کشاورزی به علت ماهیت بیولوژیکی آن و وابستگی شدید به طبیعت بزرگ ترین مصرف کننده منابع آبی در بیشتر کشورها هست. در کشور ما 5/93 درصد منابع آبی در بخش کشاورزی مورد بهره برداری قرار می گیرد، لذا امروزه مدیریت آب در این بخش نقش مهمی را در مصرف منابع آب کشورها بازی می کند. مطالعه حاضر با هدف بهینه سازی الگوی کشت، تخصیص آب آبیاری و حداکثر سازی سود حاصل از کشت بخشی از مزارع دشت قزوین که آب مورد نیاز خود را از طریق سد طالقان تأمین می کنند در شرایط آب و هوایی مختلف با کمک الگوریتم ژنتیک و فاخته انجام شد. نتایج بیان گر این بود که در شرایط آب و هوایی نرمال، مرطوب، خشک وگرم وخشک سطح زیر کشت و سود حاصل از الگوی کشت جدید ارائه شده توسط دو الگوریتم نسبت به الگوی کشت فعلی افزایش چشمگیری داشته و پیروی از الگوی کشت جدید تا حدود زیادی باعث کاهش مصرف آب این بخش می شود. این امر خود حاکی از بهینه نبودن الگوی کشت فعلی منطقه است. نتایج نهایی حاصل از دو الگوریتم بسیار به هم نزدیک بود. هر دو الگوریتم به جواب بهینه سراسری دست پیدا کردند، ولی چیزی که باعث برتری الگوریتم فاخته نسبت به ژنتیک شد سرعت بالاتر همگرایی الگوریتم فاخته بود یعنی الگوریتم فاخته با تعداد تکرار کم تر به سمت جواب بهینه همگرا شد