از دیرباز کاربست تدابیر پیشگیرانه با موانع و محدودیت های متعدّدی مواجه بوده است. این چالش ها در فضای سایبر نیز وجود دارند و با توجه به ماهیّت این فضا، برخی از چالش های پیشین پیشگیری موقعیت مدار در فضای سایبر تحقق می یابند و برخی دیگر غیر قابل تحقق اند و همچنین، دسته ای از چالش های نوین در این فضا ایجاد گردیده اند. در تمام مراحل کاربست تدابیر پیشگیرانه، همواره باید پایبندی به موازین حقوق بشری مدنظر قرار گیرد وسعی در رعایت توازن میان منافع افراد و جامعه شود. ویژگی های موجود در محیط سایبر همچون حذف بعد مکان ، سرعت ارتکاب جرم در این فضا، عدم حضور فیزیکی مرتکب جرم و ناشناختگی بزه و بزهکار و مواردی از این دست نیز پیشگیری از جرایم سایبری را با مشکلات فراوانی مواجه می نمایند. از طرفی دیگر، اقدامات خنثی کننده ی مجرمین سایبری، تدابیر فنی موقعیّت مدار را در مقام عمل با نارسایی های متعددی مواجه کرده است. با توجه به این مباحث می توان گفت که کارآیی تدابیر موقعیّت مدار در فضای سایبر نسبی می باشد و در کنار این تدابیر باید از تدابیر پیشگیرانه ی اجتماعی و کیفری استفاده گردد.