پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین طرحواره جنسیتی، پرخاشگری رقابتی و خلاقیت هیجانی در ورزشکاران شهر تبریز انجام شد. روش تحقیق توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه را ورزشکاران (مرد و زن) شهر تبریز تشکیل دادند. حجم نمونه برابر با 240 نفر از ورزشکاران شهر تبریز بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی طرحواره جنسیتی بم (1981) خلاقیت هیجانی آوریل (1999) و پرخاشگری رقابتی ماکسول و مویس (2007) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار spss-21 انجام گرفت. نتایج نشان داد که طرحواره ی جنسیتی، پیش بینی کننده ی خلاقیت هیجانی می باشد. همچنین مولفه های طرحواره جنسیتی و خلاقیت هیجانی پیش بینی کننده پرخاشگری رقابتی هستند. با توجه به این یافته ها می توان گفت که طرحواره ی جنسیتی و مولفه های مربوط به آن و نیز خلاقیت هیجانی نقش مهمی در پیش بینی پرخاشگری رقابتی ورزشکاران دارد. این متغیرها می تواند در عملکرد ورزشی و نتایج حاصل در عملکرد ورزشکاران اثر داشته باشد.

هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثربخشی تمرینات نوروفیدبک و ذهن آگاهی بر باورهای فراشناخت، کنترل فکر و توجه ورزشکاران نیمه ماهر بود. بدین منظور تعداد 36 نفر ورزشکار رزمی نیمه ماهر با تحصیلات لیسانس و بالا با دامنه سنی 20-30 سال به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند در ابتدا (پیش آزمون) تمام آزمودنی ها در یک جلسه تحت ارزیابی پرسشنامه کنترل فکر و فراشناخت و آزمون استروپ قرارگرفتند. سپس، از بین این 36 نفر، به طور تصادفی 12 نفر در گروه نوروفیدبک، 12 نفر در گروه ذهن آگاهی و 12 نفر در گروه کنترل قرارگرفتند. به گروه دریافت کننده نوروفیدبک طبق پروتکل 10 جلسه ی 15 دقیقه ای تمرینات نوروفیدبک افزایش موج آلفا داده شد و گروه دریافت کننده تمرینات ذهن آگاهی نیز به مدت 10 جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه تمرینات ذهن آگاهی داده شد. دو گروه نوروفیدبک و ذهن آگاهی پس از پایان دوره تمرینات و همچنین گروه کنترل، مجدداً از طریق ابزارهای سنجش که در آغاز گفته شد مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل دادها در سطح توصیفی از شاخص های گرایش مرکزی و انحراف استاندارد استفاده شد و در سطح تحلیل های استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که تمرینات نوروفیدبک بر باورهای فراشناخت در سطح (p<0/01) معنادار وبر متغیرهای کنترل فکر و توجه معنادار نمی باشد. همچنین، یافته ها نشان دادند که تمرینات ذهن آگاهی بر باورهای فراشناخت و کنترل فکر ورزشکاران نیمه ماهر در سطح (p<0/01) معنادار و بر توجه آنها تأثیری نداشت.