این پژوهش در دو بخش با هدف بررسی آسیب پذیری ناشی از زلزله بر حسب جنس و سن در میان گروههای اجتماعی شهرستان بم و شناخت انواع آسیب های اجتماعی زنان، کودکان، سالمندان و امدادگران در زلزله بم ،اهر و ورزقان تدوین شده است. روش تحقیق این پژوهش در بخش اول اسنادی و در بخش دوم توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی زنان، کودکان، امدادگران وسالمندان شهرستان های ورزقان و اهر می باشند که زلزله هایی با خسارات مالی و جانی را تجربه کرده اند. در بخش اول محقق به منظورجمع آوری اطلاعات فوت شدگان و رویدادهای مرگ و میر، از اسناد و مدارک ثبت احوال ودفاتر سرشماری سال 1375 و 1385 استفاده نموده است و در بخش دوم محقق با تشکیل 5 گروه کانونی به تعیین مقوله ها و انواع آسیب های اجتماعی پرداخته و سپس به منظور بررسی صحت و تعمیم پذیری مطالب، انواع آسیب های اجتماعی در دو گروه افراد حاضر در زلزله و افرادی که زلزله را تجربه نکرده اند مورد مقایسه قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان داد که زنان، سالمندان، کودکان و امدادگران از جمله گروههای اجتماعی می باشند که میزان صدمات و آسیبهای وارده برآنها بیشتر از سایرین می باشد زنان علاوه بر بالا بودن میزان مرگ و میرشان، قربانی آسیب های اجتماعی همچون عدم امنیت اجتماعی، بی اعتمادی نسبت به اجتماع و بیگانگی اجتماعی می شوند. بزهکاری، ناهنجاری اجتماعی، انحراف اجتماعی و پایین آمدن میزان خودکارآمدی آسیب هایی هستند که کودکان را گرفتار می سازند. سالمندان دیگر گروه اجتماعی آسیب پذیر، از نا سازگاری اجتماعی، عدم پذیرش و عدم حمایت اجتماعی بعداز حوادث طبیعی رنج خواهند برد و در پایان گروههای کمک رسان و امداد گران با تجربه فرسودگی شغلی، ناهنجاری اجتماعی وانزوای اجتماعی از حوادث طبیعی لطمه می بینند.