معاهده، اصولا به یک توافق مکتوب میان دولت ها اطلاق می شود که طرف های متعاهد، با رضایت و اراده کامل آن را پذیرفته اند. معاهده، در کنار عرف و اصول کلی حقوقی، جزء منابع اصلی حقوق بین الملل محسوب می شود. کشور های اسلامی نیز اعضای جامعه بین المللی اند و در زمینه مذاکره، تدوین، امضاء، تصویب و الحاق به معاهدهات بین المللی ایفاء نقش می نمایند. لزوم های اساسی و هنجار های بنیادین، هم در عرصه حقوق بین الملل وجود دارد و هم در نظام اسلامی قوانین و قواعد خاص و ویژه خویش را دارد. از این رو ضروری به نظر می رسد که از نظر فقهی، التزام به معاهدات بین المللی مورد بررسی قرار گیرد.