عموماً اتصالات تیر به ستون نقش مهمی را در انتقال نیروای محوری، نیروهای برشی و لنگرهای خمشی از تیر به ستون بر عهده دارند. اعتماد به استفاده از قاب های بتنی پیش ساخته در مناطقی که دارای خطر لرزه ای بالایی هستند بر پایه آزمایش های تجربی برای ارزیابی عملکرد آنها است. همچنین عدم وجود روش های طراحی در مکان هایی که دارای لرزه خیزی کم تا متوسط هستند و نیاز به شکل پذیری و مقاومت پایین تری دارند احساس می شود. عمده تفاوت بین ساختمانهای یکپارچه و پیش ساخته در اتصالات آنها نهفته است. این باعث می شود رفتار لرزه ای ساختمانهای پیش ساخته متفاوت از ساختمانهای درجا ساز باشد. این اتصالات در یک نگاه باعث تغییر در شکل پذیری، افزایش زمان تناوب طبیعی، کاهش سختی، کاهش مقاومت جانبی، و تغییر در اتلاف انرژی می شود.