هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش قبل از ازدواج به شیوه برنامه آموزش ارتباط و برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی بر کاهش انتظارت زناشویی ایده آلگرایانه و باورهای ارتباطی ناکارآمد دانشجویان مجرد دانشگاه های شهر اهواز بود. 57 دانشجوی داوطلب انتخاب و به صورت تصادفی ساده یکی به گروه برنامه آموزش ارتباط، یکی به گروه برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی و یکی به گروه کنترل واگذار شدند. شرکت کننده ها، خرده مقیاس انتظارت زناشویی ایده آل گرایانه و پرسش نامه باورهای ارتباطی را در سه نوبت (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) تکمیل کردند. نتایج نشان داد که برنامه آموزش ارتباط و برنامه آگاهی و انتخاب بین فردی در کاهش انتظارت زناشویی ایده آل گرایانه و مولفه های باورهای ارتباطی ناکارآمد دانشجویان مجرد موثر است و این دو برنامه توانسته اند به یک اندازه در کاهش انتظارات زناشویی و مولفه های باورهای ارتباطی دانشجویان مجرد موثر باشند