پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک فرزند پروری و حمایت اجتماعی ادراک شده با خودکارآمدی تحصیلی انجام شده است. به این منظور تعداد 350 نفر از دانشجویان دانشگاه کاشان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (اون و فراتمن،1988)، پرسشنامه اقتدار والدینی (فرم مادران) (بوری،1991) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده(زیمت،1988) پاسخ دادند. یافته های این پژوهش نشان داد که بین سبک فرزند پروری مقتدرانه و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک فرزند پروری مستبدانه و خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. هم چنین بین حمایت اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار به دست آمد. از بین ابعاد حمایت اجتماعی، حمایت افراد مهم با خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار داشت. یافته های پژوهش نشان می دهد ، روش تربیتی مقتدرانه و دریافت حمایت از سوی افراد مهم، نقش ویژه ای در خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان دارند. بنابراین آموزش والدین ،جهت یادگیری و اعمال شیوه مقتدرانه فرزند پروری و مداخلات موثر و سازنده افراد مهم مانند اساتید دانشگاه، در ارتقای باور های خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان نقش تعیین کننده خواهد داشت.