مداخله ثالث در داوری یکی از موضوعاتی است که در ادبیات ایران توجه چندانی نشده است و زوایای مختلف موضوع چندان توسط حقوقدانان بررسی و موشکافی نشده است.پژوهش حاضر با هدف پرکردن این خلاٌ با این پرسش ها آغاز شد که صور مختلف مداخله ثالث در داوری چیست، چه مبانی نظری برای مداخله ثالث در داوری وجود دارد و چه تفاوتها و شباهتهایی میان مقررات داوری ایران در این عرصه و مقررات داوری نهادهای مختلف به طور خاص آنسیترال و اتاق بازرگانی بین المللی در سطح جهانی وجود دارد؟ نگارنده هم رای با برخی حقوقدانان برجسته ایران که شارح قانون آیین دادرسی مدنی هستند، ورود ثالث، جلب ثالث و اعتراض ثالث را به عنوان صور مختلف مداخله ثالث در داوری شناسایی می کند که از این منظر، مقررات داوری ایران به دلیل وجود مقرره اعتراض ثالث، گستره وسیع تری برای مداخله ثالث در داوری دارد.