفلوانزایa ، پرندگان، انسان، خوک، اسب و موش خرما را آلوده می سازد. پرندگان آبزی مخازن طبیعی همه سروتیپ های ویروس می باشند. تشخیص آزمایشگاهی عفونت با ویروس آنفلوانزای پرندگان بر اساس جداسازی و تعیین هویت ویروس، جستجوی اسید هسته ای ویروس و آزمایش های سرولوژیکی انجام می شود. از آنجاییکه گلیکو پروتئین های سطحی ویروس آنفلوانزا تغییرات آنتی ژنیکی زیادی دارند، طراحی روش های تشخیصی بر اساس آن ها مشکل ساز است. در سویه های مختلف ویروس انفلوانزا، شاخص های آنتی ژنیکی نوکلئوپروتئین(np) ، محافظت شده است. طراحی آزمایش های تشخیصی دقیق، به منظور مراقبت و کنترل بیماری خیلی مهم می باشند. استفاده از آنتی بادی های منوکلونال دقت، ویژگی و راندمان را نسبت به آنتی-بادی های آنتی بادی پلی کلونال افزایش می دهند. هدف از این مطالعه تولید آنتی بادی منوکلونال ضد نوکلئوپروتئین سروتیپ h9n2 ویروس آنفلوانزا جنس a بود. بدین منظور یک وکتور پروکاریوتی بیان کننده پروتئین نوترکیب np ویروس آنفلوآنزای h9n2 به داخل باکتری اشرشیا کلی سویه bl21(de3) ترانسفورمه گردید. پروتئین نوترکیب mbp-npبیان شده در اشرشیا کلی با کمک رزین-آمیلوز و یا آرد برنج خالص شد و به عنوان یک آنتی ژن، برای ایمن سازی موش استفاده شد. موش ها، 3 بار به فواصل 14-10 روز مورد تزریق قرار گرفتند. سلول های طحال موش های ایمن با سلول های میلوما ادغام شدند و سلول های هیبریدوما در محیط انتخابی حاوی hat (هیپوگزانتین، آمینوپترین و تیمیدین) کشت داده شدند. بعد از دو هفته مایع رویی هیبریدوما با استفاده از الایزای غیر مستقیم و وسترن بلات غربالگری شد. تعدادی از هیبریدوماهای تولید کننده آنتی بادی مورد کلونینگ قرار گرفتند و سپس واکنش آن ها با پروتئین np طبیعی ویروس h9n2 در وسترن بلات بررسی شد. همچنین واکنش این آنتی بادی ها با سروتیپ های h1n1 وh3n2 در ایمونوفلوئورسنس، نشانگر وسیع الطیف بودن واکنش آن ها با پروتئین np در سروتیپ های مختلف بود. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد که آنتی بادی های منوکلونال تولید شده برای طراحی آزمایش های تشخیصی آنفلوانزای جنس a مناسب باشند.

بیماری بورس عفونی، بیماری ویروسی مسری در بین جوجه های جوان است که موجب سرکوب پاسخ های ایمنی در آن ها می گردد. واکسیناسیون اصولی ترین روش کنترل بیماری به حساب می آید، واکسن هایی که حاوی ماده فعال آنتی ژن های نوترکیب سیستم گیاهی هستند، عاری از آلودگی های بیماری زا می باشند. تولید واکسن از طریق گیاهان، علاوه بر قابلیت تحریک سیستم و صرفه اقتصادی، فوائد دیگری از جمله پایداری، ایمنی، درجه تأثیر بیشتر و سازگاری بهتری نسبت به واکسن های رایج دارند. vp2، مهم ترین پروتئین ساختاری کپسید ویروس است، که حداقل شامل سه اپی توپ مهم برای برانگیختگی آنتی بادی های خنثی کننده ی عامل ایجاد ایمنی می باشد. vpx به عنوان پیش ساز vp2، دارای همه دمین های خنثی کننده و احتمالاً پروتئین های حیاتی است که در ایجاد پاسخ ایمنی علیه بیماری بورس عفونی نقش مهمی دارد. در این پژوهش آغازگرهای مناسب با توجه به توالی افزایش دهنده بیان گیاهی، توالی های دو طرف ژن vpx و محل های برش مناسب طراحی و ژن موردنظر در ناقل pcambia 1304 همسانه سازی شد. سازه ی بدست آمده به روش شوک حرارتی به باکتری اشرشیاکولای سوی? dh5? منتقل شد پس از تأییدهمسانه سازی ژن vpx در ناقل pcambia1304 با استفاده از تکنیکهای مختلف colony pcr، هضم آنزیمی و توالی یابی، سازه مورد نظر با روش استاندارد انجماد و ذوب به باکتری اگروباکتریوم تومی فشنس سویه lba4404 منتقل شده و به روش دیسک برگی به گیاه توتون رقم xanthi، تلقیح شد. از گیاهان باززایی شده تراریخت و شاهد به منظور آنالیز گیاهان تراریخت با استفاده از روش ctab استخراج dna صورت گرفت و از آن به عنوان الگو در واکنش pcr استفاده شد. حضور ژن vpx در گیاه تراریخت و عدم حضور آن در گیاه شاهد مورد تاًیید قرار گرفت. به منظور بررسی تولید پروتئین مورد نظر در گیاهان تراریخت، از نمونه های تراریخت و شاهد استخراج پروتئین صورت گرفت و با آزمون بلات نقطه ای تولید پروتئین مورد نظر در گیاهان تراریخت و عدم تولید آن در گیاه شاهد به اثبات رسید.

