بانکداری الکترونیکی به بانک ها این فرصت رامی دهد تا به نیازهای متفاوت مشتریان در مکانهای گوناگون به صورت همزمان پاسخ گویند. علیرغم ظهور این سیستم های تکنولوژی در بانکداری، پذیرش این تکتولوژی ها از طرف مشتریان دچار نوعی عقب افتادگی بوده و میزان رشد افراد استفاده کننده از این خدمات در حد انتظار نمی باشد. در این پژوهش به بررسی اعتماد به عنوان سازه ای که تاثیری بسزا در پذیرش بانکداری اینترنتی دارد پرداخته شده است.در این پژوهش از مدل تئو و لیو (2007)برای بررسی رابطه بین این دو متغیر بهره گرفته شده است این تحقیق که از حیث هدف کاربردی است با روش توصیفی، پیمایشی انجام پذیرفته است و در این راه پس از سنش روایی ( روایی محتوا) وپایایی ( با کمک آلفای کرونباخ) ابزار گرداوری اطلاعات ، از پرسشنامه استاندارد بهره گرفته شده است