با نگاهی به سینمای ایران در می یابیم که معضل فقدان و یا عدم تنوع ژانرهای سینمایی دامن گیر آن است. این رساله سعی دارد علاوه بر بررسی ویژگی های درونی سینمای ایران و نقصان های موثرش در این معضل به بررسی و کشف علتهای اجتماعی چنین معضلی بپردازد. به عبارت دیگر با نگاهی جامعه شناختی به سینمای ایران سعی دارد علت این معضل را کشف و مورد مداقه قرار دهد.