تأثیر اسانس و عصاره درمنه خزری از خانواده کاسنیان روی کشندگی، شاخص تغذیه و هم چنین برخی از وی‍ژگی-های بیوشیمیایی کرم غوزه پنبه helicoverpa armigera hübner (lep.: noctuidae) در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1±26 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±65 درصد و دوره ی نوری 8:16 (روشنایی: تاریکی) ساعت) ارزیابی شد. میزان lc10، lc30 و lc50 برای اسانس درمنه خزری به ترتیب 2/01، 3/86 و6/07 درصد و برای عصاره متانولی درمنه خزری به ترتیب 12/40، 16/12 و 19/32 درصد، تخمین زده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، اسانس درمنه خزری در مقایسه با عصاره متانولی درمنه خزری تاثیر معنی داری در کنترل لارو سن چهارم کرم غوزه پنبه در شرایط آزمایشگاهی داشته است. تأثیر اسانس و عصاره مورد مطالعه در این تحقیق روی تغذیه این آفت تحت تأثیر غلظت های lc10 و lc30 آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نرخ رشد نسبی، کارایی تبدیل غذای خورده شده، کارایی تبدیل غذای هضم شده، قابلیت هضم نسبی و شاخص مصرف در لاروهای تیمار شده تفاوت معنی داری با شاهد نشان داد. ترکیبات بیوشیمیایی مهم نظیر پروتئین، تری گلیسرید،گلوکز، گلیگوژن، فعالیت آلفا-آمیلاز، لیپاز، پروتئاز، تریپسین، کیموتریپسین، الاستاز، آمینوپپتیداز، کربوکسی پپتیداز، آلانین آمینوترانسفراز (alt)، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، آلکالین فسفاتاز، اسید فسفاتاز، استراز آلفا نفتیل، استراز بتا نفتیل، گلوتاتیون اس ترانسفراز و فنل اکسیداز تحت تاثیر غلظت lc30 و lc50 مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان پروتئین، گلیکوژن، تری گلیسیرید، گلوکز و فعالیت آلفاآمیلاز، پروتئاز، تریپسین، کیموتریپسین، کربوکسی پپتیداز و لیپاز در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. فعالیت آلکالین فسفاتاز و فنل اکسیداز در لاروهای تیمار شده نسبت به شاهد افزایش معنی داری داشت. فعالیت آلانین آمینوترانسفراز (alt)، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، اسید فسفاتاز، استراز و گلوتاتیون اس ترانسفراز و الاستاز در لاروهای تیمار شده تفاوت معنی داری را با شاهد نشان دادند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که گیاه دارویی مورد استفاده در غلظت های زیر کشنده می تواند منجر به کاهش تغذیه شوند و در پی آن کاهش وزن لاروها و اثرات قابل توجهی را بر متابولیسم ترکیبات بیوشیمیایی این حشره نیز وارد کنند.