هدف پژوهش حاضر مقایسه ی حساسیت بین فردی، تعادل عاطفی، تنظیم خلق منفی و بیانگری هیجانی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری بود. روش این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای است. نمونه این پژوهش شامل 90 دانش آموز بود. 45 دانش آموز با ناتوانی یادگیری به روش تصادفی ساده و 45 دانش آموز عادی به شیوه همتاسازی انتخاب شدند. یافته های پژوهش حاضر حاکی از مشکلات دانش آموزان ناتوان در یادگیری در زمینه ی مهارت های بین فردی- ارتباطی و رشد عاطفی- هیجانی است. از آنجایی که عملکرد تحصیلی و مهارت های بین فردی و عاطفی دانش آموزان ممکن است به طور متقابل بر هم تأثیر بگذارند، لذا شناخت ویژگی های رفتاری، اجتماعی و هیجانی - عاطفی مبتلایان به ناتوانی های یادگیری از جمله گام های اساسی در فرآیند تشخیص و بازپروری این دانش آموزان است.