«انجمن دانش» ،کتابی آمیخته به نظم و نثراست.این کتاب حاوی حکایت های تعلیمی،اخلاقی واجتماعی است که وقار شیرازی آن را در سال 1281 هجری قمری به تقلید و شیوه ی کتاب گلستان و به نثر مسجع نوشته است. البته این اثر در بین مردم شناخته شده نیست. در این پایان نامه به شرح وبررسی کتاب انجمن دانش و ویژگی های سبکی آن و مقایسه اش با گلستان سعدی پرداخته شده است و زندگی، شخصیت ،اندیشه وآثار دیگر وقار به علاقه مندان معرفی گردیده است. موضوع حکایت ها ،شیوه ی نگارش و اهداف آن ها،موضوع فصل ها، ترکیبات ،اعلام و اصطلاحات به کار رفته در کتاب، توانایی ها و قابلیت های زبانی و آرایه های ادبی انجمن دانش، همگی نشان دهنده ی شباهت های بسیار این اثر با کتاب گلستان می باشد. کلید واژه ها: انجمن دانش، وقار شیرازی، گلستان ،سعدی.

در این پژوهش که با نام « بررسی ساختاری منظومه ی مانلی » اثر شاعر بزرگ معاصر، نیمایوشیج، انجام شده است، پس از طرح مباحثی پیرامون مکتب ساختارگرایی و ارتباط آن با شاخه های دیگر علوم انسانی، به بحث ساختارگرایی در نظریه های ادبی نیما اشاره کرده ایم. مطالعه ی اشعار، یادداشت ها، نامه ها، مقالات و نظریه های ادبی نیما، اهمیت ساختارگرایی را از دید او روشن می سازد و آگاهی این هنرمند بزرگ را از جریان های ادبی روزگار خود آشکار می کند. در این پژوهش عناصر داستانی منظومه ی مانلی از قبیل پیرنگ،زاویه ی دید و شخصیت پردازی را بررسی کرده ایم. نیما عناصر داستانی را با دقت زیادی در ساخت منظومه ی مانلی به کار برده است.او به پیرنگ توجه خاصی نشان داده است.تنوع زاویه ی دید و استفاده از دیدگاه های مدرن در ساخت منظومه از ویژگی های مهم این منظومه ی داستانی است. در بحث شخصیت پردازی،می توان ویژگی های مشترک بسیاری میان مانلی و خود نیما ملاحظه کرد و می توان نیما و مانلی را یکی دانست. اوضاع زمانه، زندگی و اندیشه های نیما از تمامی قسمت های منظومه آشکار است. نیما در منظومه ی مانلی به نوآوری های زبانی بسیاری دست زده است. توجه زیادی به ترکیب سازی دارد، از زبان عامیانه و محلی بهره می برد و گاهی از کلمات عربی نیز استفاده می کند. همچنین به ویژگی های ادبی منظومه از جمله کاربرد سمبول ها، تشبیه، حس آمیزی، آنیمیسم و غیره پرداخته ایم و در پایان، منظومه ی مانلی را به اختصار با قصه ی اوراشیمای صادق هدایت مقایسه کرده ایم.

سیر تکاملی شعر ایران حاصل تلاش شاعران بزرگی است که بی ادعا و تنها چشم انداز گسترده ای را در پیش روی فرهنگ و ادب این مرز و بوم ترسیم کرده اند. نیما یوشیج نقطه عطف شعر و شاعری در ایران است به گونه ای که در گذرگاه سنت به تجدد قرارگرفته و از این رو مطالعه و بررسی آراء و نظرات او در این باب اهمیت ویژه ای دارد. از سوی دیگر احمد شاملو بدون شک یکی از بزرگ ترین و برجسته ترین شاگردان نیما و البته شاعران عصر ماست و روند پیدایش شعر سپید او و میزان تأثیرپذیری شاملو از نیما یوشیج از جمله موضوعات درخور تأمّل است. در پژوهش حاضر ضمن مطالعه ی نظرات نیما و شاملو در تعریف شعر و مولّفه های اصلی آن به بررسی جنبه های تعامل و تقابل نظری این دو شاعر بزرگ پرداخته ایم. این پایان نامه با طرح این سوال محوری که آیا شعر سپید شاملو ادامه شعر نیمایی بوده و بر مبنای نظرات او بنیان گذاشته شده است یا خیر، به نتایجی دست یافته که مهم ترین آنها بدین قرار است : 1) اگر مهم ترین عنصر محوری نظریه ی نیما را جایگزین کردن عینیت به جای ذهنیت و حذف متکلم وحده از شعر بدانیم، شاملو در مسیر شاعری خود به این مقوله توجه چندانی نداشته است. 2) نیما علی رغم تأکید فراوان بر عناصر محوری نظریه خود موفق نشده که همه آنها را در اشعار خود پیاده کند. 3) شاملو در ابتدای کار شاعری خود تحت تأثیر فرم شعر نیمایی است و تا اولین شعرهای دفتر "هوای تازه" این امر کاملاً مشهود است. 4) شاملو به تدریج با بهره گیری از آموزه های نیما و همین طور با تأثیرپذیری از شعر غرب و نثر کلاسیک فارسی به زبان و سبک تشخص یافته خود می رسد. او بیشتر بر منطق شعری و بینش شاعرانه تکیه دارد و شعر سپید وی به طور کامل منطبق بر تئوری شعری نیما نیست. واژگان کلیدی: نظریه ادبی، شعر نیمایی، شعر سپید، بینش شاعرانه. ?

