عیار بالای سیاه مشق های میرزا غلامرضا اصفهانی در اواخر دوران قاجار، معیار خوبی برای بررسی جلوه های بصری سیاه مشق نستعلیق است. در این پایان نامه، پس از معرفی و شرح احوال میرزا، شرح موردی آثار نیز، مواردی مانند مضمون اثر، رنگ اثر، ارتباطات بین حرفی اثر، حساسیت های بصری و معنایی اثر، ارتباطات بین کشیده ها و دوایر، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می دهد که میرزا، قبل از اجرای سیاه مشق، موضوع و متن اثر را از نقطه نظر بصری، مورد مطالعه دقیق قرار داده و به حساسیت های معنایی و بصری آن، کاملا اشراف داشته است. او برای کشیده ها و دوایر، به عنوان حساس ترین قسمت های سیاه مشق، اولویت قائل شده و سایر عناصر سیاه مشق خود را، آزادانه، با توجه به شاکله بصری حروف، توجه به نقاط حساس صفحه، عناصر سیاه مشق پذیر، ایجاد ریتم و ... شکل داده است. جلوه های بصری در سیاه مشق های میرزا غلامرضا، با توجه به برتری وجه هنری بر ادبی، در زیباترین شکل ممکن، ارائه شده اند.