آنچه که ما در این نوشتار در صدد اعتبار سنجی رجال سند آن هستیم یکی از زیارت مطلقه امام حسین? است که در کتاب های مختفی همچون کافی و من لایحضره الفقیه و کامل الزیارات و... نقل شده است. مفاهیم بسیار عالی این زیارت که برخی چون «مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بکُمْ» و «بکُمْ‏ فَتَحَ‏ اللَّهُ‏ وَ بکُمْ‏ یَخْتِمُ‏ اللَّه‏» همانند عبارات زیارت جامعه کبیره می باشد که از عالی ترین زیارات است، و همچنین برخی مفاهیم چون «أَشْهَدُ أَنَّ دَمَکَ سَکَنَ فِی الْخُلْد وَ اقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّهُ الْعَرْش وَ بَکَی لَهُ جَمِیعُ الْخَلَائِقِ وَ بَکَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُن» و «إِرَادَهُ الرَّبِّ فِی مَقَادیرِ أُمُورِهِ تَهْبطُ إِلَیْکُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُم‏» که مخصوص همین زیارت است آن را از دیگر زیارات ممتاز نموده است. اما برخی به دلیل ضعف سند از این مفاهیم دور مانده اند و از این بحر عمیق استفاده نمی کنند و حتی دانشمند بزرگ و حدیث شناس سرشناس علامه مجلسی بر اساس کتب ثمانیه رجالی در کتاب شریف "مرآه العقول" آن را ضعیف شمرده است و البته کلام ایشان بر اساس آن کتب صحیح می باشد چرا که دو نفر از راویان این زیارت در آن کتب مورد ضعف قرار گرفته اند ولی بر اساس تحقیقی که ما به عمل آورده ایم این دو نفر در شمار راویان کتاب کامل الزیارات می باشند که به شهادت ابن قولویه همگی از ثقات هستند و انتصاب کتبی که این افراد در آنها ضعیف شمرده شده اند به صاحبانشان مشخص نیست و از همین رو این روایت دارای سندی صحیح می باشد.