با توجه به افزایش جمعیت، افزایش تولید گیاهان زراعی یکی از نیازهای ضروری جامعه است. بنابراین افزایش عملکرد محصولات زراعی امری اجتناب ناپذیر می باشد. از طرفی مطالعات نشان می دهد که شوری آب آبیاری و خاک تاثیر زیادی در کاهش عملکرد محصولات کشاورزی دارند، لذا استفاده از روش های مناسب مدیریتی جهت جلوگیری از کاهش محصول امری ضروری است. اما گاهی اوقات اجرای یک روش در طول زمان می تواند اثرات منفی را به دنبال داشته باشد، لذا بررسی اثرات ناشی از اجرای یک سناریو قبل از اجرای آن می تواند به درک بهتری از سیستم منجر شود. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف مدیریتی، یک مدل کامپیوتری مبتنی بر روش تحلیل پویایی سیستم تهیه گردید. این مدل شبیه سازی بصورت شی گرا و بر پایه بازخورد بوده و اثر همزمان تنش آبی و شوری بر عملکرد محصول را شبیه سازی می کند. به منظور واسنجی و اعتباریابی نتایج مدل از داده های جمع آوری شده ی اراضی تحقیقاتی شبکه آبیاری سمت راست آبشار واقع در حوزه هیدرولوژیک رودخانه زاینده رود استفاده شد. این داده ها شامل عملکرد چغند قند برای 9 تیمار می باشد. پس از تجزیه و تحلیل آماری و محاسبه rmse و خطای استاندارد، میزان برازش میان مقادیر اندازه گیری و شبیه سازی شده رطوبت خاک، شوری خاک و عملکرد محصول محاسبه گردید. rmse پارامترهای فوق به ترتیب برابر با 076/0، 16/1 دسی زیمنس بر متر و 98/2776 کیلوگرم بر هکتار و خطای استاندارد آن ها به ترتیب 24/0، 13/0 و 07/0 برآورد گردید. با توجه به اینکه مدل مذکور توانایی شبیه سازی شبکه آبیاری با الگوی کشت متفاوت را دارد، به کمک آن شبکه سمت راست آبشار اصفهان برای محصولات اصلی در سال 86-1385 شبیه سازی شد و عملکرد محصولات کشاورزی شبکه با توجه به کمیت و کیفیت آب آبیاری آنها برآورد گردید. به منظور تجزیه و تحلیل آماری، شاخص های rmse، خطای نسبی، خطای استاندارد و ضریب همبستگی میزان برازش میان مقادیر واقعی و شبیه سازی شده عملکرد محصولات شبکه محاسبه شدند. مقدار این شاخص ها با توجه به شرایط موجود در شبکه به ترتیب 98/209 کیلوگرم بر هکتار، 36/1 درصد، 007/0 و 99/0 برآورد گردید که از دقت خوبی برخوردار است. بررسی های اولیه نشان داد میزان برداشت آب زیرزمینی بیشتر از حد مجاز منطقه می باشد. لذا با توجه به اهمیت منابع آب، خصوصا آب زیرزمینی، و ضرورت حفظ و نگهداری از آنها، دو سناریو جهت مدیریت میزان آب آبیاری در این شبکه تعریف شد. در یک سناریو میزان آب آبیاری با توجه به نیاز آبی محصولات و در سناریوی دیگر میزان آب آبیاری با توجه به محدودیت میزان برداشت از منابع آب زیرزمینی تعیین گردید. پس از آن عملکرد محصولات و پارامترهای اقتصادی ناشی از آنها بررسی و با نتایج مربوط به میزان برداشت آب در شرایط کنونی مقایسه شد. نتایج نشان داد که مدل حاضر می تواند با واسنجی دقیق و کامل، در تخمین عملکرد محصول در شرایط شوری خاک، شبیه سازی شبکه آبیاری، الگوی کشت آن و تعریف سایر سناریوها از دقت خوبی برخوردار باشد.

