هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین بهزیستی معنوی و دعا با درد، افسردگی و کیفیت زندگی افراد ضایعه نخاعی جانباز و عادی بود. نمونه ی پژوهش، شامل 92 نفر (28 زن، 64 مرد) بودند که به شیوه ی نمونه-گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی بهزیستی معنوی دهشیری، پرسشنامه ی دعای پولاما و پندلتون، مقیاس درد جنسن و کارولی، پرسشنامه افسردگی بک sf-13 و پرسشنامه ی کیفیت زندگی sf-36استفاده شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری انجام شد. نتایج پژوهش نشان دادند که بین بهزیستی معنوی با درد و کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود ندارد و بین بهزیستی معنوی و افسردگی رابطه ی منفی و معنی داری وجود دارد و بین دعا با درد و کیفیت زندگی ارتباط معنی داری وجود ندارد و بین دعا و افسردگی رابطه ی منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین، نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این بود که بین بهزیستی معنوی و دعا با افسردگی رابطه ی چندگانه وجود دارد.