کودکان هر جامعه نقش بسیار تاثیر گذاری را در ترسیم آینده آن ایفا می کنند . کودکان همچنین آسیب پذیرترین قشر جامعه می باشد که توجه به سلامت آنها برای آینده جامعه اهمیت دارد. فضای بستری از جمله فضاهایی است که بر حالات روحی و روانی کودکان تأثیر می گذارد. طراحی ضعیف این محیط ها،می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری وهمچنین ترس واضطراب در آنها گردد و ممکن است اثرات منفی آن در بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند. پس کاهش ترس کودک از محیط بیمارستان حائز اهمیت است و این پرسش را به وجود می آورد که آیا می توان باارائه الگوهای فضایی خاص،محیطی مطلوب جهت بستری شدن کودکان و کاهش ترس آنها به وجودآورد؟