به منظور بررسی تاثیر رژیم های آبیاری و الگوی های مختلف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در قالب اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. رژیم های آبیاری شامل آبیاری معمول (آبیاری بعد از کاشت، مراحل ساقه روی، خوشه دهی، گلدهی، شیری شدن دانه و خمیری نرم)، آبیاری تکمیلی (آبیاری بعد از کاشت، مرحله گلدهی و خمیری نرم) و دیم کامل به عنوان کرت اصلی و روش های مختلف کشت در چهار سطح شامل کشت تک ردیفه بر روی پشته، کشت تک ردیفه داخل جوی، کشت سه ردیفه بر روی پشته های عریض و کشت سه ردیفه درون جوی به عنوان کرت های فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر رژیم آبیاری و الگوی کاشت بر اکثر صفات مورد بررسی شامل عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب معنی دار بود. بالاترین عملکرد دانه و زیست توده از الگوی کاشت 3 ردیف روی پشته و تحت رژیم آبیاری معمولی به ترتیب به میزان 4643 و 11897 کیلوگرم در هکتار به دست آمد و کمترین میزان صفات مذکور از الگوی کاشت 3 ردیف داخل جوی و تحت شرایط دیم حاصل شد. همچنین بیشترین کارائی مصرف آب (79/1 کیلوگرم در متر مکعب) از الگوی کاشت یک ردیف داخل جوی و تحت شرایط دیم و کمترین کارائی مصرف آب (77/0 کیلوگرم در متر مکعب) از الگوی کاشت سه ردیف داخل جوی و رژیم آبیاری معمولی حاصل شد.