هدف اصلی این تحقیق اولویت بندی موانع مدیریت زنان در سازمان های ورزشی به روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) بود. پژوهش حاضر به لحاظ شیوه گردآوری داده ها و روابط بین متغیرها از دسته پژوهش های آمیخته بوده و به لحاظ اهداف پژوهش از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق، کلیه مدیران با سابقه (بیش از 5 سال مدیریت) و متخصصان مدیریت ورزشی(اعضای هیات علمی) می باشند که در زمان تحقیق (1393)، شامل 300 نفر بودند. در این تحقیق ابتدا با استفاده از مصاحبه با 15 نفر از متخصصان و مدیران با تجربه، و با روش اشباع نظری موانع مدیریت زنان در سازمان های ورزشی شناسایی شدند. سپس با توجه به نتایج مصاحبه اقدام به تهیه پرسشنامه به روش ahp نموده و به صورت تصادفی ساده در بین نمونه ها توزیع شده و تعداد 180 پرسشنامه جمع آوری شد. پس از تهیه پرسشنامه روایی آن به تایید 15 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی رسید. در این تحقیق از آمار توصیفی برای توصیف متغیرها و نمونه تحقیق و سپس از آزمون های آمار استنباطی برای بررسی سوالات تحقیق استفاده شد. در ضمن در این تحقیق از نرم افزار spss نسخه 22 و همچنین نرم افزار expert choies 11.0 استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر حاکی از آن است که: موانع حضور زنان در پست های مدیریتی سازمان های ورزشی "نبود شرایط مساوی بین زنان و مردان برای رشد در سازمان ها" و "عدم اعتماد به زنان در فرهنگ ایران" بیشترین اشاره را در میان مصاحبه شوندگان داشتد. و زنان عامل فرهنگی را بیشتر دخیل می دانستند ولی مردان عوامل فردی را عامل اولیه موانع مدیریتی زنان قلمداد کردند. توجه به موانع فرهنگی و فرهنگ سازی از طریق رسانه ها کمک خواهد کرد تا زنان نیز پا به پای مردان در امور مدیریتی سازمان های ورزشی سهیم باشند.