یکی از عمده ترین چالش های فرارو در ساخت سلول های خورشیدی انعطاف پذیر راندمان این سلولهاست که عموما زیر 10 در صد است. با توجه به این که روشهای متداول افزایش راندمان در سلولهای خورشیدی را به دلیل افزایش هزینه تولید نمی توان در مورد سلولهای خورشیدی انعطاف پذیر به کار برد، اهمیت یافتن روش های جایگزین برای ارتقا راندمان کاملا بدیهی است. یکی از این روش ها استفاده از توزیع مناسب و بهینه نواحی کنتاکت فلزی در سلول خورشیدی است. قرار دادن کنتاکها بصورت شعاعی و یا روشهای دیگر از جمله روشهایی است که در کنار سایر روشهای افزایش راندمان در این پایان نامه مطالعه خواهند شد. با استفاده از قرار دادن کنتاکتها بصورت بهینه می توان از بازترکیبهای ناخواسته جلوگیری و در نتیجه راندمان را بهبود بخشید. پس از مطالعه این روشها در این پایان نامه، مناسبترین روش برای افزایش راندمان در سلولهای خورشیدی انعطاف پذیر انتخاب و یک سلول خورشیدی در ابعاد طراحی و شبیه سازی شده است.