22 موش صحرایی به سه گروه تقسیم شدند: گروه شاهد قلّابی, گروه شاهد که با گاواژ میتوسل تحت درمان قرار گرفتند. در گروه مورد درمان با دی متیل فومارات پس از انسداد شریان مغزی میانی انجام شد. انسداد موقت شریان مغزی میانی راست با قرار دادن نخ بخیه در مجرای رگ در گروه مورد و شاهد انجام شد.آزمون اختلال عملکرد عصبی، آزمون پایین آمدن از ستون وآزمون کندن چسب، قبل ازعمل و در روزهای 1، 3، 5،10,7و 14 پس از عمل انجام شدند. اندازه انفارکت و حجم مغز بر آورد شد. در صد ناحیه ی انفارکت به حجم کل مغز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد قلّابی و گروه شاهد به صورت معنی داری کمتر بود.گروه مورد ,عملکرد بهتری در آزمون اختلال عملکرد عصبی در روز7 و10 نشان داد. دی متیل فومارات می تواند به عنوان یک عامل بالقوه در درمان سکته مفید باشد.