هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر ماساژ بر کوفتگی عضلانی تاخیری در مردان جوان غیر ورزشکار بود. برای این منظور 14 پسر غیر ورزشکار دانشگاهی (سن 14/1±28/24 سال، قد 48/0±36/175 سانتی متر، وزن 43/5±14/73 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 06/1±42/23 کیلوگرم بر متر مربع و چربی بدن 35/1±71/14 درصد) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. کوفتگی عضلانی تاخیری با اجرای سه نوبت 1? تایی با 70 درصد یک تکرار بیشینه توسط دستگاه خم کننده زانو، با انقباض برونگرا ایجاد شد. 2 ساعت بعد از انجام پروتکل تمرینی، گروه تجربی به مدت 20 دقیقه ماساژ دریافت کرد. کراتین کیناز و نوتروفیل های پلاسما، بعلاوه قدرت بیشینه، دامنه حرکتی مفصل زانو و میزان درک درد در 24 و 48 ساعت بعد از تمرین بررسی شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف-اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t مستقل نشان داد که 20 دقیقه ماساژ تاثیر معنی داری بر میزان کراتین کیناز پلاسما، قدرت بیشینه و دامنه حرکتی مفصل زانو ندارد(05/0<p)؛ ولی بر میزان نوتروفیل های پلاسما و درک درد بین 24 تا 48 ساعت بعد از تمرین تاثیر معنی داری داشت(05/0>p). با توجه به نتایج به دست آمده، انجام 20 دقیقه ماساژ 2 ساعت بعد از فعالیتی که موجب آسیب عضلانی می شود نمی تواند عملکرد عضلات همسترینگ را بهبود دهد ولی در کاهش شدت درد و میزان نوتروفیل های پلاسما در 24 الی 48 ساعت بعد تمرین موثر است.

چکیده سالهای بین 1384-1376 که به دوران دولت اصلاحات موسوم است یکی از مراحل تاریخ تحزب در دوران بعد از مشروطه به شمار می رود. روی کار آمدن سید محمد خاتمی و طرح و پیگیری جامعه مدنی و مفاهیم مرتبط با آن، از جمله شکل گیری و فعالیت نهادهای مدنی و منجمله احزاب سیاسی یکی از شعارهای مطرح شده توسط این دولت و جریانات وابسته به این دولت به شمار می روند. در تاریخ سیاسی اجتماعی ایران بعد از مشروطه همواره ضعف و سوء کارکرد احزاب سیاسی یا به فشار از ناحیه حکومت خلاصه می شده و یا به فعالیت افراد مرتبط دانسته می شده که در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از نظریه ای جدید به نام ساختاریابی از آنتونی گیدنز، موضوع شخصی شدن سیاست در ایران که ریشه ای تاریخی دارد و سیاست غیر رسمی را در پی داشته و به تبع بر ضعف فعالیت احزاب سیاسی نیز تاثیر داشته است را تبیین و بررسی کنیم. بررسی تاریخی مفهوم جامعه مدنی و کارکرد احزاب سیاسی نشان داد که شکل گیری و فعالیت نهادهای مدنی از جمله احزاب سیاسی که در غرب ریشه دارد نیازمند بستری است که بر اساس سیاست رسمی به فعالیت می پردازند، در حالیکه شخصی شدن سیاست در ایران که ریشه در ویژگیهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی جامعه ایران داشته است، سیاست غیر رسمی را در پی داشته است که به تبع هرگاه بستری برای فعالیت جامعه مدنی و نهادهای آن فراهم می شده، این نهادها با کاربست قواعد عمل سیاست غیر رسمی فعال می شدند و به جای اینکه منافع جامعه تامین شود به دنبال منافع جناحی و گروهی بودند. کلید واژه ها: ساختار یابی، شخصی شدن سیاست، جامعه مدنی، احزاب سیاسی، دولت اصلاحات

هدف از اجرای این تحقیق بررسی رابطه نگرش والدین ورزشکار و غیر ورزشکار دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهر یزد نسبت به فعالیت بدنی با سطح فعالیت بدنی فرزندانشان و همچنین مقایسه نگرش والدین ورزشکار و غیر ورزشکار مرد و زن با سنین مختلف و با تحصیلات متفاوت بوده است. در این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع و اهداف تحقیق، از روش «همبستگی یا همخوانی» استفاده شده است. جامعه آماری این پ‍ژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مدارس راهنمایی شهر یزد در سال تحصیلی 90- 89 به تعداد 13170 نفر و والدینشان تشکیل می دادند. برای نمونه گیری، با استفاده از روش تصادفی خوشه ای 375 نفر دانش آموز به همراه والدینشان که جمعا یک نمونه 750 نفری را شامل می شدند انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل سه پرسشنامه بود، پرسشنامه استاندارد بک برای سنجش میزان فعالیت بدنی دانش