در تمامی جوامع، کودکان از آسیب پذیرترین افراد در برابر حوادث هستند، ارتقاء سلامت کودکان از مهمترین شاخص های سطح سلامت یک جامعه بوده و پیشگیری از وقوع حادثه در کودکان، مستلزم رعایت نکات ایمنی است.کودکان قادر به درک خطرات پیرامون خود نبوده و در برابر بسیاری از خطرها، آسیب پذیری بیشتری دارند. در نتیجه حفظ سلامتی آنان وکم کردن ابتلا به بیماری و جلوگیری از مرگ و میر و معلولیت آنها از بالاترین مسئولیت های والدین و جامعه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تحول درک خطرات ترافیکی، استدلال اخلاقی، خودنظم جویی، درونی سازی قوانین و ارتباط آنها با رعایت از قوانین ترافیک در کودکان دبستانی شهر مشهد انجام یافت. بدین منظور 90 کودک دبستانی دختر در سه گروه سنی 8-7 سال و 10-9 سال و 12-11 سال در این مطالعه شرکت کردند. در پژوهش حاضر متغیرهای درک خطر، رعایت قوانین و درونی سازی قوانین بوسیله تکلیف تصاویر ترافیکی شامل10 تصویر از موقعیتهای مختلف ترافیکی سنجیده شدند. خودنظم جویی به وسیله پرسشنامه خودنظم جویی هیجان شناختی و استدلال اخلاقی به وسیله دو داستان دزدی و اطاعت پیاژه بررسی شدند. یافته ها نشان داد که بین گروه های سنی 7-8 سال و 11-12 سال تفاوت معناداری از نظر رعایت قوانین، شناسایی خطر و درونی سازی قوانین وجود دارد. همچنین نتایج بررسی ها نشان داد که رعایت قوانین با مولفه های درک از خطر، ارزیابی خطر و درونی سازی قوانین، شناسایی خطر با ارزیابی خطر، ارزیابی خطر با درونی سازی قوانین، تکلیف دزدی با تکلیف اطاعت و رشد اخلاقی و تکلیف اطاعت با رشد اخلاقی ارتباط معنادار آماری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نیز نشان دهنده تأثیر معنادار خرده مقیاس های ملامت خویش، درونی سازی قوانین و تکلیف دزدی بر رعایت از قوانین ترافیکی بودند نتایج پژوهش حاضر موید این است که پیشنهاد تدوین و ارائه برنامه های آموزشی مبتنی بر سطح تحول شناختی کودکان می تواند در کاهش بار آسیب های کودکان نقش مهمی داشته باشد و به ارتقای سطح سلامت آنها کمک کند. کلید واژه ها: درک خطرات ترافیکی، درونی سازی، استدلال اخلاقی، خودنظم جویی، رعایت از قوانین