از رویداد سونامی به عنوان یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی یاد می شود. این پدیده طبیعی می تواند به عنوان یک خطر جدی در نواحی ساحلی، بنادر و اسکله ها تلقی شود و صدمات و خساراتی را درمراکز شهری و ساحلی را به همراه دارد. در تحقیق حاضر جهت ارزیابی خطر سونامی های محتمل، پیش بینی میزان و وسعت خرابی های احتمالی و در نتیجه ایجاد آمادگی در مقابل خطرات سونامی، دست یابی به یک مدل عددی قابل اعتماد جهت مدلسازی سونامی تهیه شده است.مدل عددی مورد استفاده در این پژوهش مدل عددی تونامی می باشد. این مدل برای مدلسازی سونامی در دریای خزر به کار برده شد. مدلسازی سونامی در دو مرحله، مدلسازی فاز تولید و مدلسازی فاز انتشار، انجام شده است. در فاز نخست پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به گسل های دریای خزر، تغییر شکل بستر دریا و موج اولیه مدل سازی شد. در فاز دوم نحوه انتشار امواج سونامی در زمان های مختلف، از لحظه شروع تا رسیدن به ساحل، مدلسازی گردید. نتایج اجرای مدل عددی حاکی از آن است که سواحل بخشهای میانی دریای خزر بیشترین اثر را از سونامی دریافت می کنند بطوریکه بزرگترین امواج سونامی در سواحل شرقی و غربی بخش خزر میانی بوجود می آید.

در این پژوهش تاثیر میکرو-نانو حباب های (mnb) هوا بر ویژگی های مکانیکی بتن مورد آزمایش قرار گرفت. برای ساخت بتن از طرح اختلات با نسبت آب به سیمان 0.6 استفاده گردید. در کلیه آزمایشات از نمونه های سه تایی استفاده گردید و هر آزمایش حداقل دوبار انجام شد تا از تکرار پذیری آن اطمینان حاصل شود. طبق آزمایشات انجام شده، میکرو-نانو حباب های هوا در بتن باعث افزایش مقاومت های: فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی بتن می شود. دمای هیدراسیون و زمان گیرش اولیه و نهایی ترکیب سیمان با آب حاوی mnb نیز کاهش می یابد. از دیگر ویژگی های بتن حاوی mnb می توان به اسلامپ و روانی کمتر نسبت به بتن معمولی اشاره کرد. طبق نتایج بدست آمده از این پژوهش، رفتار بتن حاوی mnb مشابه بتن دارای دیگر نانو ذرات می باشد و شباهتی به بتن هوادار ساخته شده با مواد افزودنی حباب زا ندارد.