آموزان، پرسشنامه سنجش نگرش به فعالیت بدنی و ورزش برای والدین که این پرسشنامه قبلا در طرح مظفری و نزاکت الحسینی استفاده شده بود و از روایی و ضریب پایایی (90/0)برخوردار بود و یک پرسشنامه کوتاه محقق ساخته که از آن برای تمایز والدین ورزشکار از غیر ورزشکار استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، از آزمون های t مستقل، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss، استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که: 1- بین نمره نگرش والدین ورزشکار با میزان فعالیت بدنی فرزندانشان رابطه معنی داری وجود نداشت. 2- بین نمره نگرش والدین غیرورزشکار با میزان فعالیت بدنی فرزندانشان رابطه معنی داری مشاهده نشد. 3- بین نگرش والدین ورزشکار و غیر ورزشکار نسبت به فعالیت بدنی تفاوت معنی داری وجود نداشت. 4- بین نگرش والدین مرد و زن نسبت به فعالیت بدنی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p). 5- بین سن والدین و نگرش آنها نسبت به فعالیت بدنی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p). 6- بین سطح تحصیلات والدین و نگرش آنها نسبت به فعالیت بدنی تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>p). در ارزیابی کلی از یافته های تحقیق می توان چنین نتیجه گرفت که نگرش والدین یزدی نسبت به فعالیت بدنی مثبت است و در میان عوامل بررسی شده چنین مشاهده می شود که سابقه ورزشی والدین تاثیر معنی داری بر نگرش آنها نداشته است. در حالی که فاکتورهای جنسیت، سن و میزان تحصیلات والدین تاثیر معنی داری را بر نگرش والدین نشان دادند. یافته ها همچنین نشان می دهد که بین نگرش والدین ورزشکار و غیر ورزشکار با میزان فعالیت بدنی فرزندانشان رابطه معنی داری وجود ندارد. ولی از آنجا که یافته های این تحقیق را نمی توان به سایر شهرها و افراد جامعه تعمیم داد و با توجه به برخی تناقضاتی که در این رابطه وجود دارد، انجام تحقیقات بیشتر و دقیقتر ضروری به نظر می رسد.

در حال حاضر تمرین مقاومتی به عنوان بخش کاملی از برنامه های بازتوانی و ارتقای سلامتی در دامنه ی وسیعی از حوزه های بالینی مورد توجه قرار گرفته است. تمرین مقاومتی یکطرفه منجر به افزایش قدرت نه فقط در عضو تمرین کرده، بلکه در عضلات مشابه عضو طرف مقابل نیز می شود. این پدیده انتقال دو جانبه نامیده می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دو نوع تمرین مقاومتی ایزوتونیک و ایزومتریک بر پدیده ی انتقال دو جانبه بود. تعداد 40 آزمودنی تمرین نکرده (حداقل به مدت 1 سال) به طور تصادفی به دو گروه تمرینی ایزوتونیک (15 نفر) و ایزومتریک (15 نفر) و یک گروه شاهد (10 نفر) تقسیم شدند که به طور یکطرفه اکستنسورهای زانو را تمرین دادند. طول دوره ی تمرینی 3 جلسه در هفته و 6 هفته بود. برنامه ی تمرینی گروه ایزوتونیک شامل 80% 1rm، 3 نوبت (2 دقیقه استراحت بین نوبت ها) و 6 تا 8 تکرار بر روی اکستنسورهای زانو و برنامه ی تمرینی گروه ایزومتریک نیز شامل 30 انقباض ایزومتریک بیشینه در60 درجه از فلکشن زانو (2 تا 4 ثانیه مدت انقباض) با 15 ثانیه استراحت بین هر انقباض بود که به صورت حداکثر تلاش انجام شد. گروه کنترل نیز در محل تمرین حضور داشتند، اما هیچ گونه فعالیتی انجام ندادند. قدرت پویا (1rm)، قدرت ایستا (mvic) و الکترومیوگرافی یکپارچه (iemg) قبل و بعد از دوره ی تمرینی اندازه گیری شد. قدرت 1rm و mvic در دو گروه تمرینی در عضو تمرین کرده (به ترتیب 95/28% و 38/17% در گروه ایزوتونیک و 87/14% و 76/25% در گروه ایزومتریک) و تمرین نکرده (به ترتیب 16/10% و 33/8% در گروه ایزوتونیک و 18/10% و 21/6% در گروه ایزومتریک) به طور معنی داری (05/0?p) افزایش یافت، تغییرات iemg نیز مشابه با قدرت بود، اما در گروه کنترل در هیچ یک از متغیرها تغییر معنی داری مشاهده نشد. تفاوت معنی داری در پدیده ی انتقال دو جانبه بین دو گروه ایزوتونیک (33/8%) و ایزومتریک (21/6%) در عضلات اکستنسور پای تمرین نکرده مشاهده نشد. با وجود این، با در نظر گرفتن شدت تمرین و میزان انتقال دوجانبه در هر یک از گروه ها، به نظر می رسد در برنامه های بازتوانی، تمرین مقاومتی ایزوتونیک ممکن است سودمندتر از تمرین ایزومتریک باشد.