چکیده امروزه صنعت توریسم، یکی از مهمترین فعالیت های اقتصادی در سراسر جهان می باشد و سهم بسزایی را در درآمدزایی و ایجاد اشتغال در کشورهایی که برنامه ریزی مناسبی جهت گسرش این صنعت داشته اند به خود اختصاص داده است. توریسم روستایی از شاخه های فرعی صنعت توریسم بوده و در کشورهایی که دارای منابع طبیعی سرشار، تنوع گیاهی و جانوری و اصالت فرهنگی و تاریخی می باشند، بسیار کاربر خواهد بود. اکنون که روستاییان ما، با مشکلات عدیده ای چون بیکاری و کاهش درآمد مواجه هستند، توسعه صنعت گردشگری گامی موثر در جهت روع این معضلات خواهد بود . در این راستا هدف این مطالعه، تحلیل دیدگاه روستاییان نسبت به اثرات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی گردشگری بر توسعه روستایی شهرستان دهلران می باشد.روش تحقیقی که در این مطالعه بکار برده شد، کم کاربردی و از نوع توصیفی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را روستاهای جاذب گردشگری شهرستان دهلران (351n=) حجم نمونه با استفاداز جدول بارتلت 351 نفر تعیین و از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب استفاده شد. روایی پرسشنامه با بهره گیری از نظر متخصصان و پایایی آن با بهره گیری از آزمون آلفای کرونباخ برای هریک از ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی (86/0، 79/0 و 81/0) محاسبه گردید که نشان دهنده مناسب بودن ابزار پژوهش می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss انجام گردید که نتایج نشان داد: 1- گردشگری باعث توسعه اجتماعی منطقه مورد مطالعه از دیدگاه روستاییان شده است. 2- گردشگری باعث توسعه اقتصادی منطقه مورد مطالعه از دیدگاه روستاییان نشده است. 3-گردشگری باعث ایجاد فرصت های شغلی در منطقه مورد مطالعه از دیدگاه روستاییان نشده است. 4-گردشگری باعث توسعه زیست محیطی منطقه مورد مطالعه از دیدگاه روستاییان شده است.

دولت ساسانی از همان آغاز روی کار آمدن خود در جبهه های مختلف با دشمنان متنوع به جنگ و ستیز پرداخت و به شیوه های هجومی روی آورد به طوری که به وسیله ی سواره نظام خود و شیوه ها و تاکتیک های برتر نظامی به موفقیت های درخورد توجهی دست پیدا کرد. مدتی نگذشت که ای شاهنشاهی در فنون قلعه ستانی مهارت به سزایی یافت و توانست آلات و ادوات قلعه گیری را برخلاف حکومت های پیش از خود به کار گیرد چنان که دشمنان آنها به ویژه رومیان دیگر در قلاع مستحکم خود احساس آرامش و امنیت نمی کردند. علاوه بر فنون تهاجمی در فنون دفاعی و بازدارنده نیز به حدی توانا و آماده گردیدند که اندک دشمنی به خود جرأت تاخت و تاز به ایران زمین را می داد. آنها در فنون شبیخون و کمین نشینی که از مختصات فنون جنگی این دوره بود، تبحر یافتند. با این همه هر یک از شیوه های جنگی آنها دارای یک الگو، تاکتیک و شگرد خاصی بود به گونه ای که برخی از شیوه های جنگی این دوره نظیر فنون عقب نشینی، جنگ و گریز، تعقیب دشمن، فنون مقابله با محاصره، فنون جنگ روانی، شگرد زمین سوخته و دیگر شیوه های جنگی رایج در این دوره را در مقابل دشمنانشان به اجرا درمی آوردند. نگارنده در این پژوهش بر آن است تا هر یک از شیوه های جنگی و رزمی ساسانیان را به طور جداگانه و مستقل مورد موشکافی قرار دهد و اهمیت و نقش هر یک را بیان دارد. واژگان کلیدی: ساسانی ـ قلعه گیری ـ فنون جنگی ـ روم ـ سواره نظام ـ حمله و دفاع ـ هیاطله