در پژوهش حاضر نقش دولت در تملک اموال غیرمنقول توسط اتباع خارجی بررسی شده است. در فصل اول ابتدا به بیان مسأله و ضرورت های آن پرداخته شده و سوال ها و فرضیه های پژوهش بیان شد، در ادامه این فصل به معنای لغوی و اصطلاحی اموال غیرمنقول و تابعیت و اقسام آن پرداخته و همچنین به شناسایی قوانین و نظام های مرتبط با حق مالکیت اتباع و بررسی تحلیلی مواد قانونی و ذکر آیین نامه ها و مواد ثبتی پرداخته شد. در این فصل به تعارضات قوانین در دسته ارتباطی اموال و اسناد و بازکاوی در قاعده محل قانون مال غیرمنقول در ایران و صلاحیت و قلمرو مال، و همچنین بررسی قاعده نفی سبیل و رابطه این قاعده با سیاست های کلان در عرصه روابط خارجی دولت ها بررسی شد. در فصل دوم به معنی تابعیت، تابعیت مضاعف و منشأ پیدایش تابعیت پرداخته و با بررسی تحلیلی و موضوعی استملاک اموال غیرمنقول توسط بیگانگان و افراد دارای تابعیت مضاعف با بازکاوی در قوانین موجود به آن و شرایط و چگونگی استملاک اموال غیرمنقول توسط اتباع خارجی اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی پرداخته شد. در فصل سوم نخست به بررسی بیگانه و احکام آن در ایران و با تعریف تبعه و مبانی حقوقی و اصولی بیگانگان در ایران و مسئولیت دولت نسبت به اتباع بیگانه و اموال آنها پرداخته و با بررسی حقوق عمومی و خصوصی آنها در اسلام در قوانین ایران و موارد محرومیت آنها و سلب مالکیت دولت از اتباع و اهداف آن به لحاظ حفظ منافع عمومی پرداخته شده است.