زمینه و هدف: کنترل مناسب قند خون در بیماران دیابتی منجر به کاهش بروز عوارض دیابت می شود. بنابراین تمام تلاش ها در جهت کاهش سطح hba1c سوق داده می شود. مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرین اینتروال هوازی بر hba1c و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو صورت گرفت. روش بررسی: آزمودنی ها در این پژوهش به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(15 نفر) و گروه کنترل(15 نفر) تقسیم بندی شدند. نمونه های خونی در حالت ناشتا از همه آزمودنی ها گرفته شد. برنامه تمرین اینتروال هوازی شامل رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج به مدت 8 هفته انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از هشت هفته تمرین اینتروال هوازی، اثری معنی دار نداشت. ولی اثر معنی داری بر شاخص مقاومت به انسولین داشت. تفاوت معنی داری بین hba1c گروه تجربی و شاهد مشاهده نشد ولی بین مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین اینتروال هوازی با شدت فزاینده بر انسولین سرم و شاخص مقاومت به انسولین تاثیر معنی داری دارد و میزان hba1c و گلوکز خون ناشتا زنان دیابتی نوع دو تاثیر چندانی ندارد که احتمالا نشان دهنده اهمیت مدت فعالیت نسبت به شدت فعالیت باشد.