چکیده هدف اصلی این پژوهش، بررسی فرایند مدیریت استعداد اعضای هیئت علمی در دانشگاه فردوسی می باشد. برای دست یابی به این هدف، از روش پژوهش مطالعه موردی با رویکردی کیفی استفاده شد. تعداد مطلعان کلیدی این پژوهش مشتمل بر شانزده تن می باشد. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از مصاحبه نیمه ساخت یافته و همچنین تحلیل اسناد استفاده شد. براساس یافته های حاصل از این پژوهش، فرایند جذب اعضای هیئت علمی در دانشگاه فردوسی مشهد با نظر به معیارهایی نظیر پیشینه تحصیلی، پیشینه پژوهشی، پیشینه کاری، دانش تخصصی، توانایی فرد در حوزه فناوری اطلاعات، صلاحیت های عمومی، سیاست های دانشگاه، و فشارهای بیرونی صورت می گیرد. همچنین، در فرایند توسعه اعضای هیئت علمی به معیارهایی چون برگزاری دوره های آموزشی، توسعه فرهنگ پژوهش، حضور در مجامع و سفرهای علمی، دسترسی به منابع اطلاعاتی معتبر علمی، تجهیز دانشگاه به امکانات زیرساختی و فناوری های نوین، برقراری همکاری های علمی، گرنت، و توسعه حرفه ای شخصی توجه می شود. علاوه بر این، به منظور حفظ و نگهداری اعضای هیئت علمی به عواملی همچون صیانت از حرمت علم و عالم، اعتبار و وجه اجتماعی دانشگاه، سیاست های تشویقی دانشگاه، امکانات رفاهی، و حقوق و مزایا توجه می شود.