عرفی شیرازی از شاعران برجسته ی سبک هندی است؛ او را می توان از پایه گذاران این سبک شمرد. سبک هندی، مشخصات و ویژگی های خاصی دارد که آن را از سایر مکتب ها و سبک ها متمایز ساخته است. از ویژگی های اصلی این سبک، آوردن تلمیح و تمثیل در اشعار شاعران است. تلمیح اشاره به داستان، شعر، آیه و یا حدیث در کلام است، بدون شرح کامل آن. تمثیل هم نوعی سخن گفتن است که تأثیرگذار و زیباست و در شعر شاعران سبک هندی، اشکال متفاوت آن را می توان یافت؛ امّا اغلب ساخت ارسال المثل دارد؛ یعنی در مصراع اول مطلبی معقول ذکر می شود و در مصراع بعد، تصویری محسوس برای اثبات آن آورده می شود. از آنجا که تلمیح و به خصوص تمثیل در سبک هندی، تفاوتهایی با سبک های خراسانی و عراقی دارد، بررسی این دو مقوله در شعر عرفی، به عنوان یک نماینده ی برجسته از سبک هندی، اهمیت و جذابیت بسیاری دارد. به دلیل شهرت و نیز حجم بیشتر قصاید عرفی، همچنین فراوان تر بودن تلمیح و تمثیل در آنها، برای این پژوهش قصاید عرفی از دیوان وی، برگزیده شده است. در این قصاید، اغلب تلمیحات، اسلامی و مذهبی و مربوط به معجزات بزرگ انبیاء و پیامبران است و تلمیحات ملی و ایرانی در آن ها کمتر است. تمثیل نیز به گونه ای است که شاعران و نویسندگان، خود، آنها را بنا نهاده و در اشعار خویش ذکر کرده اند؛ البته از مثلهای رایج میان مردم نیز تا حدی استفاده شده است. عرفی گاهی در مثلهای رایج دخل و تصرف کرده یا آن ها را متحول ساخته است. قابل ذکر است که نسبت تمثیل در قصاید عرفی کمتر از تلمیح است.

در این پژوهش به بررسی سیر ترانه سرایی در زبان فارسی پرداخته ایم. این پژوهش از هشت فصل تشکیل یافته است. در فصل اول به بیان کلیات پژوهش پرداخته ایم. در فصل دوم، مباحث تیوریک ترانه و ترانه سرایی و ویژگی های ترانه های فارسی بیان شده است. فصل سوم تا هفتم به بررسی سیر ترانه سرایی در زبان فارسی اختصاص یافته است. این فصل ها، بر اساس حوادث مهم سیاسی و تاریخی روز، به بررسی سیر ترانه سرایی از دوران مشروطه تا به امروز می پردازد. هر فصل که به دوره ی خاصی از تاریخ ایران اختصاص یافته است، ابتدا به بیان ویژگی های سیاسی، اجتماعی و ادبی دوران مورد بحث می پردازد و در ادامه وضعیت ترانه سرایی و احوال ترانه سرایان زمانه را در بر دارد. در این پژوهش، فارغ از ترانه سرایی رسمی و مکتوب زمانه، بررسی ترانه های شفاهی و عامیانه، که تحت تاثیر حوادث زمانه شکل می گرفته است، نیز لحاظ شده است. در خلال بررسی هایی که منحصرا به ترانه اختصاص دارد، رابطه ی ترانه با عوامل اجتماعی دیگر مانند موسیقی، سینما، مطبوعات و رادیو نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

