در این تحقیق، لیگاندهای 4-(4-پیریدیل)-2،2:6،"2-ترپیریدین (pyterpy) و 5،?5-(4،1-فنیلن)بیس(1h-تترازول) (h2bdt) سنتز و با طیف سنجی های ir و nmr شناسایی شدند. از این دو لیگاند، 6 ترکیب ابرمولکولی گزارش شده ی [mn(pyterpy)(meoh)2(oac)](clo4) (1)، [mn(pyterpy)(h2o)(n3)(no3)] (2)، [fe(pyterpy)2](scn)2.meoh (3)، cu(bdt)(dmf).ch3oh.0.25dmf (9)، [cd3(bdt)3(dmf)4(h2o)2].(dmf)4(h2o)4 (10) وzn3(bdt)3(dmf)4(h2o)2.3.5ch3oh (11) و پنج ترکیب جدید [zn(pyterpy)(oac)].clo4 (4)، [zn(pyterpy)i2] (5)، [zn(pyterpy)2](clo4)2.(h2o)2.9 (6)،[hg(pyterpy)2](clo4)2 (7)، [cd(pyterpy)2](clo4)2.h2o (8) با استفاده از شاخه جانبی، تبخیر تدریجی، سولووترمال و رسوب گیری تهیه شدند. این ترکیبات با طیف سنجی ir، پراش پرتو ایکس پودری (xrd)، آنالیز حرارتی (tga) وپراش پرتو ایکس تک بلور شناسایی شدند. نانوذرات این ترکیبات کوئوردیناسیونی به روش سونوشیمی تهیه شدند. علاوه بر آن، نانوذرات فلز اکسیدهای مربوط، با روش کلسینه ی مستقیم این ترکیبات به عنوان پیش ماده و یا کلسینه کردن در حضور فعال کننده ی سطحی در دمای نه چندان بالا، سنتز شدند. ساختارهای نانوکمپلکس ها و نانواکسیدها با استفاده از پراش پرتو ایکس پودری (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. کلمات کلیدی: پلیمرهای کوئوردیناسیونی ، 4-(4-پیریدیل)-2،2:6،"2-ترپیریدین، 5،?5-(4،1-فنیلن)بیس(1h-تترازول)، نانوساختار، نانو اکسید. در این تحقیق، لیگاندهای 4-(4-پیریدیل)-2،2:6،"2-ترپیریدین (pyterpy) و 5،?5-(4،1-فنیلن)بیس(1h-تترازول) (h2bdt) سنتز و با طیف سنجی های ir و nmr شناسایی شدند. از این دو لیگاند، 6 ترکیب ابرمولکولی گزارش شده ی [mn(pyterpy)(meoh)2(oac)](clo4) (1)، [mn(pyterpy)(h2o)(n3)(no3)] (2)، [fe(pyterpy)2](scn)2.meoh (3)، cu(bdt)(dmf).ch3oh.0.25dmf (9)، [cd3(bdt)3(dmf)4(h2o)2].(dmf)4(h2o)4 (10) وzn3(bdt)3(dmf)4(h2o)2.3.5ch3oh (11) و پنج ترکیب جدید [zn(pyterpy)(oac)].clo4 (4)، [zn(pyterpy)i2] (5)، [zn(pyterpy)2](clo4)2.(h2o)2.9 (6)،[hg(pyterpy)2](clo4)2 (7)، [cd(pyterpy)2](clo4)2.h2o (8) با استفاده از شاخه جانبی، تبخیر تدریجی، سولووترمال و رسوب گیری تهیه شدند. این ترکیبات با طیف سنجی ir، پراش پرتو ایکس پودری (xrd)، آنالیز حرارتی (tga) وپراش پرتو ایکس تک بلور شناسایی شدند. نانوذرات این ترکیبات کوئوردیناسیونی به روش سونوشیمی تهیه شدند. علاوه بر آن، نانوذرات فلز اکسیدهای مربوط، با روش کلسینه ی مستقیم این ترکیبات به عنوان پیش ماده و یا کلسینه کردن در حضور فعال کننده ی سطحی در دمای نه چندان بالا، سنتز شدند. ساختارهای نانوکمپلکس ها و نانواکسیدها با استفاده از پراش پرتو ایکس پودری (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. کلمات کلیدی: پلیمرهای کوئوردیناسیونی ، 4-(4-پیریدیل)-2،2:6،"2-ترپیریدین، 5،?5-(4،1-فنیلن)بیس(1h-تترازول)، نانوساختار، نانو