مدح اهل بیت(علیهم السلام) در اسلام و مخصوصاً در شعر شاعران، جایگاه ویژه ای دارد. این مدح در دوره های مختلف تاریخی فراز و فرود بسیاری داشته است. در دوره معاصر، عبدالعزیز عندلیب، اهل بیت(علیهم السلام) را مدح کرده و ضمن مدح، از آیات قرآن و روایات بهره گرفته است. او با طرح مفاهیم و مضامین دینی و آیات قرآنی و مدح پیامبر(ص)، باورهای دینی خود را اثبات کرده است. در اشعار او توصیفات، تشبیهات و آهنگ روح نواز اشعار و تقابل دانشین کلمات، به چشم می خورد. ابزارهایی که عندلیب در توصیفات خود بکار می گیرد، محسوس، آشنا و معروف مردم روزگار اوست. احساسات و عواطف او قوی می باشد. با مطالعه این اثر، مدایح اهل بیت(علیهم السلام) در دیوان عندلیب و میزان بهره مندی وی از آیات قرآن کریم و روایات را درمی یابیم.