بیماری اسهال ویروسی گاوان و بیماری مخاطی سندرومهایی با نشانههای کلینیکی متفاوت هستند که توسط ویروسی مشابه از جنس پستی ویروس و از خانواده فلاوی ویریده ایجاد می گردند. در تشخیص اولیه وضعیت آلودگی در گله های گاو غالباً بشکل روزمره از آزمایش سرولوژیک الایزا استفاده می شود. آزمایش الایزا ممکن است بصورت غیر مستقیم و یا رقابتی انجام گردد اما بدلیل احتمال وجود واکنش های غیراختصاصی الایزای رقابتی که در آن از آنتی بادی منوکلونال استفاده می گردد ارجحیت دارد. هدف از این مطالعه طراحی تست الایزای رقابتی برای تعیین آنتی بادی های ضد ویروس اسهال ویروسی گاو با استفاده از قطعه ی چهارم پروتئین نوترکیب ns3 و یک آنتی بادی منوکلونال ضد پروتئین ns3 و سپس محاسبه ی حساسیت و ویژگی نسبی آن، در مقایسه با تست خنثی سازی ویروس به عنوان استاندارد طلایی بود. در این تحقیق ابتدا بر اساس یک آزمایش اولیه منوکلونال آنتی بادی مناسب از میان چندین آنتی بادی دردسترس انتخاب گردید. سپس رقت های مناسب آنتی ژن و آنتی بادی منوکلونال و نیز رقت مناسب کنژوگه با استفاده از روش تیتراسیون چکربورد در قالب یک الایزای غیرمستقیم تعیین گردیدند. پس از آزمایش 197 عدد نمونه ی سرمی گاو با الایزای رقابتی استاندارد شده و انجام آنالیز roc در مقایسه با نتایج بدست آمده از تست خنثی سازی ویروس، نقطه ی برش الایزای رقابتی طراحی شده برابر با 88/41 تعیین گردید. با مشخص شدن نقطه برش و نتایج بدست آمده از آزمایش سرم ها، حساسیت و ویژگی الایزای رقابتی در مقایسه با خنثی سازی ویروس بترتیب 93.90% و ویژگی 100% محاسبه گردید. با استفاده از آزمون مک نمار نشان داده شد که تفاوت معنی داری بین روش vn و نتایج الایزای رقابتی وجود ندارد. همچنین برا ساس نتایج بدست آمده مشخص شد که آزمایش طراحی شده نسبت به کیت الایزای تجاری (با حساسیت 81% و ویژگی 92%) دارای کیفیت و کارایی بالاتری می باشد. بنابر این برمبنای نتایج این تحقیق، تست الایزای رقابتی طراحی شده با پروتئین نوترکیب ns3 برای تعیین آنتی بادی های ضد ویروس اسهال ویروسی گاو بسیار مفید می باشد.

