در این پژوهش به بررسی حالت های ممکن که بواسطه آن تنش تماسی موجود درایمپلنت زانو به ناحیه مومسان وارد می شود، پرداخته شده است. ابتدا مدل های نیمه تحلیلی مکانیک تماسی که در سال های اخیر به منظور پیش بینی رفتار محدوده کشسان-مومسان و مومسان ارائه شده است، معرفی شده است. هر کدام از مدل های مکانیک تماسی با مدل المان محدود در انواع مدل خواص مکانیکی به منظور بررسی مقایسه رفتار بررسی شده است. در ادامه به منظور دستیابی به توزیع تنش تماسی موجود بر قله های سطح زبر تیبیال ایمپلنت زانو و مقدار سطح واقعی در تماس با سطح صاف صلب، الگوریتم چندقله ای-چند سطحی معرفی شده است. این الگوریتم از تئوری های مکانیک تماسی به منظور دستیابی به تنش تماسی و سطح مقطع هر قله استفاده می کند. پروفیل شکل هندسی زبری سطوح در چندین مقطع از یک ایمپلنت زانو به کمک دستگاههای اندازه گیری دقیق استخراج شده است. ایمپلنت زانوی مورد مطالعه در این پژوهش دو سال در بدن بیمار مورد استفاده قرار گرفته است. دیده شد که زبری باعث ایجاد تنش های مومسان در سطوح حتی تحت نیرویی کمتر از انتظار طراحان ایمپلنت زانو می گردد. در نتیجه در صورت نادیده گرفتن زبری های در سطوح درگیر، نیروی بحرانی برای قرار گرفتن جزء تیبیال در شرایط تغییر شکل مومسان، بسیاربزرگتر از مقدار واقعی آن برآورد می شود. بنابراین یکی از دلایل خرابی زود رس ایمپلنت زانو نادیده گرفتن این فاکتور مهم در طراحی می باشد. در قسمت دوم پژوهش به بررسی کج شدگی واروس که یکی از شایع ترین عوامل تغییر شکل مومسان در ایمپلنت های زانو می باشد، پرداخته شده است. با بررسی این تغییر شکل در ایمپلنت یک طرفه زانو دیده شد که کج شدگی واروس تا زاویه 5 درجه بر حداکثر تنش تماسی تاثیر چندانی ندارد اما با عبور از این زاویه کج شدگی حداکثر تنش تماسی به شدت افزایش می یابد. تمامی مطالعات این پژوهش در زاویه صفر درجه فلکسشن زانو بررسی شده است.

مهندسی صنایع از تکنیکهای مختلفی بهره مند است که با استفاده از آنها می توان از طرق مختلف بهره وری را افزایش داد. روشهای مهندسی صنایع نه تنها مسایل کارخانجات صنعتی را جوابگو می باشد بلکه پاسخهای مناسبی برای مسائل و مشکلات دیگر دارد. در این تحقیق اقدام به بررسی چگونگی به کارگیری برخی از تکنیکهای مهندسی صنایع در صنعت سینما می شود. تکنیکهای مورد بررسی عبارتند از: 1- برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک 2-برنامه ریزی و کنترل پروژه 3-زمانسنجی و روشهای آن 4-آنالیز سریهای زمانی 5-تصمیم گیری با معیارهای چندگانه. به عنوان مطالعه موردی، چگونگی کاربرد madm در صنعت سینما انتخاب گردیده و کاربرد روش topsis در اولویت بندی فیلمها برای دوازدهمین جشنواره روستا برگزیده شد. در این تحقیق پس از انجام مطالعات کتابخانه ای و میدانی اطلاعات مربوط به فیلمها و معیارهای انتخاب فیلم به دست آمده و پس از به کارگیری متد آنتروپی در جهت تعیین اوزان، روش topsis برای اولویت بندی فیلمها انتخاب و اعمال گردیده است.