اکسید. در این تحقیق، لیگاندهای 4-(4-پیریدیل)-2،2:6،"2-ترپیریدین (pyterpy) و 5،?5-(4،1-فنیلن)بیس(1h-تترازول) (h2bdt) سنتز و با طیف سنجی های ir و nmr شناسایی شدند. از این دو لیگاند، 6 ترکیب ابرمولکولی گزارش شده ی [mn(pyterpy)(meoh)2(oac)](clo4) (1)، [mn(pyterpy)(h2o)(n3)(no3)] (2)، [fe(pyterpy)2](scn)2.meoh (3)، cu(bdt)(dmf).ch3oh.0.25dmf (9)، [cd3(bdt)3(dmf)4(h2o)2].(dmf)4(h2o)4 (10) وzn3(bdt)3(dmf)4(h2o)2.3.5ch3oh (11) و پنج ترکیب جدید [zn(pyterpy)(oac)].clo4 (4)، [zn(pyterpy)i2] (5)، [zn(pyterpy)2](clo4)2.(h2o)2.9 (6)،[hg(pyterpy)2](clo4)2 (7)، [cd(pyterpy)2](clo4)2.h2o (8) با استفاده از شاخه جانبی، تبخیر تدریجی، سولووترمال و رسوب گیری تهیه شدند. این ترکیبات با طیف سنجی ir، پراش پرتو ایکس پودری (xrd)، آنالیز حرارتی (tga) وپراش پرتو ایکس تک بلور شناسایی شدند. نانوذرات این ترکیبات کوئوردیناسیونی به روش سونوشیمی تهیه شدند. علاوه بر آن، نانوذرات فلز اکسیدهای مربوط، با روش کلسینه ی مستقیم این ترکیبات به عنوان پیش ماده و یا کلسینه کردن در حضور فعال کننده ی سطحی در دمای نه چندان بالا، سنتز شدند. ساختارهای نانوکمپلکس ها و نانواکسیدها با استفاده از پراش پرتو ایکس پودری (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند.

در بخش اول این پروژه از دیدگاه مهندسی کریستال که به عنوان یک زمینه ی تحقیقاتی در حال رشد در شیمی مدرن محسوب می شود، کمپلکس های هالید جیوه (ii) با لیگاند انعطاف پذیر کربوکسامیدی (l1 = n-(2-پیرازین)-تیوفن-3– استامید) سنتز شده و ساختار کریستالی آن ها بوسیله روش پودر برای کمپلکس 2 ، [hgbr2(l1)2]، و تک کریستال برای لیگاند آزاد l1 و کمپلکس های 1، [hgcl2(l1)2] و 3، [hg2i4(l1)2]، تعیین گردید. با بررسی ترکیبات به دست آمده، مشخص گردید که در مرحله ی نخست پیوندهای هیدروژنی کلاسیک n–h•••n/o نقش موثری در شکل گیری ساختار کریستالی ایفا می کنند. پس از آن با توجه به حضور گروه ch2 و انعطاف پذیری لیگاند، در تمامی ساختارها، برهمکنش های ch/? حاصل از جهت گیری حلقه های تیوفن و/یا گروه ch2 نسبت به حلقه های تیوفن دیگر، سبب ایجاد سینتون تکرارپذیر ch/? می گردد. حضور این سینتون تکرار پذیر همراه با سایر برهمکنش ها در پایداری ساختار کریستالی نقش موثری ایفا می کند. در ادامه به منظور بررسی اثر موقعیت استخلاف بر روی حلقه ی تیوفن و در نتیجه برهمکنش های ch/?، لیگاند l2 (n-(2-پیرازین)-تیوفن-2– استامید) همراه با کمپلکس های هالید جیوه (ii) ([hgcl2(l2)2]، 4، [hgbr2(l2)2]، 5، [hgi2(l2)2]، 6) سنتز گردید. در این میان لیگاند آزاد l2 و کمپلکس 4 به صورت پودری بوده و در نتیجه با استفاده از داده های پراش اشعه x از نمونه ی پودری تعیین ساختار انجام گردید در حالیکه کمپلکس های 5 و 6 در این سری با روش تک کریستال آنالیز شدند. با مقایسه ساختارهای به دست آمده