ویروس نکروز عفونی پانکراس یا ipnv عامل بیماری مسری و واگیرداری به نام نکروز عفونی پانکراس در آزادماهیان پرورشی است که باعث تلفات بالا در آزادماهیان جوان می شود. این بیماری در ایران با سرعت پیشرونده ای به صورت یک بیماری بومی درآمده و باعث ضرر و زیان های اقتصادی به صنعت در حال رشد قزل آلا شده است. علاوه بر مرگ و میر بالا و ضرر و زیان اقتصادی ناشی از آن، ماهیان بهبود یافته از بیماری ipn در تمام طول زندگی حامل این ویروس بوده و ویروس را از راه انتقال عمودی و افقی و از طریق مدفوع و مواد تناسلی در زمان تکثیر به محیط دفع می کنند و این مسئله باعث ماندگاری ویروس در جمعیت ماهیان می شود. هدف در این تحقیق شناسایی خصوصیات کامل سویه بومی ویروس نکروز عفونی پانکراس، تعیین ژنوتیپ ویروس در ایران و تولید پروتئین نوترکیب ایمنی زا از سویه بومی و بررسی اثر محافظت کنندگی آن در قزل آلای رنگین کمان بود. به همین منظور با انجام آزمایش غربال گری به روش کشت سلولی،pcr و الایزا از بچه ماهیان مراکز فعال تکثیر و پرورش در استان مازندران، چهارمحال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد نمونه-برداری صورت گرفت. نتیجه غربال گری، ردیابی جدایه ویروس بومی ایران بود. به منظور تعیین ژنوتیپ ویروس ردیابی شده سه ناحیه مختلف vp2، vp3 وpolyprotein از جدایه های ویروس توسط پرایمرهای اختصاصی، تکثیر و سکانس گردید. کلیه توالی های سکانس شده به تعداد 6 ژن در بانک ژنی (ncbi) ثبت گردید. تعداد نوکلئوتید vp2 برابر باbp 1340، تعداد نوکلئوتید vp3برابر با bp 730 و تعداد نوکلئوتید پلی پروتئین قطعه a ویروس برابر با bp2927 مشخص گردید. با بررسی فیلوژنیک مشخص شد که ویروس ایران متعلق به ژنوگروپ 5، سروتیپ a2، سویه sp است و 99 درصد با ایزوله 1146 سویه اسپانیا شباهت دارد. پس از بررسی خصوصیات فیلوژنیک ویروس نکروز عفونی پانکراس بومی ایران، ژن های vp2 و vp3 از طریق rt-pcr تکثیر گردیدند و به صورت متصل به همدیگر در سویه های بیانی مناسب به صورت نوترکیب تولید شدند. پس از تخلیص پروتئین و ارزیابی آن با sds-page و وسترن بلات به ماهیان قزال آلا از طریق داخل صفاقی با 50 میکروگرم پروتئین تخلیص شده در طی یک دوره آزمایش 70 روزه مورد تزریق قرار گرفتند و قدرت محافظت کنندگی آن ها در ماهیان ایمن شده با یک چالش ویروسی با میزان 200 میکرولیتر از ویروس با تیتر 107 مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص گردید که ماهیان تزریق شده با پروتئین نوترکیب حاوی vp2-vp3 دارای سطح معنی دار بالاتری از نظر تولید آنتی بادی بوده(p<0.05) و درصد تلفات و تیتر ویروس در طحال پس از چالش با ویروس در این گروه به صورت معنی داری پایین تر از گروه های کنترل بود(p<0.05). نتایج حاصل از این مطالعه مشخص نمود که پروتئین نوترکیب vp2-vp3 می تواند گزینه مناسبی برای تولید واکسن نوترکیب علیه بیماری نکروز عفونی پانکراس باشد.