شیشه های بیو اکتیو توانایی اتصال به بافت های زنده بدن را از طریق تشکیل یک لایه در فصل مشترکیان دارند. از شیشه های بیواکتیو به طور موفقیت آمیزی به عنوان پرکننده های استخوانی در ارتوپدی و جراحی دندان استفاده شده است. اکثر این شیشه ها بر پایه ی فرمول 45s5 می باشد. امروزه تحقیقات در زمینه تهیه شیشه های بیواکتیو از طریق واکنش های سل - ژل، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این رشو یون های هیدروکسیل در سیستم باقی می ماند. که این امر تخلخل های میکروبی و سطح مخصوص بالا و افزایش بیواکتیویتی را به دنبال خواهد داشت. به علاوه کم بودن دمای مورد نیاز برای تولید این شیشه ها و آسان بودن تولید آن ها از مزایای عمده این روش به شمار می آید. در میان پلی ساکاریدهای طبیعی کیتوسان در داشتن استامبد و گروه های آمین با سایرین تفاوت دارد. این گروه ها به این ماده خواص و ویژگی های بیولوژیکی و شیمیایی خاصی شامل زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری، عدم سمیت، خواص آنتی باکتریال، آبگریزی و بهبود خواص شیمیایی، میل ترکیبی شدید به پروتیین ها را می دهند. این وپژگی ها منجر به استفاده وسیع این مواد در ساخت ارگان های مصنوعی، رهایش کنترل سشده ی دارو و مهندسی بافت شده است. نمونه سنتز شده ی بیوکلاس مورد آزمون شناسایی فازی قرا گرفت. و بر روی کامپوزیت به دست آمده بررسی های مختلف فیزیکی و شیمیایی انجام گرفت. این آزمایشات شامل بررسی ریز ساختار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی رویشی sem ، آ‍زمون های مربوط به شناسایی فازی توسط xrd، تزریق پذیری ftir می باشد. یکی از اهداف مهم این تحقیق تزریق پذیری کامپوزیت ساخته شده بود، زیرا ماده تزریق پذیر علاوه بر استفاده آسان و صرفه جویی در زمان و انرژی و هزینه، عملیات تهاجمی جراحی را حذف می کند. سپس جهت بررسی میزان بیواکتیویته بر روی نمونه های ساخته شده در شرایط in-vivo نمونه ها در بدن تعداد 22 رت نر برای بررسی در دو مقطع زمانی کاشته شدند و مورد تست های رادیولوژیکی و پاتولوژیکی قرار گرفتند.

در این پژوهش ابتدا شیشه زیستی با ترکیب سه جزیی sio2,p2o5, cao از روش سل-ژل تهیه شد. سپس با درصدهای مختلف هیدروکسی آپاتیت کامپوزیت گردید. از این ترکیب دوغاب سوسپانسیون پایدار تهیه شد و سپس فوم پلیمری از جنس پلی یورتان در داخل دوغاب غوطه ور گردید. پس از خشک شدن فوم آغشته شده به دوغاب سرامیکی در دمای محیط، نمونه ها تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند تا بخش پلیمری در اثر حرارت حذف شده و ترکیب یکنواختی از کامپوزیت تهیه شده بدست آید. سپس نمونه ها با انجام آزمون های مختلف پراش اشعه ایکس و الگوی طیف سنجی ir مورد بررسی قرار گرفتند و همچنین تصاویری از سطح داربست تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تهیه گردید. در نتیجه عملیات حرارتی انجام گرفته، قسمتی از فاز شیشه کریستالیزه شده و به شیشه سرامیکی از نوع آپاتیت/ولاستونیت تبدیل شد. همچنین در اثر جانشینی سیلیکون به داخل ساختار هیدروکسی آپاتیت، ساختار متفاوتی به نام هیدروکسی آپاتیت سیلیکاتی به دست آمد. هر دو فاز شناسایی شده از نظر بیواکتیویتی بسیار مطلوب می باشند و در تقابل با مایع شبیه سازی شده بدن، تشکیل فاز آپاتیتی بر سطح نمونه ها در حد مطلوبی مشاهده گردید.

در این پژوهش، کامپوزیت آلومینا-دی بوراید زیرکونیم به روش سنتز احتراقی خودانتشار دمای بالا فعال شده مکانیکی با استفاده از مخلوط حاوی آلومینیم، اکسید زیرکونیم و اسید بوریک تولید شد. اثر اندازه ذره آلومینیم، فعالسازی مکانیکی و اثر افزودن آلومینا(3، 6 و 10% وزنی) به مواد اولیه پودری، بر مشخصه های سنتز بررسی گردید. آنالیز های تفرق اشعه x و گرماسنجی افتراقی روبشی نشان می دهد که فعالسازی مکانیکی بر مکانیزم و و دمای احتراق سیستم تاثیرگذار است. بعنوان یک نتیجه، دمای احتراق نمونه های فعالسازی مکانیکی شده از 1114 درجه سانتیگراد به 972 و 650 درجه سانتیگراد بترتیب برای نمونه های حاوی آلومینیم درشت دانه و ریزدانه کاهش یافت. هم چنین افزودن آلومینا تا 6% وزنی موجب افزایش گرمای تشکیل واکنش و در نتیجه تشکیل zrb2 بیشتر خواهد شد.

. بمنظور تولید هیدرید منیزیم نانوساختار از آسیای مکانیکی پرانرژی استفاده شد. جهت بهبود خواص رفتار دفع هیدروژن از sic و zrb2 در نقش کاتالیست استفاده گردید. نتایج آنالیزپراش پرتو اشعه ایکس (xrd)نشان داد اندازه دانه نمونه با افزودنی sic درطول فرایند آسیاب نسبت به نمونه حاوی zrb2 ومخلوط آنها، کاهش بیشتری نشان می¬دهد. مشاهدات sem نشان داد نانوکامپوزیت mgh2-sic حاوی ذرات ریزتری می¬باشد که دلیل آن سختی بیشتر ذرات کاربید سیلیسیم و در پی آن خرد شدن بیشتر ذرات هیدرید منیزیم است. نتایج آنالیزحرارتی(dsc) نیز نشان داد که با افزودن کاتالیست سرامیکی sicبا تولید عیوب در ساختار هیدرید منیزیم و کاهش اندازه دانه، دمای واجذب هیدروژن در نانوکامپوزیت تا حدود 75 درجه سانتیگراد کاهش می¬یابد.

