چکیده: برند از منابع استراتژیک سازمان ها است که اهمیت زیادی در بقاء و ارتقای آنان دارد و به عنوان یکی از ابزارهای بازاریابی، نقش مهمی در جذابیت و افزایش فرصت ها برای سازمان خواهد داشت. لذا، گرایش کلی کسب و کار، باید در جهت ایجاد، حفظ، بهبود، و ارتقای برند باشد. در پژوهش حاضر عواملی که باعث بهبود مدیریت برند شرکت ها می گردد، شناسائی شده و تأثیر هر یک از آنها بر مدیریت برند سنجیده شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت هایی هستند که در جشنواره بین المللی برند، به عنوان صد برند برتر ایران انتخاب شده اند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آنها به روش تحلیل مسیر رگرسیون، و هبستگی با استفاده از نرم افزار spss، ویرایش 16 انجام شد. در نتایج بدست آمده مشاهده شد که متغیرهای جهت گیری تهاجمی، تحلیلگر، تدافعی، بازارمحوری، و نوآورمحوری تأثیر مثبتی بر مدیریت برند این شرکت ها دارد. در بین انواع جهت گیری استراتژیک، جهت گیری تهاجمی بیشترین تأثیر، و جهت گیری تدافعی کمترین تأثیر را بر مدیریت برند داشته، و از بین دو متغیر بازارمحوری و نوآورمحوری متغیر نوآورمحوری تأثیر بیشتری بر مدیریت برند دارد. بنابراین، شرکت ها به منظور بهبود و توسعه برند یا برندهای خود، بایستی توجه ویژه ای به نوع رویه استراتژیک و همچنین نوآوری داشته باشند.

چکیده ندارد.