موضوع زمان‏بندی در زنجیره تامین در سطح جزئی و عملیاتی یکی از موضوعات مهم در مدیریت زنجیره تامین می‏باشد که اخیراً مورد توجه محققین قرار گرفته‏است. در مدل‏های کلاسیک زمان‏بندی تولید، موعد تحویل سفارشات ثابت و مشخص (به عنوان ورودی مساله) در نظر گرفته می‏شود. در صورتی که تصمیم گیری به صورت یکپارچه انجام نشده باشد، تصمیمات مربوط به تعیین موعد تحویل و تصمیمات مربوط به زمان‏بندی تولید به صورت سلسه مراتبی اتخاذ می‏شود؛ بدین ترتیب که پس از اخذ سفارشات و تخصیص موعد تحویل به آنها (توسط واحد برنامه‏ریزی فروش)، زمان‏بندی تولید و توالی عملیات در کف کارگاه بر اساس زمان‏های دریافت شده پیگیری می‏شود. در نظر گرفتن همزمان تعیین موعد تحویل و زمان‏بندی تولید می‏تواند به کاهش هزینه‏ها و در نتیجه افزایش سودآوری منجر شود؛‏ مسائل یکپارچه تخصیص موعد تحویل و زمان‏بندی تولید و توزیع ( idapods) به بررسی یکپارچگی بین تخصیص موعد تحویل و زمان‏بندی تولید و توزیع می‏پردازند. پایان نامه حاضر به یکپارچه سازی سه مورد از مهمترین و پرکاربردترین تصمیمات در یک زنجیره تامین شامل تخصیص موعد تحویل، زمان‏بندی تولید و توزیع می‏پردازد. مساله تحت بررسی شامل کمینه کردن بیشینه دیرکرد، هزینه تخصیص موعد تحویل و هزینه ارسال دسته‏ای است. ابتدا به منظور ارائه روش‏های حل، چهار مدل برنامه‏ریزی ریاضی شامل دو مدل غیرخطی مختلط و دو مدل خطی مختلط و همچنین یک روش ابتکاری برای حل مساله مذکور ارایه شده‏است. پس از توسعه این روش‎‎‏ها از آنجایی که مساله مورد بررسی np-hard است حل بسیاری از مسائل واقعی در ابعاد بزرگ عملاً غیرممکن بوده بنابراین سه الگوریتم فراابتکاری برای حل مساله ارائه شده‏است. همچنین در این پایان نامه تست‏های محاسباتی متنوعی جهت بررسی کارایی روش‏های توسعه داده شده مورد استفاده قرار گرفته‏است. جهت تنظیم پارامترها از روش تاگوچی، جهت تولید آزمایش‏ها از تکنیک طراحی آزمایش‏ها (doe ) و جهت تحلیل نتایج از روش تحلیل واریانس (anova) استفاده شده‏است. نتایج تست های محاسباتی نشان می دهد که روش‏های ابتکاری و فراابتکاری معرفی شده در این پایان‏نامه از کارایی بالایی برخوردار بوده و همچنین در بین الگوریتم‏های توسعه داده شده، نتایج محاسباتی نشان‏ دهنده برتری الگوریتم ژنتیک تطابقی نسبت به روش‏های دیگر است.