نام پژوهشگر: عظیم اکبرزاده
محمد زارعی عظیم اکبرزاده
سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین زنان می باشد. پاکلی تاکسل یکی از داروهای مورد استفاده در سرطان سینه است. استفاده از آن عوارض جانبی مثل تضعیف عملکرد مغز استخوان و نوروپاتی محیطی را باعث می شود. اخیراً ثابت شده که می توان با استفاده از فناوری نانو علاوه بر کاهش عوارض جانبی، کارایی درمان را نیز افزایش داد. یکی از حامل های نانو برای دارورسانی، نیوزوم ها می باشند. در این مطالعه پاکلی تاکسل نیوزومه با دو روش تزریق اتر و تبخیر فاز معکوس تهیه گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. ما توانستیم میزان کپسولاسیون داروی پاکلی تاکسل در نانوذره نیوزومی را به میزان چشمگیری افزایش دهیم بطوریکه درصد کپسولاسیون در فرمولاسیون ساده و پگیله در روش تزریق اتر به ترتیب به میزان 8/93 و 8/96 درصد و در روش تبخیر فاز معکوس به ترتیب 5/90 و 3/94 درصد به دست آمد. میانگین قطر ذرات ساده و پگیله به روش تزریق اتر به ترتیب برابر با 7/292 و 6/410 نانومتر و در روش تبخیر فاز معکوس به ترتیب 2/481 و 1/373 نانومتر بدست آمد. الگوی رهش دارو از نیوزوم با استفاده از روش دیالیز طی 48 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رهش دارو از فرمولاسیونهای حاوی پلی اتیلن گلیکول بطور آهسته تر صورت می گیرد. مقادیر ic50 برای داروی پاکلی تاکسل در نانونیوزوم ساده و نانونیوزوم پگیله در غلظت های یکسان دارو در روش تزریق اتر، به ترتیب برابر با 46 و 29 میکرومولار و در روش تبخیر فاز معکوس به ترتیب برابر با 57 و 35 میکرومولار بدست آمد. ارزیابی پایداری دارو در طی یک ماه نشان داد که میزان پایداری فرمولاسیونهای تهیه شده با روش تبخیر فاز معکوس بیشتر از فرمولاسیونهای تهیه شده با روش تزریق اتر می باشد بطوریکه پس از یک ماه فرمولاسیون پگیله تهیه شده با روش تبخیر فاز معکوس تنها 09/0 درصد از داروی خود را آزاد کرده بود و این عدد برای همین فرمولاسیون اما تهیه شده با روش تزریق اتر 22/0 درصد بود.
بشرا امیری عظیم اکبرزاده
در این مطالعه ما دارو سیلی بینین را بصورت نانونیوزوم درآوردیم. نانونیوزوم یکی از روش های دارورسانی نوین می باشد. برای تهیه فرمولاسیون نانونیوزوم سیلی بینین از روش تبخیر فاز معکوس استفاده گردید. اندازه قطر ذرات دارو سیلی بینین نانونیوزوم حدود192/3nm با دستگاه زتاسایزر اندازه گیری گردید که در محدوده نانو داروها بود. درصد کپسوله شدن دارو حدود 99 درصد و میزان بارگذاری دارو حدود 22درصد محاسبه شد که تایید کننده احتباس دارو در وزیکول است. رهایش دارو نیز مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده رهایش آهسته دارو نسبت به کنترل آن بود. شکل نانونیوزوم ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی گردید که نانونیوزوم ها دارای ساختار کشیده با سطوح صاف بودند. بررسی پایداری فرمولاسیون دارو سیلی بینین نانونیوزوم نشان داد که وزیکول های حاوی دارو حداقل در طی یک ماه بررسی انجام شده کاملا پایدار بوده و دارو سیلی بینین به صورت نانونیوزوم باقی مانده است. در بررسی سمیت دارو با آزمون mtt میزان ic50 دارو سیلی بینین نانونیوزوم نسبت به دارو سیلی بینین خالص بر روی سرطان سینه با رده سلولیt47d به ترتیب برابر با203/5µg/mlو 86/1µg/ml بدست آمد. این نتیجه که بصورت ic50 بیان می شود حاکی از اثربخشی کمتر داروی سیلی بینین نانونیوزوم نسبت به دارو سیلی بینین خالص می باشد.
صغری چراغی عظیم اکبرزاده
l – لیزین یکی از 9 اسیدهای آمینه ضروری است که در تغذیه انسان و دام اهمیت بسزایی دارد. این اسیدآمینه به دلیل کاربرد بسیار در صنایع دارویی و غذایی حائز اهمیت می باشد. در سال های اخیر تقاضا برای این محصول افزایش یافته و این منجر به گسترش تحقیقات برای تولید صنعتی این اسیدآمینه شده است. سالانه صدها هزار تن l- لیزین بوسیله corynebacterium glutamicum در جهان تولید می شود. corynebacterium glutamicum یک باکتری گرم مثبت، هوازی، غیربیماریزا و خاکزی است. c.glutamicum atcc 21799 اگزوتروف به اسیدآمینه لوسین و پنتوتنات و مقاوم به آمینواتیل سیستئین، e.coli bl21(de3) و e.coli dh5? در این طرح تحقیقاتی مورد استفاده قرار گرفتند. در این طرح dna کروموزومی از سویه c.glutamicum atcc 21799 استخراج شد و ژن lysa (کد کننده آنزیم دی آمینوپیمیلات دکربوکسیلاز) بوسیله آنزیم pfuپلیمراز و پرایمرهای طراحی شده با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) از خزانه ژنی جدا شده و در وکتورptz57r/t کلون گردید. پلاسمید نوترکیب به روش شک حرارتی در e.coli dh5? حساس شده به روش cacl2 ترانسفورم شد. کلونی های سفید رشد یافته بر روی محیط x-gal حاوی پلاسمید نوترکیب بودند. پلاسمیدهای نوترکیب به منظور تعیین ترادف و برش آنزیمی مناسب توسط آنزیم های hindiiiو nhei استخراج گردیدند و پس از هضم آنزیمی وکتور بیانی pet28a بوسیله آنزیم های مشابه، واکنش لیگاسیون صورت گرفت و در نهایت در میزبان بیانی e.coli bl21(de3) ترانسفورم شد. کلون باکتریایی نوترکیب با دو روش شناسایی واکنش pcr و هضم آنزیمی تائید گردید. پروتئین نوترکیب بوسیله sds-page بررسی شد. و سنجش اسیدآمینه l- لیزین با استفاده از روش چینارد صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیان آنزیم دی آمینوپیمیلات دکربوکسیلاز افزایش یافته، اطلاعات و داده های بدست آمده در طرح حاضر موجود است.