موضوع تحقیق در این پایان نامه شرح و توضیح تلمیحات و تمثیلات و اعلام در دیوان نشاط اصفهانی است. در اشعار نشاط ـ شاعر دوره ی بازگشت ادبی ـ آیات و احادیث و امثال و اشارات تاریخی جایگاه ویژه ای دارد که از گستره ی فرهنگ اسلامی و ادبیات غنی فارسی سرچشمه می گیرد. در این پژوهش هر جا تلمیحات به آیه یا روایت یا داستان تاریخی اشاره داشته، متن عربی و داستان و روایت به طور کامل ذکر شده و سپس به توضیح تلمیح پرداخته شده است، قریب به اتفاق تلمیحات دیوان نشاط از نوع تلمیحات دینی است. در بخش تمثیلات نیز پس از تشخیص تمثیل به شرح و توضیح آن پرداخته شده و برای هر تمثیل شواهد و نمونه هایی از کتاب های معتبر تمثیلی ذکر شده است. تعداد قابل توجهی از تمثیل های دیوان نشاط را خود شاعر ساخته است و این امر نشان از خلاقیت هنری او دارد. از نوع اعلام موجود در اشعار نشاط ابتدا اعلام تاریخی و ادبی و سپس اعلام جغرافیایی بیشتر از دیگر انواع ذکر شده است. واژگان کلیدی: نشاط اصفهانی، دوره ی بازگشت، تلمیح، تمثیل، اعلام.

موضوع این پایان نامه مقایسه تجلی حالات عاطفی عاشق در غزلیات سعدی و دیوان حافظ است. ابتدا نگاهی کوتاه به تاریخچه ی شعر و تعاریف مختلف آن شده است. سپس ضمن اشاره به ادبیات غنایی و توضیح مختصری درباره عشق و عاشق ، قالب غزل به عنوان مهم ترین قالب نمود احساسات و عواطف معرفی شده است. پس از آن به معرفی سعدی و غزلیات او و نیز حافظ و غزلیاتش پرداخته شده است. بدنه ی این پژوهش بررسی حالات عاطفی عاشق در غزلیات سعدی و دیوان حافظ به صورت جداگانه است. محصول این پژوهش به اختصار این است که هم در غزلیات سعدی و هم در دیوان حافظ، حالات عاطفی عاشق را در دو حالت وصال و هجران بررسی نموده ایم. مشاهده گردید موارد یافت شده در هر حالت در سه گروه کردارهای عاشقانه، ویژگی های روحانی عاشق و ویژگی های جسمانی عاشق نمود پیدا می کنند. بیشتر موارد یافت شده به هنگام هجران و به صورت کردار عاشقانه تجلی داشته اند. در پایان نیز این حالات و عواطف با هم مقایسه و نتیجه گیری شده است.

چکیده نگاه ساختاری به آثار ادبی به سبب بررسی عناصر درون متنی و کشف الگوی پیوند آنها، زمینه های دریافت شایسته تر از ماهیت ادبیات را فراهم می آورد و با ارایه ی شگردهای خلق آثار برتر ادبی می تواند به گسترش الگوهای پردازش اثر ادبی کمک کند. گروهی از منتقدان ساختارگرا به فرم های روایی و بررسی عناصر داستان و قوانین ترکیب آنها پرداخته اند. در پژوهش حاضر مجموعه داستان های کوتاه «منیرو روانی پور» یکی از نویسندگان زن شاخص نسل سوم کشور ، بر اساس الگوهای این ساختارگرایان، بررسی و تحلیل شده است. در واقع سعی شده است تا بر اساس مفاهیم اصلی ساختارگرایی، نظام موجود در سه عنصر داستانی پیرنگ،شخصیت و زاویه دید داستان های کوتاه منیرو روانی پور با توجه به پنج مجموعه داستان کنیزو، سنگ های شیطان،سیریا سیریا،زن فرودگاه فرانکفورت و نازلی مورد بررسی قرارگیرد. به علت اشکالات و محدودیت¬های ساختارگرایی صرف به مضمون و محتوا نیز توجه شده است .با وجود ساختار مدرن پیرنگ داستان-های مورد بررسی ،به خصوص سه مجموعه¬ی اول با الگوهای ساختاری ارایه شده، مطابقت می کنند؛ البته در مواردی شخصیت های یاری دهنده حذف شده یا به شخصیت مخالف تبدیل می شوند. اغلب شخصیت های اصلی داستان ها زن بوده و کنش پذیر(قربانی) هستند و یاری دهنده¬ی به خصوصی ندارند. تعداد شخصیت ها در بیشتر داستان ها از حدود داستان کوتاه فراتر رفته است . زاویه دید غالب سوم شخص محدود بوده و گاهی از زاویه دید تلفیقی که مشخصه ی داستان های جدید است نیزاستفاده شده است. واژگان کلیدی:منیرو روانی پور،ساختارگرایی،داستان کوتاه،پیرنگ،شخصیت،زاویه دید