با ساختارهای سری لیگاند l1، مشخص گردید که تعویض موقعیت استخلاف بر روی حلقه تیوفن و در حضور لیگاند انعطاف پذیر، تغییرات ویژه ای بر روی برهمکنش های ch/? و همچنین فرمت منطقه انباشتگی تیوفن در ساختار انباشته کریستالی ایجاد کرده است. دراین راستا مطالعات آماری پایگاه csd بر روی برهمکنش های ch/? روش قابل اعتمادی برای بررسی شواهد ساختاری به دست آمده می باشد. در بخش دوم این پروژه، تعیین ساختار ترکیب mom به عنوان مهارکننده ی آنزیم فسفودی استراز 3 ب (pde3b) با استفاده از داده های پراش اشعه x با تفکیک پذیری بالا از نمونه ی پودری انجام گردید. از آنجا که طراحی مهارکننده های آنزیم شدیداً وابسته به پیش بینی صحیح میزان رغبت یک مهارکننده (لیگاند) نسبت به آنزیم هدف می باشد، روش تئوری داکینگ به عنوان یک روش منطقی و مورد اطمینان در این زمینه، به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به حساسیت محاسبات داکینگ به کنفورماسیون لیگاند ورودی، در این مرحله با استفاده از ساختار تعیین شده ترکیب مهارکننده ی آنزیم pde3b بوسیله روش پودر، به عنوان منبع ورودی درآنالیز داکینگ، نتایج با منبع ورودی معمول ساختار لیگاند (روش های تئوری) مقایسه گردیده و معرفی شد. بر اساس تخمین میزان بازدارندگی آنزیم به صورت تجربی (ic50) در مقایسه با نتایج آنالیز داکینگ برای میزان رغبت اتصال لیگاند به آنزیم (ki)، نشان داده شد که تفاوت در منبع ورودی لیگاند، مقادیر ki را تحت تاثیر خود قرار داده به طوری که ساختار به دست آمده از روش پودر نتیجه نزدیک تری به مقدار تجربی ic50 به دست می دهد.

آلکواکسیدهای فلزی با فرمول عمومی m(or)n، به طور گسترده ای به عنوان کاتالیست و پیش ماده برای تهیه ی سرامیک ها به شکل لایه ها و الیاف نازک، به روش های cvd یا سل-ژل بکار می روند. دیده شده است که بیشتر آلکواکسیدهای فلزی در برابر گروه هیدروکسیل بسیار واکنش پذیر هستند و به سادگی با رطوبت هیدرولیز می شوند. بنابراین پایدارسازی آن ها با لیگاندهای کی لیت کننده یا گروه های حجیم، در فرآیند سل-ژل مورد توجه است. در این پروژه، 8-هیدروکسی کوئینولین، متیل 2-پیریدیل کتون اکسیم (mpko) و 1-(هیدروکسی ایمین)-1-نفتیل اتان به عنوان لیگاندهای کی لیت کننده و تری فنیل متانول به عنوان یک لیگاند حجیم برای پایدار سازی ti(oipr)4 ، hf(oipr)4 و nb(oet)5 بکار گرفته شد. این آلکواکسیدهای پایدار شده، با طیف سنجی های ft-ir و 1h nmr شناسایی شدند. همچنین ساختار بلوری کمپلکس های(2) [ti(oipr)(ocph3)3]، (3) [hf2(oipr)6(oc9h6n)2] و (4) [nb4o4(oc2h5)8(c7h7n2o)4].3ch2cl2 به وسیله ی پراش پرتو x از تک بلور تعیین گردید. کمپلکس(2) در شبکه ی بلوری مکعبی با گروه فضایی pa3 ? و 8 واحد فرمولی با بعد a=21.187(3) ? متبلور می شود. ساختار این کمپلکس از یک کاتیون تیتانیوم چهار وجهی انحراف یافته که یک گروه ایزوپروپواکسی و سه لیگاند تری فنیل متانول به آن کوئوردینه شده اند، ساخته شده است. کمپلکس(3) در شبکه ی بلوری مونوکلینیک با گروه فضایی c2/c و 4 واحد فرمولی با ابعاد a=19.6922(10) ?