در این تحقیق سیمان کامپوزیتی کلسیم فسفاتی جدیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. در بخش پودری سیمان، از براشیت و کلسیم فسفات بیولوژیکی که طی فرآیند آنیل از استخوان ماهی تن تهیه شد، استفاده گردید. بخش مایع سیمان شامل کیتوسان حل شده در اسید استیک 2 درصد بود. برای تهیه سیمان کامپوزیتی از پودرهای بیولوژیک تهیه شده در c?600 و c?900 استفاده شد. پودر تهیه شده از استخوان ماهی و نمونه های کامپوزیت سیمان جدید مشخصه یابی شدند و در ادامه زیست سازگاری سیمان ها بررسی شد. نتایج ftir, xrd و sem پودرهای حاصل از آنیل استخوان ماهی، حضور فاز هیدروکسی آپاتیت بیولوژیک را تایید کرد. اندازه بلورینگی پودرهای c?900 بیشتر از پودرهای c?600 بود. جهت بررسی مشخصات و زیست سازگاری نمونه های سیمانی در بازه های زمانی مختلف غوطه وری در محلول sbf (0، 7، 14 و 28 روز)، از آنالیزهای sem ، ftir ,xrd و icp استفاده شد. طبق این نتایج، در هر دو گروه سیمان، بعد از 28 روز غوطه وری در محلول sbf، فاز براشیت به طور کامل هیدرولیز شده و موجب تشکیل لایه آپاتیتی بر سطح سیمان ها گردید لذا هر دوگروه سیمان زیست فعال بودند. اندازه و درصد بلورینگی سیمان های گروه 600 نسبت به گروه 900، در همه بازه های زمانی کمتر بود. نتایج حاصل از icp محلول sbf هر دو گروه نشان داد با افزایش زمان غوطه وری از میزان عنصر کلسیم کاسته شده و بر میزان عنصر فسفر افزوده شده است. کاهش کلسیم رسوب هیدروکسی آپاتیت را تایید می کند و افزایش فسفر، ناشی از تولید اسید فسفریک است که از هیدرولیز براشیت حاصل می¬شود.

با اطمینان می توان گفت که توسعه مواد، دلیل عمده پیشرفت تکنولوژی و صنعت در کل تاریخ بوده است. در دهه های اخیر تکامل قابل توجهی در تکنولوژی تولید و بکارگیری کامپوزیت ها حاصل شده است. ریخته گری با همزن مکانیکی یکی از روش های تولید در حالت نیمه جامد است که با استفاده از این فرآیند می توان کامپوزیتی با زمینه فلزی از طریق افزودن ذرات به داخل مذاب در حین انجماد تولید کرد. توزیع مناسب و یکنواخت ذرات در داخل مذاب توسط همزدن با یک پره مناسب و کنترل دیگر پارامتر های این فرایند از جمله نحوه تزریق ذرات به داخل مذاب امکان پذیر است. در تحقیق حاضر، آلیاژ ریختگی همزنی a356 به عنوان زمینه و ذرات al2o3 به عنوان تقویت-کننده کامپوزیت مورد استفاده قرار گرفت. تاثیر عواملی نظیر نحوه تزریق پودر (دستی یا گاز خنثی)، دبی گاز خنثی، عملیات حرارتی ذرات قبل از تزریق و استفاده از ذرات کمکی بر ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور کاهش زمان ریخته گری و همچنین اثرات منفی دمای کاری بالا، پس از رسیدن به دمای 680 درجه سانتی گراد، کاهش دما به همراه تزریق ذرات و همزدن تا دمای دو فازی 610 درجه سانتی گراد صورت پذیرفت. تولید کامپوزیت سالم منوط به توزیع یکنواخت و ترشوندگی مناسب ذرات با زمینه آلومینیمی است. نتایج نشان داد که عواملی چون استفاده از گاز خنثی با دبی 5 لیتر بر دقیقه جهت تزریق ذرات، عملیات حرارتی ذرات آلومینا قبل از تزریق، استفاده از عناصر کمکی چون آلومینیم و مس، موجب کاهش تخلخل، افزایش ترشوندگی و توزیع یکنواخت ذرات در زمینه کامپوزیت شده است. نتایج آزمون های مکانیکی نشان داد که کامپوزیت تقویت شده با ذرات آلومینا/آلومینیم آسیاب شده بهترین تاثیرگذاری را در بهبود خواص مکانیکی نسبت به سایر نمونه ها داشت بطوری که در این حالت مقادیر استحکام فشاری، سختی، انرژی شکست، ضریب اصطکاک و نرخ سایش به ترتیبmpa 1/539، bhn 7/78، joule 2/8، 42/0 و mgr/m 007/0 به دست آمد.

چکیده ندارد.