هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی درمان بافت نگر انصاف محور و مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت بر صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. در این پژوهش از طرح تک آزمودنی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو رویکرد موجب بهبود صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی می شوند، تغییر مثبت به وجود آمده در مرحله پیگیری پایدار مانده، و اثربخشی درمان بافت نگر انصاف محور بیشتر از مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت بود. بر اساس یافته های این پژوهش از هر دو روش درمان می توان به منظور بهبود صمیمیت عاطفی و کیفیت زناشویی زوجین استفاده کرد، اما درمان بافت نگر انصاف محور در مقایسه با مشاوره زناشویی تلفیقی کوتاه مدت اثربخش تر است.