در دهه اخیر آبزی پروری در جهان بعنوان یک بخش اقتصادی و تولید غذا بسرعت در حال پیشرفت بوده است. به موازات آن بیماری های ویروسی پدیدار گشته واز یک مزرعه به مزرعه دیگر منتشر و باعث خسارت اقتصادی شده است. تشخیص صحیح پاتوژن ها در مراحل اولیه آلودگی یک نکته کلیدی برای کنترل بیماری در آبزی پروری محسوب می شود. ویروس بهاره کپور یک پاتوژن شدید کپورماهیان در قسمت های مختلف جهان محسوب شده و آن را در رده بیماری های لازم الاخطار ماهی در لیست oie طبقه بندی نموده اند. اهداف این مطالعه طراحی و ارزیابی آزمایش rt-pcr برای تشخیص ویروس svcو تعیین حساسیت و ویژگی این آزمایش است. در این تحقیق با استفاده از مخلوط سه پرایمر (پرایمرهای بیرونی svcf و svcr و یک پرایمر داخلی svcs) طراحی شده بر اساس مناطق حفاظت شده ژن g یک روش نیمه آشیانه ای rt-pcr طراحی گردید. ویژگی پرایمرهای طراحی شده (تنها پرایمرهای بیرونی) با انجام آزمایش بر روی vhsv و ihnv تایید گردید. برای بهینه سازی این آزمایش، تاثیر غلظت پرایمر، دمای اتصال پرایمر، تعداد سیکل و غلظت منیزیم بررسی گردید. همچنین برای پیشگیری از پاسخ منفی کاذب و اطمینان از صحت آزمایش، یک کنترل داخلی رقابتی (میمیک) طراحی و غلظت مناسب آن تعیین گردید. برای ارزیابی حساسیت آزمایش طراحی شده در ابتدا دو روش استخراج rnaبر اساس گوانیدین ایزوتیوسیانات- فنل کلروفرم (محلول استخراج rnx شرکت سیناژن ایران و کیت تجاری iq2000) و دو روش بر پایه استخراج ستونی (سینا پیور ایران و کیت استخراج rna روچ آلمان) که بصورت تجاری در دسترس هستند مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که روش های بر پایه استخراج ستونی روچ آلمان و سیناپیور به ترتیب با غلظت های 77/36 نانوگرم بر میکرولیتر و 47/16 نانوگرم بر میکرولیتر میزان بیشتری rna استخراج گردید(p<0.05).سپس جهت تعیین حساسیت، rna استخراج شده (با کیت استخراج rna روچ آلمان) از رقت های متوالی جدایه svcv 56/70 (با عیار tcid50/ml105 ×9/1) که در تیره سلولی epc رشد یافته بود مورد آزمایش قرار گرفت. بمنظور مقایسه حساسیت، rnaاستخراج شده از رقت های متوالی ویروس همزمان با پرایمرهای طراحی شده توسط stone وهمکاران و کیت تجاری iq2000 نیز آزمایش شدند. نتایج نشان داد که آزمایش نیمه آشیانه ای rt-pcr طراحی شده قادر به تشخیص ویروس svc تا رقت 4-10 بود. آزمایش rt-pcr با استفاده از پرایمرهای stone وهمکاران نیز ویروس را تا رقت 3-10 ردیابی نمود اما با کیت تجاری iq2000 ویروس درهیچیک از رقت های مورد آزمایش شناسایی نشد. در عیارهای بالای ویروس، آزمایش طراحی شده منجر به ساخت دو قطعه dnabp 462 و bp 266 می شود اما با کاهش عیار ویروس قطعه bp 462 حذف می شود. همچنین قطعه dna میمیک (bp 729) تنها در هنگام پایین بودن عیار و یا عدم حضور ویروس (مانند کنترل منفی) تکثیر می گردد. پس از طراحی و بهینه سازی آزمایش در طی یک مطالعه میدانی 400 نمونه مشکوک کپور معمولی پرورشی از استخرهای دارای تلفات از 4 منطقه استان خوزستان در سال های 92-1391 جمع آوری و آزمایش شدند. حضور ویروس svc در این نمونه ها با کیتتجاری iq2000 نیز بررسی گردید. با انجام این آزمایش ها درهیچیک ازنمونه ها حضور ویروس svc تایید نگردید.