خستگی می تواند در ثبات پویای ورزشکاران سالم و آسیب دیده اختلال ایجاد کند. اثر استفاده از نواربندی مچ پا بر بهبود ثبات پویا پس از خستگی در ورزشکاران ناشناخته است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر نواربندی مچ پا بر تعادل پویا قبل و پس از خستگی در ورزشکاران با و بدون بی ثباتی مزمن مچ پا، بود. 20 ورزشکار زن شامل 10 فرد با بی ثباتی مزمن مچ پا (سن 98/1±20/22 سال، قد 74/2±80/163 سانتیمتر، وزن 10/7±68/58 کیلوگرم، شاخص ناتوانی مچ پا و پا 03/1±78/80%و شاخص ورزشی مچ پا و پا 75/1±10/65%) و 10 فرد سالم (سن 67/0±70/21 سال، قد 06/5±90/162 سانتیمتر، وزن 04/7±10/59 کیلوگرم، شاخص ناتوانی مچ پا و پا و شاخص ورزشی ناتوانی مچ پا و پا 100%) در تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی-ها در دو جلسه مجزا با شرایط متفاوت، بدون نواربندی و با نواربندی به شیوه بسکت ویو، در تحقیق شرکت نمودند. در هر جلسه سه کوشش از فعالیت پرش - فرود، قبل و پس از خستگی عملکردی، انجام شد. فعالیت پرش - فرود شامل فرود یک پا روی صفحه نیرو از ارتفاعی معادل 50 درصد حداکثر ارتفاع پرش هر آزمودنی، از وضعیت 70 سانتیمتری از مرکز صفحه نیرو، در نظر گرفته شد. مدت زمان رسیدن به ثبات در جهات قدامی - خلفی، داخلی - خارجی و عمودی اندازه گیری شد. سه آنالیز مجزا با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با دو عامل درون گروهی(شرایط و زمان) برای هر متغیر، در هر گروه انجام شد. به منظور ارزیابی تغییرات دامنه حرکتی، قبل و پس از نواربندی، از آزمون تی همبسته استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که، در گروه ورزشکاران سالم، در تی تی اس داخلی - خارجی و تی تی اس عمودی، تفاوت معنی دار بین شرایط متفاوت وجود داشت (001/0=p و 52/7=f)، (004/0=p و 69/9=f). آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در شرایط با نواربندی تی تی اس داخلی - خارجی قبل از خستگی سریعتر از حالت پس از خستگی است و در شرایط بدون نواربندی، تی تی اس عمودی قبل از خستگی، سریعتر از پس از خستگی است. در گروه ورزشکاران آسیب دیده نیز، در تی تی اس داخلی - خارجی و عمودی، تفاوت معنی دار بین شرایط متفاوت وجود داشت (001/0=p و57/10=f)، (001/0=p و 27/14=f). آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در شرایط بدون نواربندی، تی تی اس داخلی - خارجی قبل از خستگی سریعتر از حالت پس از خستگی است، در هر دو شرایط با و بدون نواربندی تی تی اس عمودی قبل از خستگی، سریعتر از حالت پس از خستگی است و پس از نواربندی سریعتر از قبل از نواربندی است. تفاوت معنی داری در تی تی اس قدامی - خلفی، در دو گروه وجود نداشت (05/0?p). تفاوت معنی داری در میزان دامنه حرکتی فعال، قبل و پس از نواربندی در دو گروه وجود داشت (05/0?p). بنابراین نواربندی در ورزشکاران با بی ثباتی مزمن مچ پا بدون خستگی، منجر به بهبود تعادل پویا در جهت عمودی می شود. نواربندی پس از خستگی منجر به بهبود تعادل پویا در ورزشکاران با و بدون بی ثباتی مزمن مچ پا نمی شود.