، b=12.8395(8) ?، c=16.2160(7) ? و زاویه ی ?=105.697(4)? متبلور می شود. ساختار این کمپلکس از دو کاتیون هافنیم هشت وجهی انحراف یافته ساخته شده است که دو گروه ایزوپروپواکسی، میان آن ها پل شده و در یک یال مشترک اند. همچنین دو گروه ایزوپروپواکسی و یک لیگاند 8-هیدروکسی کوئینولات بر روی هر اتم hf دیده می شود. کمپلکس(4) در شبکه بلوری مونوکلینیک با با گروه فضایی c2/c و 4 واحد فرمولی با ابعاد a=12.111(2) ?، b=18.849(4) ?، c=27.992(4) ? و زاویه ی ?=96.29(3)? متبلور می شود. ساختار این کمپلکس از چهار کاتیون نایوبیوم دو هرمی پنج ضلعی انحراف یافته ساخته شده است که در سه یال مشترک اند و لیگاندهای اکسو میان آن ها پل شده اند. دو گروه اتواکسی نیز بر روی هر اتم nb در موقعیت های محوری قرار گرفته اند. همچنین چهار لیگاند mpko در این ساختار وجود دارد که دو تا از آن ها با اتم های نیتروژن پیریدیل و اکسیمات به یک اتم nb و با اتم اکسیژن اکسیمات به اتم nb دیگر، کوئوردینه کرده اند. درحالیکه دو لیگاند mpko دیگر، با اتم های اکسیژن و نیتروژن اکسیمات به شکل مثلثی به یک اتم nb کوئوردینه شده اند.

آلکواکسیدهای فلزی با فرمول عمومی m(or)n، به طور گسترده¬ای به عنوان کاتالیست و پیش¬ماده برای تهیه¬ی سرامیک¬ها به شکل لایه¬ها و الیاف نازک، به روش¬های cvd یا سل-ژل بکار می¬روند. دیده شده است که بیشتر آلکواکسیدهای فلزی در برابر گروه هیدروکسیل بسیار واکنش¬پذیر هستند و به سادگی با رطوبت هیدرولیز می¬شوند. بنابراین پایدارسازی آن¬ها با لیگاندهای کی¬لیت کننده یا گروه¬های حجیم، در فرآیند سل-ژل مورد توجه است. در این پروژه، 8-هیدروکسی کینولین-2-کربآلدهید، 8-هیدروکسی-2-(دی هیدروکسی متیل) کینولینیوم کلرید و n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) به عنوان لیگاندهای کی¬لیت کننده تهیه شد. ساختار مولکولی 8-هیدروکسی-2-(دی هیدروکسی متیل) کینولینیوم کلرید و n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) به وسیله¬ی پراش سنجی پرتو x از تک بلور تعیین گردید. همچنین ساختار بلوری کمپلکس¬ [c78h54n6o9s6ti3] که از واکنش تیتانیوم 2-پروپواکسید با لیگاند n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) تهیه شده است به وسیله¬ی پراش پرتو x از تک بلور تعیین گردید. این کمپلکس در شبکه¬ی بلوری هگزاگونالی با گروه فضایی r3 ̅ و 12 واحد فرمولی با ابعاد a=20.8247 å، b=20.8247 å و c=57.522 å متبلور می¬شود. ساختار این کمپلکس از سه کاتیون تیتانیوم هشت وجهی انحراف¬یافته که به هر تیتانیوم یک لیگاند n’,n-{1،’1-دی تیو بیس(فنیلن)}بیس (سالیسیلیدن ایمین) کوئوردینه شده¬ است و میان هر دو یون تیتانیوم یک پل اُکسو وجود دارد، تشکیل شده است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.