برونشیت عفونی یکی از مهم ترین بیماری¬های ویروسی ماکیان است، که خسارات اقتصادی قابل توجهی به صنعت پرورش طیور در سرتا¬سر جهان وارد می¬کند. برونشیت عفونی یک بیماری تنفسی واگیر با حدت بالا ایجاد می¬کند. برخی سروتیپ¬های نفروتروپ ویروس برونشیت عفونی نفریت ایجاد می¬کنند. ویروس برونشیت عفونی مسئول کاهش تولید تخم و تولید تخم¬های غیر عادی است. بیماری برونشیت عفونی درمان ندارد و تنها راه پیشگیری در گله¬های طیور واکسیناسیون علیه ویروس برونشیت عفونی می¬باشد. ایمنی ضد برونشیت عفونی اکثرا به وسیله آزمایشات سرولوژیکی از جمله الایزا سنجیده می¬شود. ویروس برونشیت عفونی طیور (جنس کروناویروس، خانواده کروناویریده) دارای یک رشته rna مثبت به طول 27/6 کیلو¬باز می-باشد. ژنوم ویروس سه پروتئین ساختاری بزرگ را کد می¬کند: گلیکوپروتئین اسپایک، گلیکوپروتئین داخل غشایی و فسفوپروتئین نوکلئوکپسید با وزن 43 تا 50 کیلودالتون. هدف از این مطالعه تهیه فسفوپروتئین نوکلئوکپسید نوترکیب برای توسعه یک الایزای ارازن¬تر، ایمن¬تر و سریع¬تر است. برای این هدف بعد از استخراج rnaاز ویروس، ژن موردنظر با طول bp 1227 به وسیله rt-pcr تکثیر شد. سپس این ژن در یک پلاسمید بیانی ( pmal-c2x) کلون شد و پلاسمید نوترکیب به سویه rosetta باکتری e.coliمنتقل شد. بیان پروتئین نوکلئوکپسید به وسیله sds-page بررسی شد. بعد از خالص سازی پروتئین n به وسیله کروماتوگرافی ستون رزین-آمیلوز، پروتئین در آزمایش وسترن بلات و الایزا برای تفریق سرم¬های مثبت (دارای آنتی¬بادی ضد ویروس برونشیت عفونی) و منفی جوجه¬ها استفاده شد. پروتئین نوکلئوکپسید نوترکیب با موفقیت توانست 2 گروه سرم را در هر دو آزمایش تفکیک کند. نتایج این مطالعه پیشنهاد می¬کند که این پروتئین می-تواند به شکل موثری برای شناسایی آنتی¬بادی ویروس برونشیت عفونی به کار رود.

بیماری اسهال ویروسی گاو (bvd)، یکی از بیماری های مهم گاو است که با اسهال، سقط جنین، مرده‎زایی، بازگشت به فحلی و کاهش تولید شیر، خسارت های اقتصادی هنگفتی را سبب می شود. این بیماری توسط ویروس اسهال ویروسی گاو (bvdv) از خانواده فلاوی ویریده و جنس پستی ویروس ایجاد می شود. برنامه های مراقبتی مناسب مانند واکسیناسیون بر ضد ویروس bvd، اهمیت زیادی در پیشگیری و کنترل این بیماری دارند. پروتئین ساختمانی e2با وزن مولکولی kda 53، پروتئین ایمونوژن اصلی ویروس است و سبب القای آنتی بادی های محافظت کننده در حیوانات ایمن یا آلوده می گردد. به همین دلیل پروتئین e2 کاندید اصلی برای تولید واکسن های تحت واحد، واکسن dna و ویروس های نوترکیب می باشد. c3فراوانترین جزء کمپلمان پروتئینی کلیدی و فاکتور عمده ایمنی همورال در دفاع میزبان در سیستم کمپلمان می باشد. پژوهش های متعدد نشان داده اند که همراهی نسخه هایی از c3d ( آخرین جزء ناشی از شکست c3) در واکسن های dna به فعالیت پر توان ادجوانتی انجامیده است. هدف مطالعه حاضر ساخت و بررسی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده e2 و جزء c3d کمپلمان گاو در موش بود. بدین منظور توالی کدکننده پروتئین e2 ویروس bvd سویه nadl با آزمایش rt-pcr تکثیر و درون وکتور بیانی یوکاریوتی pse-tag کلون شد. سپس سه نسخه از توالی ژن c3d به این پلاسمید افزوده گردید. 15 سر موش balb/c با سن 6-5 هفته به سه گروه 5 تایی تقسیم شده و به گروه اول [e2-(c3d)3]، µg 100پلاسمید حاوی ژن e2 به همراه سه نسخه از ژن c3d،‏‏ گروه دوم (e2)،µg 100 پلاسمید حاوی ژن e2 به تنهایی و گروه سوم (شاهد)، پلاسمید بدون ژن های فوق تزریق شد. موش ها در مجموع 3 بار با فاصله دو هفته ایمن شده و در روزهای صفر ، 14، 28 و 42 از موش ها خونگیری به عمل آمد. عیار سرمی آنتی بادی ضد e2 در گروه های مختلف با استفاده از روش الیزا ارزیابی گردید. نتایج آزمون الایزا تفاوت معنی داری را میان موش های گروه های اول و دوم با گروه سوم نشان داد اما دو گروه اول تفاوت معنی داری نداشتند. با اینحال این یافته ها حاکی از آن بود که پلاسمید های حاوی ژن e2 تهیه شده در این مطالعه دارای پتانسیل ایمنی زایی بوده و می توانند به عنوان یک dna واکسن در مطالعات میدانی مورد ارزیابی دقیقتری قرارگیرند.

