مقدمه : میگرن یکی از بیماری های به نسبت شایع و ناتوان کننده محسوب می گردد. نظر به تفاوتهای جغرافیایی در اپیدمیولوژی آن و در راستای بهبود مراقبت از مبتلایان، این مطالعه به منظور ارزیابی خصوصیات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و ویژگی های بالینی سردرد میگرنی در شهر اراک انجام گرفت. روش کار : این مطالعه به روش مقطعی-توصیفی به مدت6 ماه در سال های 1393 و 1394، در بین بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به دو کلینیک نورولوژی بیمارستان ولی عصر (عج) و درمانگاه امام رضا (ع) شهر اراک انجام گرفت. جهت بیماران پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی تکمیل شد. در نهایت اطلاعات توسط نرم افزار آماری spss 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج : از بین 820 بیمار مراجعه کننده با سردرد، 92 نفر (%21/11) مبتلا به سردرد میگرنی بودند، که %3/54 آن ها زن و %6/45 مرد بودند. سن متوسط بیماران مبتلا به میگرن 2/9±9/36 سال بود و %50 آن ها متاهل بودند. شایع ترین محرک های سردرد شامل استرس (%2/78)، اختلالات خواب (%2/65) و خستگی (%63) بود. میانگین تعداد حملات سردرد در ماه 5/3±9/6 حمله بود و میانگین طول مدت زمان حملات 5/4±1/11 ساعت بود. پر مصرف ترین مسکن در زمان حملات سردرد ایبوپروفن گزارش شد. نتیجه گیری : براساس نتایج ما، میگرن در زنان شیوع بیشتری از مردان دارد. گیجی، اختلالات بینایی، تهوع، سردرد تنشی، عدم وجود اورا، سردرد یک طرفه و ضربان دار، همراهی قابل توجهی با حملات سردرد میگرنی دارند. تعداد مسکن های مصرفی در ماه، سابقه تصویر برداری از مغز و هزینه ماهانه سردرد که توسط بیماران متقبل می شود، قابل توجه بود. به طور کل، ویژگی های بالینی سردرد میگرنی در بیماران ما، تا حدود زیادی مشابه با معیار های بین المللی ihs بود.