دف از این پژوهش تاثیر و ماندگاری هشت هفته تمرین منتخب پلایومتریک و قدرتی بر منتخبی از پارامترهای بیومکانیکی نوجوانان دختر بود. بدین منظور 48 نفر از دانش آموزان ورزشکار مدارس تالش با میانگین سن 5/0±48/14 سال، قد11/5±79/163 سانتی متر و وزن 5/6±6/50 کیلوگرم به روش نمونه گیری هدفمند(در دسترس) انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی(پلایومتریک و قدرتی) تقسیم شدند. از هر چهار گروه پیش آزمون گرفته شد. از تخته انعطاف برای اندازه گیری انعطاف پذیری، از آزمون دراز و نشست برای اندازه گیری استقامت عضلانی، از آزمون سارجنت برای اندازه گیری توان بی هوازی، از آزمون دوی 30 متر برای اندازه گیری سرعت و از آزمون های لک لک، ستاره و تاندم برای اندازه گیری تعادل استفاده شد. برنامه های تمرینی به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه اجرا شد و سپس پس آزمون گرفته شد و بعد از یک ماه بی تمرینی ماندگاری محاسبه شد. از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف استاندارد(طبقه بندی) و از کلموگروف- اسمیرنوف(k.s) برای نرمال سازی، در آمار استنباطی از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر(آزمون t مستقل و t زوجی برای مقایسه بین گروهی و درون گروهی) استفاده شد. نتایج نشان دادند که بین تمرینات پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی تفاوت معنادار از نظر آماری وجود ندارد ولی تمرینات باعث بهبود سرعت، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، استقامت عضلانی و تعادل(ایستا، پویا و نیمه پویا) می شوند و روش ترکیبی بیشتر از دو روش دیگر باعث پیشرفت شد و بعد بی تمرینی پارامترها کاهش پیدا کرد لذا به مربیان و معلمان تربیت بدنی توصیه می شود از تمرینات ترکیبی جهت پیشرفت ورزشکاران استفاده کنند.براساس یافته های پژوهش حاضر هیچ یک از این روش های تمرینی مزیتی بر یکدیگر ندارند و تفاوت معناداری از نظر آماری وجود نداشت که این می تواند با میزان آمادگی نسبی آزمودنی ها مرتبط باشد و با توجه به اینکه میانگین سن، قد و وزن آزمودنی های این تحقیق در یک دامنه قرار داشته، بنابراین این امر احتمالا دلیل اصلی عدم وجود تفاوت است و همچنین هشت هفته تمرین برای تاثیر بر فاکتورهای آمادگی جسمانی از جمله تعادل کافی نیست. همچنین بی تمرینی باعث کاهش مولفه ها می شود.

ذخیره سازی و نگهداری در دمای کم یک روش مناسب برای افزایش طول عمر دشمنان طبیعی از جمله حشرات پارازیتوئید می-باشد. شناسایی عوامل موثر در کنترل بیولوژیک برای استفاده و جایگزین کردن آنها به جای کنترل شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار است و به همین منظور گونه های زنبور جنس bracon در گذشته و حال برای مبارزه با آفات مختلفی بکار رفته اند. هدف از انجام این تحقیق تعیین دما و زمان مطلوب ذخیره سازی زنبور پارازیتوئید habrobracon hebetor (say) و میزبان آزمایشگاهی آن یعنی شب پره آرد، ephestia kuehniella zeller در شرایط سردخانه بود. پس از پرورش حشرات مورد نظر در شرایط آزمایشگاه، مرحله زنبور ماده ی بالغ و شفیره h. hebetor و همچنین مرحله تخم و لارو میزبان واسط آن، e. kuehniella در پنج تکرار در دماهای 4، 9 و 12 درجه سلسیوس به مدت یک تا شش هفته ذخیره سازی شدند. پس از گذشت زمان های مذکور به صورت هفتگی، تاثیر ذخیره سازی روی برخی از صفات زیستی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دمای 12 درجه سلسیوس با توجه به اغلب صفات ارزیابی شده در زنبور بالغ h. hebetor و لارو شب پره آرد، مدت زمان یک تا پنج هفته برای ذخیره سازی مناسب بوده است ولی در ذخیره سازی شفیره های زنبور h. hebetor، درصد ظهور بالغین از همان هفته اول تقریباً به نصف کاهش یافت. در مورد تخمهای شب پره آرد ذخیره سازی به مدت یک هفته در دمای 12 درجه سلسیوس تاثیری در کاهش درصد تفریخ تخم ها نداشت. در دمای 9 درجه سلسیوس، برای زنبور بالغ h. hebetor و لارو شب پره آرد زمانهای یک تا چهار هفته قابل توصیه می باشد. همچنین می توان شفیره هایh. hebetor را به مدت یک هفته در دمای 9 درجه ذخیره سازی کرد ولی این دما برای نگهداری تخم های شب پره آرد مناسب نیست. در دمای چهار درجه سلسیوس به علت کاهش قابل توجه در کارایی حشرات ذخیره شده، فقط به مدت یک تا دو هفته برای زنبور بالغ h. hebetor توصیه می گردد. بنابراین بهترین دمای ذخیره سازی 12 درجه سلسیوس و بهترین مرحله ذخیره سازی زنبور بالغh. hebetor و در مورد میزبان، لارو شب پره آرد می باشد. بنابراین، ذخیره سازی کوتاه مدت بالغین h. hebetor می تواند برای نگهداری و ذخیره سازی این پارازیتوئید در برنامه های پرورش انبوه مورد استفاده قرار گیرد.