این مطالعه به منظور مقایسه ارزش تشخیصی الیزای خانگی طراحی شده و با روش خنثی سازی ویروس به عنوان روش استاندارد در گاومیش انجام گرفته است. بدین منظور در سال 1393 نمونه خون از 150 رأس گاو-میش ارجاعی به کشتارگاه اهواز اخذ گردید. سرم های جدا شده با استفاده از دو روش خنثی سازی ویروس و الیزای خانگی جهت تشخیص اسهال ویروسی گاو مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت مقایسه ی نتایج این دو روش از آزمون مک نمار استفاده شد و توافق آنها با محاسبه آماره کاپا و آماره کاپای اصلاح شده برای شیوع و تورش استفاده شد و حساسیت و ویژگی کیت الیزای خانگی محاسبه گردید. حساسیت و ویژگی الیزای خانگی در مقایسه با روش خنثی سازی ویروس به ترتیب90 و 83/94 درصد محاسبه شد. با توجه به نتایج فوق می توان بیان نمود که از الیزای خانگی طراحی شده می توان جهت تشخیص آلودگی سرمی گاومیش به ویروس اسهال ویروسی گاو استفاده نمود.

کوکسیدیوز یک بیماری با اهمیت در صنعت طیور می باشد. عامل بیماری انگل تک یاخته ای از جنس آیمریا است که در روده تکثیر و موجب آسیب رساندن به بافت روده می شود که نتیجه ی آن اختلال در تغذیه، مراحل هضم و جذب مواد غذایی، از دست دادن آب بدن، خون ریزی و افزایش حساسیت به سایر عوامل بیماری زا می باشد. بررسی منابع نشان می دهد که تا کنون شناسایی گونه های آیمریانکاتریکس و آیمریا تنلا به دو روش میکروسکپی و pcr در مرغان بومی مورد مقایسه قرار نگرفته اند. به این منظور 50 نمونه مدفوع از مرغ های بومی مشکوک به بیماری کوکسیدیوز به طور تصادفی جمع آوری شدند . از هر کدام از مرغان 2 نمونه یکی جهت اندازه گیری اُاُسیست و دیگری جهت آزمایش pcr گرفته شد. نمونه ها بلافاصله به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده منتقل شدند و به 2 روش متداول اندازه گیری اُاُسیست ها(میکروسکپی) و روش تشخیص باpcr مورد آزمایش قرار گرفتند. اُاُسیست های هر نمونه مدفوع با استفاده از محلول شناور کننده جدا شدند و به کمک میکروسکپ نوری و با استفاده از شکل و اندازه اُاُسیست، شناسایی شدند. در روش تشخیصیpcr اُاُسیست های موجود درهر 50 نمونه مدفوع به روش شناورسازی و خالص سازی جدا شدند و شستشو گردیدند. پس از استخراج dna، آزمایش pcr انجام گرفت. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که میزان آلودگی در آزمایش میکروسکپی و pcr برای آیمریا تنلا به ترتیب 34 و 48 درصد و برای آیمریا نکاتریکس در آزمایش میکروسکپی و pcr به ترتیب 10 و 6 درصد است. این بررسی نشان داد روش pcr روش مطمئن و مناسب تر نسبت به روش تشخیص میکروسکپی انواع آیمریاها می باشد؛ میزان آلودگی مرغ های بومی به آیمریا تنلا بیشتر از آیمریا نکاتریکس است؛ آلودگی مرغ های بومی به آیمریا تنلا و آیمریا نکاتریکس بسیار بالا (57%) می باشد؛ مرغ های بومی نقش مهمی در اپیدمیولوژی و انتشار آلودگی کوکسیدیوز در مزارع مرغ های صنعتی دارند.؛ ضریب هم بستگی دو آزمایش pcr و روش متداول میکروسکپی برای آیمریا تنلا 24% و آیمریا نکاتریکس 47% است.