آن چه به شعر تشخّص و شعریّت می بخشد نظام موسیقایی زبان است. در این پایان نامه به بررسی جلوه های چندگان? موسیقی شعر، در اشعار ناصر کشاورز پرداخته شده است. این پژوهش نشان می دهد کشاورز از شاعران موسیقی شناس است. وی تقریبا از تمام وزن های مشهور و رایج در شعر فارسی بهره برده است. تنوّع و گوناگونی اوزان در اشعار او حکایت از چیرگی و تسلّط شاعر به موسیقی شعر دارد. کشاورز با انتخاب مجموعه ای از گوش نوازترین قوافی و مناسب ترین اوزان و به کارگیری صنایع لفظی مثل جناس، سجع و سایر افزاینده های موسیقایی و ایجاد پیوند میان مضمون و موسیقی خود توانسته اشعارش را به بهترین وجه به خواننده القا کند.