نام پژوهشگر: فاضله رنجبر نیاول
فاضله رنجبر نیاول ناصر اقدمی
چکیده سابقه و هدف : اسکلرودرمی یکی از بیماری های دژنره شونده است که منجر به مرگ سلول های اندوتلیال به عنوان یکی از رویدادهای اولیه در این بیماری می شود.عدم ترمیم پس از از دست دادن سلول های اندوتلیال در این بیماران مشاهده میشود،هر چند، علت آن ناشناخته باقی مانده است. مدل های حیوانی که بتوانند تمام جنبه های بیماری اسکلرودرمی را نشان بدهند معمولا در دسترس نیستند. فیزیولوژی متفاوت بین حیوانات و انسان مانع از حقیقی بودن مدل های حیوانی می شود. بنابراین، ایجاد سیستمی مبتنی بر فرد بیمار جهت تقلید نقص های تکوینی و ارزیابی مکانیسم ترمیم احتمالی به عنوان یک ضرورت در نظر گرفته می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه تلاش شد تا سلول بنیادی پرتوان القایی از افراد بیمار تولید و مشخصه یابی شود. سلول های فیبروبلاست پوست بیمار به عنوان یک منبع قابل دسترس مطالعه بیماری در شرایط آزمایشگاهی جدا و کشت داده شد. پس از آن با رتروویروس محتوای ژن های oct 3/4, sox2, klf4, c-myc القا شد. برای ارزیابی ویژگی های سلولهای ips تولید شده ، بیان ژن های درون زا و خاموش شدن ژن های ویروسی با استفاده از تکنیک qrt-pcr و وجود پروتئین های پر توانی سلولهادر مقایسه با royan h5 با رنگ آمیزی ایمونوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت . تمایز خود به خودی به سلولهای اندوتلیال توسط تشکیل اجسام شبه جنینی (eb) و کروموزومها و با استفاده از روش کاریوتایپ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: نتایج qrt-pcrو رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای مطالعه سلول های تولید شده در مقایسه با سلول های بنیادی جنینی انسان ( رویان h5 ) نشان داد که سلول های بازبرنامه ریزی شده مارکرهای خاص شبیه به سلولهای بنیادی جنینی را بیان می کنند . نتایج تشکیل eb نشان داد که سلول های پرتوان القایی حاصله از بیماران اسکلرودرمی می توانند به سه لایه زاینده ی جنینی تمایز یابند و ژن های اختصاصی برای اکتودرم ، مزودرم واندودرم را بیان کنند. روش کاریوتایپ نیز نشان داد که کروموزومssc- hipscs طبیعی هستند. جمع بندی: رده یssc- hipscs های تولید شده از بسیاری جهات شبیه به سلولهای بنیادی جنینی انسان ( رویان h5 ) هستند، از جمله: مورفولوژی، آنتی ژن سطح سلولی خاص پر توانی و فاکتور رونویسی هسته ای است، بیان ژن های سه لایه زایای جنینی و مطالعه کاریوتیپ. نشان داد که سلول های بنیادی پرتوان القایی بیماران اسکلرودرمی می توانند به عنوان یک منبع نامحدود و در دسترس برای ارزیابی نقص های مولکولی در شرایط آزمایشگاهی وهمچنین برای یافتن روش های بازترمیمی که بتواند سلولهای اندوتلیال را در بیماران مبتلا به اسکلرودرمی ترمیم کند، در نظر گرفته شوند.