نقش چندگانه پروتئین های غذایی و اسیدهای آمینه کلیدی مانند گلوتامین و لوسین سبب ایجاد کاربردهای بالقوه گوناگونی برای ورزشکاران شده است بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرمکمل گلوتامین بر کوفتگی عضلانی تأخیری و تغییرات الکتریکی عضله (mdf,mpf) پس از انقباض های برونگرا در مردان تمرین نکرده بوده. آزمودنی های این تحقیق را 17 داوطلب مرد سالم تمرین نکرده (سن 27/2±35/22 سال، وزن 78/9±91/69 کیلوگرم، قد 32/4±08/177 سانتی متر) تشکیل داده که به صورت تصادفی و دو سو کور به دو گروه مکمل ( 9 نفر ) و دارو نما ( 8 نفر ) تقسیم شدند. آزمودنی ها مکمل و دارو نمای (1/0گرم/کیلوگرم وزن بدن) خود را 3 روز در هفته و برای 4 هفته مصرف کردند. هر آزمودنی قبل از ورود به مطالعه از نظر عادات غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. شرکت کنندگان 6 نوبت حرکت جلو ران تا مرز خستگی با 75 درصد یک تکرار بیشینه را با دستگاه جلو ران و با فاصله 3 دقیقه استراحت بین نوبت ها اجرا می کردند. کراتین کیناز، فعالیت الکترومیوگرافی، دامنه حرکتی مفصل زانو، درک درد عضلانی و حداکثر انقباض ارادی قبل از اجرای پروتکل و 24 و 48 ساعت پس از آن اندازه گیری شد. با توجه به اطلاعات بدست آمده هیچ نوع تفاوت معنی داری در کراتین کیناز، فعالیت الکترومیوگرافی، دامنه حرکتی، درک درد عضلانی و حداکثر انقباض ارادی بین دو گروه مشاهده نشد (05/0p>). با توجه به نتایج حاصله می توان چنین نتیجه گرفت که مکمل گلوتامین تأثیر معنی داری بر شاخص های آسیب عضلانی بین دو گروه نداشته است.

با افزایش ضریب نفوذ نیروگاه های بادی بزرگ و کوچک در سیستم های قدرت امروزی، مطالعه ی تأثیر آن ها بر شاخص های قابلیت اطمینان سیستم، از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد. عوامل گوناگونی از قبیل الگوی وزش باد، تکنولوژی ساخت توربین و نحوه ی آرایش توربین ها در یک مزرعه ی بادی، بر میزان تولید و در نتیجه بر شاخص های قابلیت اطمینان، تأثیر مستقیم دارند. سرعت باد در پشت پره های توربین های بادی کاهش یافته و جریان هوا متلاطم می شود که بر تولید توربین های پایین دست اثر می گذارد. این پدیده را اثر سایه می نامند. توربین های یک مزرعه ی بادی، به دلایل مختلف از جمله محدودیت زمین، سهولت در دسترسی و تعمیرات، و کابل کشی ساده تر برای سیستم جمع کننده ی توان، معمولا به صورت منظم در قالب چند ردیف و ستون چیده می شوند. اثر سایه ی توربین های نصب شده در ردیف های بالادست، منجر به کاهش توان تولیدی توربین های پایین دست می شود. در نتیجه باید در محاسبه ی شاخص های قابلیت اطمینان سیستم قدرت، مدّ نظر قرار گیرد. پدیده ی اثر سایه در مطالعات قابلیت اطمینان مزارع بادی در اکثر مراجع در نظر گرفته نشده است. برخی از مراجع نیز این پدیده را با استفاده از روش های شبیه سازی تصادفی که زمان بر بوده و نیازمند اطلاعات طولانی مدت الگوی وزش باد در سایت مورد نظر می باشند، مدل نموده و در محاسبه ی شاخص های قابلیت اطمینان در نظر گرفته اند. در این پایان نامه، با توسعه ی روش فراوانی و تداوم مارکوف که روشی تحلیلی است، مزارع بادی با آرایش منظم، با در نظر گرفتن اثر سایه هم چون یک واحد تولید چند حالته مدل می شوند و احتمال، فراوانی رخداد و نرخ خروج از هر حالت بر اساس ویژگی های الگوی وزش باد و نرخ خروج ظرفیت توربین ها بدست می آید. در این راستا در روش پیشنهادی، مشکل ابعاد بزرگ مسئله با استفاده از تکنیک های ذخیره سازی ماتریس های تنک، حل می شود. سپس با اضافه کردن تک تک واحدهای نیروگاهی به مدل مزرعه ی بادی به روش بازگشتی، مدل کامل تولید سیستم قدرت تشکیل می شود. با استفاده از این مدل، شاخص های کفایت سیستم از جمله lole، lolf، lold و شاخص انرژی eens قابل محاسبه خواهد بود. از مزیّت های این روش، می توان به سرعت پاسخ آن نسبت به روش های شبیه سازی، عدم نیاز به داده های طولانی مدت سرعت باد و سازگاری آن با روش های ارزیابی قابلیت اطمینان واحدهای متداول موجود در شبکه، اشاره نمود. صحت و کارآیی روش پیشنهادی در شبکه ی تست rbts اصلاح شده، برآورد شده است.