هنجارگریزی از ارکان اصلی مکتب فرمالیسم به شمار می رود.این اصطلاح که نخستین بار توسط ویکتور شکلوفسکی ـ فرمالیست معروف روسی ـ با مقاله ی «هنر به منزله ی شگرد» مطرح شد، حاکی از برانداختن پرده ی عادت از مقابل دیدگان مخاطبان است به گونه ای که خواننده یا شنونده واقعیات اشیا را به شکلی تازه دریافت کند. هنجار گریزی در بر گیرنده ی شیوه هایی می شود که زبان شعر را از زبان نثر ممتاز می سازد و موجب «رستاخیز واژگان» می شود. بدین معنی که کلمات در زبان روزمره طوری به کار می روند که عادی و مرده اند و توجه مارا جلب نمی کنند، ولی در شعر، این مردگان زندگی می یابند و هنر شاعر در این است که به این کلمات مرده جان می بخشد و علاوه بر ایجاد شعریت در کلام خود، باعث لذت ادبی مخاطب می شود. هنجارگریزی گاهی موجب «برجسته سازی» در کلام و آشنا زدایی می گردد.