چکیده فارسی در این تحقیق با آزمایش های تجربی و مدلسازی عددی جهت برری رفتار شالوده های سطحی تحت اثر برخاست استفاده شده است. این بررسی بر روی شالوده های دایره ای، مربعی و مستطیلی در خاک های غیر مسلح و مسلح با ژئوسل انجام شده است و در نهایت بیشینه ظرفیت باربری برخاست شالوده ها در حالت های مسلح و غیر مسلح تعین شده است. آزمایش های تجربی با استفاده از خاک ماسه ریز دانه و سه شالوده فلزی با مساحت یکسان و در دو عمق مدفون20و15 سانتیمتر و توسط یک جک هیدرولیکی انجام گرفته که با اعمال نیروی کششی توسط جک ظرفیت باربری کششی در حالت مسلح با ژئوسل به ارتفاع 10و15 سانتیمتر و غیر مسلح مورد آزمایش و مقایسه قرار گرفته است. که نتایج بدست آمده نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه(تا 7 برابر) ظرفیت باربری پی در حالت مسلح شده می باشد. مدلسازی عددی با استفاده از نرم افزار plaxis 3d انجام گرفته است. و نتایج حاصل با نتایج آزمایشگاهی مورد مقایسه قرار گرفته است.همچنین در این پژوهش اقدام به بررسی و مقایسه روابطه تحلیلی ارائه شده توسط گذشتگان جهت تخمین ظرفیت باربری برخاست شالوده های مدفون در خاک غیرمسلح گردیده است.نتایج حاصل از همخوتنی مناسبی را با نتایج بدست آمده از آزمایشگاه نشان می دهد. اهم نتایج بدست آمده عبارتست از:1- استفاده از مسلح کننده بر روی پی باعث افزایش طرفیت باربری کششی پی خواهد شد.2-بیشینه نیروی تحمل شده با افزایش ارتفاع ژئوسل افزایش می یابد.3-تاثیر استفاده از مسلح کننده به ترتیب در پی های دایره ای و سپس مربعی و مستطیلی بشتر می باشد.4-در محدوده پی های سطحی، پارامتر ea تاثیر چندانی در افزایش ظرفیت باربری تحت نیروی برخاست ندارد. در انتها داده های بدست آمده از آزمایش توسط شبکه عصبی صحت سنجی و حساسیت سنجی شده است.