سیل بعنوان یکی از بلایای مخرب طبیعی، هر ساله خسارات فراوانی را در کشور به بار می آورد. غالبا اجرای طرح¬های کنترل سیل به لحاظ هزینه های اقتصادی و سایر امکانات لازم (به استثنای شرایط بحرانی) و همچنین به دلیل وسعت زیاد و گستردگی حوزه های آبخیز در سرتاسر یک حوزه امکان پذیر نمی باشد. چه بسا در بسیاری از مواقع عملیات و هزینه ها در مناطقی صورت گرفته است که تاثیری در تخفیف سیل نداشته است. لذا در این گونه مواقع اعتبارات اختصاص یافته را باید در نقطه ای از حوزه هزینه کرد که بهترین نتیجه حاصل شود. زندگی انسان از آغاز تاکنون همواره با خطرات ناشی از بلایای طبیعی همراه بوده است و ایران با توجه به اقلیم متغیر و ناپایداری های موقتی و در عین حال مخرب یکی از کشورهایی است که در معرض سوانح طبیعی بسیاری قرار دارد که سیل یکی از جدی ترین آنهاست. پژوهش حاضر با توجه به اهداف برنامه پنجم مبنی بر کاهش آسیب پذیری زیر ساخت ها و حفاظت از مردم و منابع ملی کشور با رویکردی توصیفی- تحلیلی به نقش مدیریت بحران در کاهش بروز سیل در محور علی آباد کتول - گرگان پرداخته است. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss رابطه ای بین خسارت و دبی معرفی می گردد و پس از آن مطلوب ترین روش کاهش دبی سیل در این محور معرفی می شود. یافته های تحقیق نشان می دهد که مدیریت بحران به دلیل نوپایی و عدم آگاهی های کافی و ضعف های مدیریتی و همچنین محدویت امکانات لازم تاکنون نتوانسته است کنترل و اقدامات مطلوبی در جهت پیشگیری از وقوع سیل تدارک بیند.

در این تحقیق با بررسی شاخصهای امکان سنجی دوچرخه سواری شامل شاخصهای دیویس، شاخص سازگاری دوچرخه و سطح سرویس دوچرخه و همچنین با توجه به جمعبندی روشها و مدلهای بکار رفته در ایران و سایر کشورهای جهان، مدلی مناسب با توجه به شرایط محیطی، پارامترهای ترافیکی، فرهنگی و منطقهای کشورمان در استفاده از دوچرخه، ارائه شده است. هدف از تعیین شبکه دوچرخه سواری، تعیین شبکه مسیرهای دوچرخه با توجه به شرایط هندسی معابر و شرایط محیطی موجود، به منظور افزایش مطلوبیت استفاده از مسیرهای طراحی شده است. طراحی بهینه مسیرها، ضمن کاهش هزینه های اجرایی به افزایش تعداد استفاده کنندگان از مسیرهای دوچرخه می انجامد. الگوی ارائه شده برای تعیین مسیرهای شبکه حمل و نقل دوچرخه را میتوان برای هر شهری که دارای اطلاعات مورد نیاز است اجرا کرده و در نتیجه شبکه پیشنهادی را پس از مشاهده ارزیابی نمود. تابع هدف مدل، کاهش هزینه ناشی از هزینه های اجرایی، کاهش زمان سفر، افزایش میزان مناسب بودن مسیر، شیب کم مسیر موجود در مسیر حمل و نقل دوچرخه می باشد. مدل ارائه شده در قالب یک نمونه واقعی برای منطقه 8 شهرداری تهران مورد ارزیابی قرار گرفته و شبکه حملونقل دوچرخهسواری برای منطقه 8 شهرداری تهران طراحی گردیده است. در طراحی مسیرهای شبکه دوچرخه سواری و ارزیابی آن مشاهده شد که مسیرهای انتخابی توسط مدل ارائه شده به پارامترهای هندسی و مشخصات ترافیکی معابر و کیفیت سایر مدهای حمل و نقل همگانی وابسته بوده و متأثر از مقادیر آنهاست.