بسیاری از بن مایه های فکری شاعران و سخنوران فارسی عمدتا از منابعی هم چون، قرآن، احادیث، امثال، داستان های پیشینیان، آداب و رسوم و فرهنگ مردم تاثیر گرفته اند. مهدی حمیدی شیرازی یکی از شاعران توانای سنت گرای معاصر است که اشعار او با برخی از آرایه های ادبی پیوند خورده و در کنار تشبیهات و کنایات از تلمیحات و تمثیلات در بافت اشعار خود استفاده کرده است. حمیدی در اشعارش از تلمیح و اشاره به آیات، احادیث، داستان ها، امثال، وقایع تاریخی و اساطیر و اصطلاحات نجومی برای تاثیر گذاری بیشتر سخن بهره گرفته است. شیوه ی بیان برخی از اشعار حمیدی ابتکاری است، هر چند از عهده ی اقتباس هم به خوبی بر می آید ولی جنبه ی ابتکار او مهمتر است و از این لحاظ شعر سنت گرای معاصر به حمیدی مدیون است. در این پایان نامه سعی شده است که تلمیحات، تمثیلات و اعلام در اشعار این شاعر به صورت مفصل و با استفاده از منابع و ماخذ معتبر معرفی گردد.

چکیده شخصیت و شخصیت پردازی از نکات قابل توجه در داستان نویسی امروز و از مهم ترین عناصر تشکیل دهنده ی رمان به حساب می آید.در حقیقت،مهارتی که داستان نویس برای آفریدن شخصیت های داستان خود به کار می برد،در کنار طرح منسجم اثر،به خلق شخصیت های ماندگار می انجامد.در تحقیق حاضر،با عنوان بررسی شخصیت پردازی در رمان های برگزیده ی پائولوکوئلیو پس از مطالعه و تجزیه و تحلیلِ دقیقِ رمان های نویسنده،اصولِ علمیِ شخصیت پردازی را با روشی توصیفی-تحلیلی در چهار رمان کیمیاگر ، خاطرات یک مغ ، والکری ها و ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد به کاربرده و به بررسی شیوه های شخصیت پردازی نویسنده در این چهار رمان پرداخته ایم.کوئلیو برای ارایه و تبلیغ اندیشه های خاص خود،قالب رمان نویسی را برگزیده است؛از این رو، درآثار او نوعی عرفانِ شخصیِ آمیخته با مسائل جادوگری به چشم می خورد.در هر چهار رمان کوئلیو ، نویسنده شخصیت هایی را خلق کرده است که در بسیاری موارد،در حکم بلندگویی برای بیان آموزه ها و افکار خاص نویسنده می شوند.آن ها در طول داستان،نماینده ی افکار و مأمورِ انجامِ اعمالِ ناشی از این افکار هستند.نویسنده علاقه ی زیادی به نمایش دادن شخصیت های دارای نیروها و حالت های غیرطبیعی و خارق العاده در رمان های خود دارد که این موضوع،مسلماً نحوه ی باور پذیریِ حادثه ها و شخصیت های آثارش را در ذهن خواننده تحت تأثیر قرار می دهد؛اما با این وجود،کوئلیو سعی کرده است تا به بقیه ی شخصیت های خود،ظاهری قابل تجسم و اعمال و رفتار و انگیزه هایی قابل قبول و باورپذیر بدهد و به جای خلق شخصیت های خشک و بی روح ، شخصیت هایی با بُعد و عمق بیافریند.به جز رمان کیمیاگر،در سه رمان دیگر،،پائولو کوئلیو خود،شخصیتِ اصلیِ رمان هاست و مسلماً این موضوع به صورت مستقیم نحوه ی شخصیت پردازی این سه رمان را تحت تأثیر قرار می دهد.

در این پایان نامه به بررسی و به کارگیری نمادگرایی در کارهای غلامحسین ساعدی بانام مستعار گوهرمراد، نویسنده و نمایشنامه نویس برجسته ی معاصر پرداخته ایم. بسیاری از نویسندگان و شاعران متعهد معاصر بعد از کودتای 28 مرداد از نمادگرایی در آثارشان استفاده کرده اند، غلامحسین ساعدی هم به عنوان یکی از نویسندگان متعهد معاصر، در آثارش از نمادگرایی استفاده کرده است. او در داستان هایش از نمادهای چون پیر، جوان، دریا، روستا، شهر، زنگوله، گاری، حیوانات و غیره بهره برده است. او در داستان هایش به نقد استعمارگر و حکومت فاسد و تجمع ناعادلانه ثروت، خرافات، ریاکاری و گاهی مذهب می پردازد. فضای حاکم بر اغلب داستان های وی تیره و تار است. اما در نمایشنامه های وی تیرگی فضای حاکم بر جامعه تا حدودی کم تر است.

از آن جا که تغییرات فرهنگی و سیر شتابان آن در تمامی عرصه های زندگی ، فرهنگ عامه ی مردم کشار را نیز دچار تغییراتی نموده و بسیاری از عناصر آن با از دست دادن کارکرد خویش و یا کم رنگ شدن آن در حال فراموش شدن هستند لازم دیده شد تا تحقیقی در ادبیات شفاهی منطقه ی کشار استان هرمزگان صورت پذیرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.